Onze analisten delen 2 plusjes en 3 minnetjes uit na Oostenrijk: "Twijfels over defensie blijven"

Laat ons beginnen met het meest positieve nieuws.

De Rode Duivels plaatsten zich in Oostenrijk voor de zesde opeenvolgende keer voor een groot toernooi. Een prestatie die door ons aanwezige talent misschien evident lijkt, maar dat is het allerminst.

"Want vergeet niet dat toonaangevende landen zoals Italië en Nederland in het verleden al eens een kwalificatie misten", benadrukt Peter Vandenbempt.

"Het toont aan dat de Belgen gefocust zijn, ook al waren de tegenstanders in deze kwalificatiecampagne niet bijzonder sterk. Een perfecte voorronde biedt wel allerminst zekerheid op een succesvol eindtoernooi - daar wachten ons straks tegenstanders van een ander kaliber."

Verrassend experiment gisterenavond: Tedesco bracht Romelu Lukaku en Loïs Openda samen aan de aftrap.

Aangezien die laatste tijdens de rust in de kleedkamer bleef, kunt u al raden dat het geen geweldig succes was. Dat vond ook Eddy Snelders.

"De chemie kwam er niet uit", zag hij. "Nochtans begreep ik de gedachtengang van de bondscoach: door twee flankaanvallers hoog te zetten en twee spitsen centraal te hebben, hoopte hij het viertal van Oostenrijk achterin vast te zetten."

"Alleen mislukte het plannetje deels omdat Doku en Lukebakio te veel achteruit moesten lopen tegen de enthousiaste thuisploeg. Het hielp niet dat onze twee centrale middenvelders voetballend te beperkt waren."

"De frisse aanpak leverde dus weinig vruchtbare aanvallen op, buiten 1 of 2 uitzonderingen. Eigenlijk mochten de Duivels van geluk spreken dat ze met een voorsprong de rust ingingen."

Tedesco was wel niet te beroerd om zichzelf te corrigeren na die flauwe eerste helft. Out Openda, in Carrasco.

Door die ingreep konden flankaanvallers Doku en Lukebakio hoger doorschuiven. Snelders vindt dat onze Rode Duivels met die tweetrapsraket een geweldig wapen in handen hebben.

"Het zijn mannen die echt uit het niks het verschil kunnen maken", merkte hij in Oostenrijk nog maar eens. "Als de ploeg even niet in de match zit, kunnen zij met een flits toch nog voor gevaarlijke uitbraken zorgen."

"Soms heb ik zelfs het gevoel dat Doku iets te veel vertrouwen heeft - hij wil dan te veel voorbij gaan. Maar zijn assist bij die derde goal? Het absolute hoogtepunt. Hoe hij de bal bijhield, vervolgens het overzicht bewaarde en finaal Lukaku bediende: geweldig gedaan."

Vreemd was wel dat de Rode Duivels een zekere zege nog bijna verkwanselden.

"Het werd veel te spannend", oordeelde Vandenbempt. "Na de 0-3 dacht je dat de score nog verder zou oplopen. De coach van Oostenrijk begon zelfs al jongeren in de ploeg te droppen met het oog op hun volgende wedstrijd. Alleen begonnen de Belgen plots te bibberen na die tegengoals. De thuisploeg kreeg zelfs nog een grote kans op de gelijkmaker."

"De Belgen begonnen gemakzuchtig te worden, de scherpte was ineens weg", zag Snelders.

"Het begon met onnodig balverlies van Onana en Doku bij dat eerste doelpunt. En dan was er die rode kaart voor Onana... (zucht) Tedesco moest zowaar de ingevallen Bakayoko weer opofferen om de balans te herstellen. Toch was het nog pompen of verzuipen na die 2-3."

Snelders hoopt overigens dat Onana uit zijn uitsluiting lessen trekt.

"Want met zijn makkelijke gele kaarten hypothekeert hij zichzelf en het elftal. Kijk, Onana is een belangrijk figuur geworden in deze ploeg, maar hij mag niet te impulsief worden in zijn manier van spelen. Op het EK moet je er momenteel al bijna van uitgaan dat hij zeker één match mist door schorsing..." 

Oostenrijk was zeker ook een belangrijke test voor de Belgische defensie, die deze campagne toch nog geen verpletterende indruk maakte.

"Nu vond ik het opnieuw niet overtuigend", aldus Snelders. "Theate op links - niet zijn favoriete positie - blijft toch onstuimig. Ook Faes is bijzonder wispelturig in zijn acties. Daar moet Tedesco nog flink aan schaven richting het EK."

"Vergeet ook niet dat Oostenrijk enkele sterkhouders miste, hé. De Rode Duivels gaven weer enkele kansen weg die tegen betere tegenstanders verzilverd worden. Je kunt dus zeker niet spreken van een bepaalde standvastigheid. Het is momenteel eerder hopen op gratie en falen bij de tegenstander. De twijfels over de defensie blijven dus voor mij."