EF-EasyPost in 2024: Around The World met Ierse brommer als het grote voorbeeld

Met een beetje chauvinisme zegt de Vlaamse wielerfan dat het wielerjaar pas echt begint met de Omloop Het Nieuwsblad.

Die stelling zal Jonathan Vaughters in 2023 niet verdedigd hebben. Zijn EF Education-Easy Post voerde namelijk aan de vooravond van de Omloop mee de zegestand van de teams aan. 

So what? Dat EF bij aanvang van het Belgische openingsweekend al in de dubbele cijfers (10 overwinningen) zat, was vooral opvallend omdat de roze brigade in dat stadium van het seizoen al beter gepresteerd had dan in heel 2022.

Toen bleef het team van Vaughters op amper 9 zeges steken, eind 2023 stonden er 26 roze streepjes.

Een flinke sprong voorwaarts, al hoef je geen rekenwonder te zijn om te beseffen dat de motor flink begon te sputteren na de vroege vogels in januari en februari. 

Met hun shirts en andere tierlantijntjes wil EF-EasyPost zich graag profileren als buitenbeentje en dat merk je ook aan het rennersbestand. Hoeveel nationaliteiten kun je aan boord houden? Zowat elk continent is vertegenwoordigd. 

Maar stilaan is er toch een kentering zichtbaar. EF teerde lang op meubelstukken als Alberto Bettiol en Rigoberto Uran.

Zij hebben zeker nog hun (publicitaire) waarde, maar voor overwinningen ben je bij hen niet aan het juiste adres. Uran kijkt na de Spelen ook de andere kant op (zoals ie in Londen deed) en zwaait in Parijs af.

Een verjongingskuur drong zich op en met Ben Healy werd de ideale locomotief gevonden. De Ierse Urbanus was de revelatie van de klimklassiekers. 

Healy is bijzonder gul met zijn krachten en schuwt de marathoninspanningen niet. In de Giro werd hij beloond met die aanpak, in het najaar was de munitie minder doeltreffend. 

Je zou geneigd zijn om te denken dat Healy, nog altijd maar 23 jaar, met wat meer tactisch vernuft meer zou kunnen puren uit zijn talent, maar de Ier geldt intern als een referentiepunt voor de aankomende jongeren en is zowat de personificatie van de roze draad bij EF. Vrijheid en onstuimigheid als kapstok.

Het is niet dat het internationale allegaartje vogelvrij is, maar EF is helemaal niet tuk op het strakke keurslijf dat bij andere ploegen domineert. Die aanpak loont soms, maar soms rijd je jezelf ook eens in de vernieling.

De Ierse enclave wordt alleszins verdrievoudigd en de nieuwe namen scheppen veel verwachtingen.

Kenners van het beloftecircuit weten dat Archie Ryan (22) en Darren Rafferty (20) een bijzonder fraaie toekomst wordt voorspeld.

Met ook onder meer Markel Beloki (jawel, de zoon van Joseba) en Lukas Nerurkar wordt de kaart van de jeugd getrokken, al is Rui Costa op zijn 37e dan weer de vreemde eend in de bijt.

De Portugese ex-wereldkampioen moet de jonkies kneden, een rol die Magnus Cort voortaan op zich zal nemen in een Scandinavische context bij Uno-X. 

De Deen is samen met de gestopte Jens Keukeleire - nog zo'n cultuurbewaarder - de belangrijkste vertrekker. 

Zij zullen dus vanop een afstand ontdekken of Richard Carapaz een gemist 2023 kan uitwissen.

De olympische kampioen mikte resoluut op geel, maar beëindigde de eerste dag van de Tour in een ziekenhuisbed. 

Carapaz wil net als Mikkel Frølich Honoré, Stefan Bissegger en Hugh Carthy de neerwaartse curve ombuigen.

Misschien kunnen ze tips verzamelen bij Neilson Powless, Georg Steinhauser en Marijn van den Berg. 

Bij dat trio kijken we uit of ze net als Healy de hoopgevende signalen kunnen bevestigen. 

"We hebben een goeie mix", ziet ploegleider Charly Wegelius. "Sommige renners benaderen hun piek, anderen zitten op hun top en er is een verse golf."

"Het is lang geleden dat we nog zo'n jonge ploeg gehad hebben. We zijn optimistisch, want we geloven in hen."

"Ik zie een groep die kan verrassen van het begin tot het einde van het seizoen", stelt CEO Vaughters. "Dit is een dynamische groep met een aanvallende mindset."

"We tellen veel jongeren en dat motiveert ons. Het geeft ook veel verantwoordelijkheid aan de staf en aan de ervaren renners."