Alpecin-Deceuninck in 2024: met Van der Poel en Philipsen in de fleur van hun leven

Wanneer over enkele jaren het boek wordt dichtgeklapt, zal misschien blijken dat 2023 een scharnierjaar is geweest.

Mathieu van der Poel had tot dusver elk jaar zijn mandje met lekkers gevuld, maar 2023 was een grand cru met 2 monumenten en 2 wereldtitels, in het veld en vooral op de weg.

Straffe kost, zeker als je rekening houdt met het gevoel waarmee Van der Poel 2022 had afgesloten. 

Die uren in een Australische nor en zijn broze rug in het veld, je zou voor minder het kopje laten hangen.

Niet zo met Van der Poel, die op zijn 28e - begin januari wordt ie 29 - meer dan ooit begrepen heeft dat de speeltijd voorbij is. 

En Van der Poel lijkt niet van plan om die nieuwe gedaante - met een klinisch en kannibalistisch trekje - te laten schieten.

Begin december ontving MVDP de pers op stage in Spanje, zijn uitvalsbasis in de winter. Nog voor hij één trap in competitie had gegeven, had hij al meerdere verbale trappen aan zijn concurrenten uitgedeeld.

De branie spatte van zijn woorden af. Volgens Van der Poel is zijn basis na een Spaanse winter breder dan ooit, heeft hij ginds veel meer en beter getraind dan hij in België zou gedaan hebben en voelt hij zich tegenwoordig vooral wegrenner. 

Niet dat zijn traditionele rivalen nu in een hoekje zitten te huilen, maar Van der Poel heeft iedereen nog eens gezegd waar het op staat: wie komend voorjaar de grote afspraken wil opeisen, moet voorbij de regenboogman. 

Zijn eerste uitjes in het veld lijken die winterwoorden alleen maar te bevestigen. Een messcherpe MVDP briest als een Lamborghini in de Vlaamse velden.

De Nederlandse duizendpoot rijdt de beste jaren van zijn leven binnen en is een volmaakte atleet geworden.

"Alles is in zijn plooi gevallen", probeert de ploeg de hausse te duiden.

"Mathieu zit goed in zijn vel, het voorbije jaar is rimpelloos verlopen zonder mankementen. Alles is zoals gepland gegaan. Ja, dit is wellicht de allerbeste versie."

Al zal er bij de regerende wereldkampioen ook altijd een haakje aan zijn verhaal hangen. Soms kan je veelzijdigheid namelijk ook averechts werken.

Van der Poel heeft zijn puzzel naar eigen zeggen nog niet gelegd. De hoekjes en de buitenlijnen wel, het complexere centrum nog niet.

Wat legt hij komende zomer op zijn bord in Parijs? De driehoeksaffaire Tour, MTB én olympische wegrit sluit hij uit. Eén partner wordt uit het huwelijksboekje geschrapt. 

In Nederland zien ze twee scenario's: Van der Poel rekt zijn voorjaar eventueel tot en met Luik, begint daarna te mountainbiken, skipt de Tour en gaat in Parijs voor beide disciplines.

In de andere wereld drukt hij na Roubaix de pauzeknop in en laat MVDP zijn MTB in de garage staan. Dan bestaat de zomer uit een volledige Tour en de wegrit in Parijs.

Het is ook voor zijn team Alpecin-Deceuninck geen hapklare kwestie. Van der Poel kan de fietssponsor alleen maar in de kijker plaatsen op de Spelen, maar kun je het uithangbord par excellence wel missen in de belangrijkste wegkoers van het jaar?

Met de Tour als voorbereiding op de olympische wegrit - 2 weken na de finish in Nice - zou Van der Poel ook het succesrecept van Glasgow kunnen kopiëren, maar dan sneuvelt het hele MTB-verhaal. 

Een halve Tour (denk aan afstappen na de gravelrit op dag 9) sluit Van der Poel alleszins uit. De Vuelta als trapje richting het WK kan hem wel bekoren.

De Tour versus de olympische vlam? Voor dat vraagstuk vindt Alpecin-Deceuninck misschien wel de oplossing in eigen boezem.

Hoe Jasper Philipsen al zijn snelle concurrenten groen liet lachen in de Tour, kan alleen maar uitmonden in blind vertrouwen richting de volgende editie tussen Firenze en Nice.

Philipsen, nog altijd maar 25, is de snelste man van het peloton en lijkt een garantie op veelvuldig sprintsucces. In vele zeges rolde Van der Poel de rode loper uit, maar Matje was niet altijd een must in de lead-out.

De tweede uitgesproken speerpunt wil zijn curriculum overigens niet beperken tot louter massasprints. Zijn voorjaar met winst in De Panne, een 4e plaats in Waregem en een 2e plaats in Roubaix doet dromen van meer. 

De lefgozer Philipsen ontwikkelt zich tot een complete renner. Bewandelt hij de komende jaren nog wat meer het pad van Tom Boonen?

De zegen van Van der Poel heeft hij. Met z'n tweeën sta je sterker dan alleen. Van der Poel is ook niet vergeten hoe Philipsen hem mee aan die kassei geholpen heeft, al is de pikorde nog altijd duidelijk. 

Dat er voor het overige niet al te veel vlees hangt aan de klassieke kern? Geen drama, gaf VDP al mee.

"De klassiekers worden tegenwoordig zo vroeg opengebroken dat het in de finale toch man tegen man wordt", weet de Nederlander. En net dan is hij op zijn best.

Dries De Bondt zal hem in de prefinale - tegenwoordig zowat de parade van de start naar kilometerpaal 0 - niet meer begeleiden.

Met jonkie Stan Van Tricht is er een gedreven knecht als vervanger aangetrokken, de andere nieuwkomers zijn jeugdig en komen voornamelijk uit de eigen kweekvijver.

De Fransman Axel Laurance heeft nog een jaartje mogen rijpen en is na zijn wereldtitel bij de beloften in Glasgow volgroeid.

Met Timo Kielich is er nog een extra snelheidsduivel die mee het vak kan leren van Kaden Groves.

De Australiër leverde in de Giro en de Vuelta en zolang hij niet op de Tourtafel klopt, is er voor Alpecin-Deceuninck geen vuiltje aan de lucht. 

In de sprinttrein zijn met Lionel Taminiaux en Alexander Krieger (Dui) wel enkele belangrijke wagonnetjes ontspoord. 

De broers Roodhooft zullen nooit op hun lauweren rusten en kijken altijd vooruit. Hun nuchterheid, gedrevenheid en neus voor zaakjes zijn de basis van de hoogconjunctuur.

Alpecin-Deceuninck weet als geen ander zijn budget te optimaliseren. Ze spelen niet op alle terreinen mee, maar een dure klassementsman houdt een te groot risico in. 

Aanwinsten Quinten Hermans en Søren Kragh Andersen vielen in hun eerste jaar wat tegen, maar waar mopper je over als de tandem Philipsen/Van der Poel zoveel goudstaven verzamelt?

Ook nu zullen zij hun ploeg weer bij de hand nemen en zullen ze - als Dame Fortuna meewerkt - streepjes kunnen turven. 

Durft iemand stellig te beweren dat later in de biografie van Van der Poel - en waarom ook niet die van Philipsen - het hoofdstuk 2024 niet nog meer gespekt zal zijn dan dat over 2023?