Kinesiste Margot Vanpachtenbeke verbaast de wielerwereld en zichzelf: "Wat was dat, jong!"
Margot Vanpachtenbeke leerde de fiets pas 3 jaar geleden kennen als wielertoeriste, maar ze ging in de Brabantse Pijl wel schouder aan schouder met wereldtoppers als Demi Vollering, Liane Lippert en Silvia Persico. "Ik kan het zelf niet geloven."
Tot voor 3 jaar had Margot Vanpachtenbeke nog nooit deftig op een koersfiets gezeten, maar dankzij initiatieven als 'Koers zoekt vrouw', 'Kopvrouwen' en de 'Women Cycling Series' rolde ze steeds meer in het wielerwereldje.
Vorig jaar reed Vanpachtenbeke haar eerste officiële koersen en gooide hoge ogen met ereplaatsen in onder meer Dwars door het Hageland en het BK in Middelkerke.
Die resultaten konden de Nederlandse ploeg Parkhotel Valkenburg overtuigen om haar een contract aan te bieden. Zo kon ze dit voorjaar voor het eerst proeven van koersen als Gent-Wevelgem en de Ronde van Vlaanderen.
Tussen de koersen door werkt de 24-jarige Vanpachtenbeke ook nog gewoon als kinesiste, een studie die ze pas vorig jaar afrondde.
Ik heb er geen moment aan gedacht dat ik zou kunnen winnen.
"Dit opent misschien deuren naar de toekomst"
Het verhaal van Margot Vanpachtenbeke was tot voor de Brabantse Pijl slechts bij de echte kenners bekend. Maar nu trekt ze plots alle schijnwerpers aan, iets wat haar zelf ook verbaasde. "Oei, Sporza!", schrok ze kort na de finish.
Even daarvoor had ze haar koers al samengevat met de woorden "Wat was dat, jong!"
"Ik zat toevallig goed toen Marlen Reusser versnelde op de Hertstraat. Plots zat ik mee in een groepje met 5. Op de Moskesstraat moest ik lossen, maar ik kon toch aanpikken toen Vollering en Lippert voorbijkwamen."
"Op het laatste was het beste er wel af", geeft Vanpachtenbeke toe. "Ik heb ook geen moment gedacht dat ik zou kunnen winnen. Ik was al blij dat ik mee was. Ik kon het zelf niet geloven met wie ik op pad was."
Vanpachtenbeke leert zichzelf en haar kwaliteiten op de fiets met elke race beter kennen. "Dit opent misschien deuren naar de toekomst. Die opeenvolging van klimmetjes ligt mij blijkbaar. Luik is natuurlijk nog een stukje zwaarder. We zien wel, ik heb er zin in."
