Elk huisje heeft zijn kruisje. Antwerp, Genk en Club Brugge kampen momenteel alle drie met een vormdip, maar wijten dat elk aan een totaal verschillend probleem. Waarom kan Antwerp niet meer scoren, Club niet meer winnen en heeft Genk een slechte thuisreputatie? In Extra Time gaat het panel dieper in op de achterliggende oorzaken van de problematiek.
"Onze topploegen kampen met draw-itis", merkte Filip Joos op in Extra Time.
Zo speelden Club Brugge, Antwerp en KRC Genk voor de tweede speeldag op een rij allemaal gelijk.
Op het eerste gezicht geen drama, maar een diepere blik op de recente cijfers van de drie topploegen legt toch enkele opvallende mechanismen bloot.
Wist u bijvoorbeeld dat Antwerp al 4 wedstrijden niet meer kon scoren? Dat Genk nog maar 1 van zijn 9 laatste thuiswedstrijden won? Of dat Club nu al voor de 4e keer op een rij 1-1 speelde?
Door die resultaten dreigen de toppers na een degelijk seizoensbegin wat ter plaatse te blijven trappen, net nu er een cruciale fase zit aan te komen.
Filip Joos, Killian Overmeire, Gert Verheyen en Arnar Vidarsson gingen samen op zoek naar de reden van de impasse aan de top van België.
Antwerp kon al 4 wedstrijden niet scoren
Het probleem van Antwerp?
Simpel: scoren.
In zijn laatste 4 wedstrijden lukte het The Great Old niet om een doelpunt te maken. Sterker nog: van de 13 doelpunten die Antwerp al maakte in de competitie, waren er 9 tegen de laatste en de voorlaatste: 0-3 op Westerlo, 6-0 tegen Kortrijk.
In zijn andere 7 matchen maakte het slechts 4 doelpunten. Dat staat dan weer in schril contrast met de amper 4 tegendoelpunten dat het dit seizoen al slikte. Het is daarmee veruit de beste van de klas.
"Antwerp is zeer goed... tot en met de grote rechthoek, althans", zag ook Killian Overmeire. "Het vierkant met Vermeeren, Keita, Alderweireld en Coulibaly is fantastisch. Maar ze missen daarvoor dat tikkeltje creativiteit."
Ze hebben nood aan een nummer 10, die in en rond de grote rechthoek nog iets extra's kan brengen.
Het scoringsprobleem simpelweg in de schoenen schuiven van diepe spits Vincent Janssen, die wat minder in vorm is, is te gemakkelijk.
Een blik op de statistieken leert ons iets anders.
"Er is één groot verschil met vorig jaar", legt Arnar Vidarsson uit. "Toen zetten de ploegen veel sneller druk op Antwerp, maar nu parkeren ze al sneller de bus. Dat wil zeggen dat er veel meer mensen in en rond de eigen 16 meter blijven hangen."
Een vaststelling die hij staaft met de PPDA-statistiek. Wat staat voor passes per defensive action. In mensentaal: hoeveel passen laat de tegenstander toe vooraleer ze druk zetten op Antwerp?
"Vorig jaar waren dat er ongeveer 12 - wat een normale hoeveelheid is, maar dit jaar schoot dat aantal na 9 wedstrijden opeens omhoog naar 20", gaat Vidarsson verder.
"Je ziet dan ook dat Antwerp de bal tegen zo'n laag blok veel meer raakt in de zone van de waarheid, maar het is ook veel moeilijker om die laatste pass daar perfect te spelen, laat staan te scoren."
De oplossing om zo'n stellingenoorlog te winnen? "Ze hebben nood aan een nummer 10, die in en rond de grote rechthoek nog iets extra's kan brengen", vertelt Vidarsson.
"Een type Calvin Stengs, eigenlijk?", merkt Filip Joos op.
Die is weliswaar vertrokken naar Feyenoord, maar toch ziet Verheyen dat er ook zonder een 1-op-1-vervanger van hun voormalige nummer 10 beterschap op komst is.
