Mads Pedersen speelde het spelletje perfect: "Maar ik had weinig vertrouwen in mijn sprint"

Met Mathieu van der Poel naar de finish trekken: niet iedereen durft het aan. Mads Pedersen wél.

"En toch had ik niet echt vertrouwen in mijn sprint", gaf de Deense winnaar ruiterlijk toe.

"Ik moest er enerzijds wel in geloven, want anders zou het peloton ons nog inrekenen."

"Ik moest denken dat mijn sprint goed genoeg was, maar met de benen die Mathieu heeft, is het moeilijk om daar voluit in te geloven."

"Ik moest het dus wel proberen. Het was een gok. Ik nam zelf de kop, want ik wist dat hij kon speculeren op een terugkeer van het peloton met zijn ploegmakker Jasper (Philipsen)."

Pedersen koos voor een lange sprint. "Dat moest ik ook doen: de snelheid hoog houden en hopen dat ik nog de benen had."

Op de Kemmelberg gaf Pedersen de sterkste indruk. Bij de tweede en de derde passage voerde hij de forcing.

"Als ik zelf het tempo kon bepalen en zelf niet over de limiet zou gaan, dan was dat voordelig voor mij. Want dan kon Mathieu het niet zelf doen."

Pedersen rondde het uitmuntende werk van Lidl-Trek af. "Het was leuk koersen. Jonathan (Milan) deed de eerste aanvallen en dat was zeker een groot voordeel voor mij."

En nu wacht zondag de Ronde van Vlaanderen. "Dat is nog een andere koers, hé. Gent-Wevelgem ligt me beter dan Vlaanderen, maar mijn vorm is er duidelijk."

"Ik was vrijdag al tevreden na Harelbeke en nu win ik. Dit is goed voor mijn vertrouwen."