Waarom rijden de vrouwen niet door het Bos van Wallers? "Te gevaarlijk en slecht voor de spanning"
Een dag voor de mannen rijden ook de vrouwen hun 3e editie van Parijs-Roubaix. Met onder meer Carrefour de l'Arbre en Mons-en-Pévèle, maar zonder die andere mythische kasseistrook, het Bos van Wallers. Waarom eigenlijk? De mensen van ASO hebben het antwoord.
In vergelijking met vorig jaar is Parijs-Roubaix bij de vrouwen 20 kilometer langer, van 125 naar 145 kilometer. Toch blijft de opeenvolging van kasseistroken dezelfde. Nog altijd geen Bos van Wallers dus.
"Het probleem is dat de vrouwen in Denain starten. De afstand tussen de start en een potentiële passage door het Bos is te klein. Als je hier met een volledig peloton afkomt, is dat té gevaarlijk", zegt Franck Perque van organisator ASO.
"Als we in de toekomst hier wel willen passeren, dan moet je eerst enkele andere kasseistroken inlassen om de koers al op voorhand te doen schiften."
Parcoursbouwer Thierry Gouvenou ziet nog een andere reden. "Het is de lastigste strook die je kunt hebben. Als je die helemaal in het begin van de koers legt, dan loop je het risico dat de boel al vroeg helemaal aan flarden ligt. De spanning is dan te snel weg."
"Maar ik sluit niet uit dat we in de toekomst wel door het Bos passeren. Het is nog maar de 3e editie bij de vrouwen, terwijl we bij de mannen al aan 120 edities zitten. Het wielrennen bij de vrouwen kent een stormachtige evolutie, maar we mogen niet overhaasten en stappen overslaan."