"Tegen Gent wisten ze niet wat ze moesten doen tegen zo'n laag blok, maar tegen Mechelen zag je al meteen enkele bewegingen die ook te herkennen zijn bij de City's en Barcelona's van deze wereld."
"Deze trainingsacties moeten nu nog automatismen worden."
Genk kan in eigen huis niet meer winnen
Bij KRC Genk is het de omgekeerde wereld.
"Genk is aanvallend bijzonder sterk, maar de discipline die Antwerp verdedigend heeft, komen zij te kort", vertelt Overmeire.
Zo lieten ze zich tegen Westerlo enkele keren kinderlijk in de luren leggen in hun rug. Een neveneffect van hun aanvallende voetbalstijl, aldus Overmeire.
"Al die spelers hebben zo'n immense drang naar voren. Als ze aanvallen, zie je ze allemaal gigantische inspanningen naar voren toe leveren. Dat maakt ze ook zo aantrekkelijk om naar te kijken."
Maar die aanvallende ingesteldheid heeft dus ook een keerzijde van de medaille: "Verdedigend missen ze diezelfde over-mijn-lijk-mentaliteit. Dan sprinten ze niet zo hard terug of gooien ze er niet nog een extra tackle in."
Voor eigen publiek lijkt het contrast tussen het aanvallende all-in en de verdedigende nalatigheid alleen maar versterkt.
De laatste twee matchen slikte Genk in eigen huis 6 doelpunten. Eerst 3 tegen Westerlo, daarvoor ook 3 tegen STVV. Het won zo nog maar 1 van zijn laatste 9 thuiswedstrijden.
Club speelde al 4 keer op een rij 1-1
Bij Club Brugge is het veel moeilijker om de vinger exact op de wonde te leggen.
Blauw-zwart had vroeger de Daum-score (0-1 of 1-0), maar inmiddels lijkt ook Ronny Deila een eigen score te ontwikkelen bij blauw-zwart. Dit weekend speelde het voor een 4e keer op een rij met 1-1-gelijk.
Een teken aan de wand dat Club zowel aanvallend als verdedigend nog niet op punt staat. Dat beseft ook Deila zelf, die na de wedstrijd tegen STVV de hand in eigen boezem stak.
"Ik wilde te slim zijn door in een ander systeem te spelen en druk te zetten, maar we hebben niet veel tijd gehad om daar op te trainen (zucht). Ik voelde dat er mensen overal op het veld stonden."
Heeft dit Club wel de juiste ploeg om op verschillende manieren pressing uit te voeren?
Met een tactische ingreep had Deila STVV via hoge druk willen vastzetten. Maar die gedachte werd door zijn spelers niet meteen vertaald op het veld.
"Er zat precies geen idee achter", vertelde Overmeire. "Noch in balbezit, noch in balverlies. De hoge druk was maar halve druk."
Een mening die ook Vidarsson deelde: "Het is slim dat hij de schuld op zich neemt, maar ik heb een bedenking: heeft dit Club wel de juiste ploeg om op verschillende manieren pressing uit te voeren?"
"Hoge pressing is de nieuwe mode in het hedendaagse voetbal, maar je hebt er de juiste spelers voor nodig."
Zo kijkt het panel vooral naar Zinckernagel, die - ondanks een uitstekende start - zijn plekje in de ploeg nog niet helemaal gevonden heeft. "Is hij wel de juiste speler om mee druk te zetten?"
En ook in balbezit - al lijkt dat meer een luxeprobleem - moet de rolverdeling nog scherpgesteld worden. "Met Vanaken en Zinckernagel hebben ze eigenlijk twee nummers 10 rondlopen in de ploeg. Soms lijken ze elkaar wat voor de voeten te lopen, maar eigenlijk zou je die twee in een ploeg moeten kunnen zetten."
"Zelfs om te pressen: die twee als 10 en dan een aanjager zoals Balanta achter hen, dan kun je in je thuismatchen bijvoorbeeld wél echt hoog druk zetten."
Werk aan de winkel voor Deila en diens collega's.
"Maar nog geen reden tot paniek", sluit Verheyen af. "Ze tonen allemaal dat ze de kwaliteit hebben om terug te slaan."
