Bahrain Victorious in 2024: na de donkere bladzijde staat de verlosser in de hal te wachten

Elke medaille heeft twee zijdes en als één team de meest rauwe en pure kant van de wielersport in 2023 meegemaakt heeft, dan is het wellicht Bahrain Victorious.

Het drama met Gino Mäder in de Ronde van Zwitserland zal de identiteit van deze ploeg altijd bepalen, maar ook uit de diepste krater kun je weer naar boven klimmen. 

Bahrain Victorious verdient alleen maar tonnen krediet voor de veerkracht die het getoond heeft in de Tour, amper een maandje na de fatale val van Mäder.

Met liefst 3 ritzeges was de Tour, met respect voor Mäder, een groot succesverhaal. Pello Bilbao was te zenuwachtig in het Baskenland, maar won wel een helse vluchtersrit.

Wout Poels gruwelt zelf een beetje van de stelling, maar op zijn 36e beleeft hij echt wel zijn tweede jeugd.

Het klapstuk kwam er in de staart van de Tour dankzij Matej Mohoric. Niet zozeer door de millimetersprint met Kasper Asgreen, wel door zijn woordenwaterval meteen na zijn ritwinst.

Hoe Mohoric alle facetten rond "de wreedheid van het profbestaan" onder woorden kon brengen, is een van dé wielermomenten van 2023.

Voor talisman Mohoric werkte zijn ritwinst in de Tour wat bevrijdend, want met zijn najaar was niets mis met ook nog eindwinst in de Ronde van Polen, een ritzege in de Renewi Tour, top 5 in Québec en de wereldtitel in het gravel.

Niet dat zijn voorjaar een sof was, maar de uitschieter ontbrak. Zijn kunst- en vliegwerk zoals in de afdaling van de Poggio in 2022 kreeg geen bisnummer.

Mohoric werd 3e in Kuurne, 6e in de Strade, 8e op de Via Roma, 7e in Harelbeke en daarna stokte het volledig. Mohoric reed elke klassieker tot Luik, maar speelde geen rol meer.

Het is een smetje op het keurige seizoen: in het eendagswerk heeft Bahrain Victorious zijn stempel niet kunnen drukken.

De holte die het pensioen van Sonny Colbrelli er heeft gelaten, is nog altijd niet gevuld. 

De spoeling in de klassieke kern is dun en Fred Wright kon zijn doorbraak niet bevestigen.

Dat merk je ook aan de eindbalans, waarbij kwaliteit primeerde boven kwantiteit. Met 20 zeges kampeerde Bahrain Victorious zowat in de middenmoot, al wonnen ze behoorlijk veel in de WorldTour.

Jonathan Milan, de rijzige stier die meteen won in de Giro en er ook de maglia ciclamino veroverde, gaf de rijke ploeg wel zuurstof.

Met wat meer sprintsteun had er nog veel meer ingezeten, maar hij bewees vooral dat de transferpolitiek - jongeren laten ontwikkelen - niet vruchteloos is.

Milan reed er zichzelf anderzijds ook wel een beetje in de vernieling. Spraakmakende resultaten vielen na de Giro niet meer te noteren, ook door de complexe agenda met het pisteverhaal een jaar voor de Spelen.

Ferme tegenvaller voor Bahrain is dat Milan, net nu hij zich begint te manifesteren, naar Lidl-Trek verhuist. Tenzij Phil Bauhaus razendsnel stappen zet, is er ook op dat gebied dus een vacuüm. 

Milan is niet de enige grote vertrekker, ook Mikel Landa snuift frisse lucht op.

Landa reed een zeer constant voorjaar en werd na een tegenvallende Tour toch nog 5e in de Vuelta, maar hij is ondanks zijn puntengewin anderzijds ook niet meer de kopman waarmee je van eindwinst in een grote ronde mag dromen.

Dat puzzelstukje ontbreekt nog altijd bij Bahrain Victorious, dat er niet in geslaagd is om extra geldbronnen los te weken. In het rondewerk heeft het eigenlijk een uitmuntend jaar achter de rug, maar het zijn glansprestaties door de collectieve sterkte.

Van Bilbao, Poels, Santiago Buitrago, Damiano Caruso tot Jack Haig: je overweegt ze stuk voor stuk in je Tourmanager, maar ze staan nooit bovenaan je lijst.

De komende jaren kan aanwinst Torstein Traeen of vooral Antonio Tiberi klimmen op de ladder. De nog maar 22-jarige Italiaan beleefde een annus horribilis na een schietincident waarbij hij de dood van een kat op zijn geweten had.

Tiberi mocht zijn koffers pakken bij Trek-Segafredo en kreeg een vangnet uit Bahrein. Vooral in de Vuelta liet hij flitsen zien die smaken naar meer.

Tiberi dan als aas in een grote ronde? We sluiten het niet uit, maar ploegbaas Milan Erzen heeft zijn vislijn al uitgeworpen. Met succes.

"Ik geloof dat onze ploeg een grote ronde kan winnen. Ik kan nog niet zeggen met wie we dat willen doen, want die renner sluit pas in 2025 aan", aldus de Sloveen.

De komst van de nieuwe messias lijkt een must na een magere transferperiode waarin de waarde van Landa en Milan niet is vervangen.