Dele Alli, Jan Vertonghen, Noa Lang en nu ook Thierry Henry. Allemaal deden ze de afgelopen tijd hun verhaal over een depressie tijdens hun loopbaan als profvoetballer. "Ik heb heel lang gelogen omdat de samenleving nog niet klaar was om mij te horen", klonk het ook bij een openhartige Thierry Henry.
De verhalen over (verdoken) depressies in het voetbal steken de laatste tijd steeds vaker de kop op.
Zo heeft ook Thierry Henry in een Engelse podcast verteld dat hij jarenlang met een depressie heeft gekampt."Ik heb heel lang gelogen omdat de samenleving niet klaar was om mijn verhaal te horen", zei de wereldkampioen van 1998 in de podcast 'The Diary of a CEO'.
De depressie vergezelde hem zijn hele carrière, zonder dat hij daar zich daar zelf bewust van was.
"Ik wist het niet en heb er ook niets aan gedaan. Ik heb me aangepast. In het leven moet je een voet voor een andere voet zetten, en vervolgens lopen. Je moet verder. Dat is mij verteld als kind. En ik ben nooit gestopt met lopen."
Maar het besef kwam er tijdens de coronacrisis: "Toen kon ik opeens niet meer verder", aldus Henry.
Het was mijn jongere ik, die vroeg om goedkeuring, maar die niet kreeg.
De topschutter aller tijden van Arsenal stopte met voetballen in 2014. In Canada zat hij tijdens de coronacrisis alleen. "Plots moest ik bijna elke dag huilen. Ik weet niet waarom, misschien zaten ze er al heel lang. "
Henry koppelt de mentale kwetsbaarheid aan zijn jeugd waarin hij voortdurend zocht naar goedkeuring van zijn vader. "Het was mijn jongere ik, die vroeg om goedkeuring, maar die niet kreeg. Ik kreeg vaak te horen dat ik het niet goed had gedaan. Dat bleef hangen."
"Ik scoorde als tiener eens alle zes de goals in een 6-0 overwinning, maar mijn vader was achteraf niet tevreden. Hij begon over een gemiste controle en een gemiste voorzet. Zijn instelling hielp me als atleet tot op een zekere hoogte, maar als mens niet."
