Oshin Derieuw vertrok met klein hartje op BOIC-stage: "Ik durf te dromen van medaille in Parijs"

"Ik ben met een klein hartje naar hier vertrokken", vertelde Oshin Derieuw vanuit Turkije. "Het is toch een andere wereld. Dit is allemaal nieuw voor mij. In Parijs zal ik in het olympisch dorp zitten, ver van vrienden en familie."

"Het is goed voor mij om te weten wat kan en wat niet. Hier kan ik andere mensen leren kennen, en uitzoeken met wie ik "het kieken kan uithangen"", lachte ze.

Op de Europese Spelen in Polen behaalde Derieuw enkele maanden geleden zilver in de categorie tot 66 kg, goed voor een OS-ticket. Ze moest enkel in de finale haar meerdere erkennen in de Turkse olympische kampioene Busenaz Surmeneli.

"Ik was eigenlijk met een vakantiegevoel naar Polen getrokken. Het was een buitenaards moment, toen ik me kwalificeerde voor de Spelen, na 16 jaar struggelen en opofferingen. Ik besef nog altijd niet hoe ik het gedaan heb."

"Sinds de kwalificatie is mijn leven heel veel veranderd, het geloof in mezelf is gegroeid. Het was ook een mentale "fuck you" naar al diegenen die niet in me geloofd hebben."

Derieuw, die begin dit jaar de overstap maakte van het prof- naar het amateurboksen, beschouwt de Spelen niet als een eindpunt. "Na Parijs zou ik graag nog een WK of EK doen bij de amateurs."

"Het olympisch boksen is financieel interessanter geworden. En ik amuseer me in het amateurboksen. Er is wel een rivaliteit, maar met respect voor elkaar en het gaat er heel vriendschappelijk aan toe."

"Maar als er een promotor komt met een mooi voorstel om nog een profwedstrijd te boksen, dan is dat ook wel leuk meegenomen", wil Derieuw alle kansen grijpen.

Tot december oefent Derieuw nog een parttime job uit bij de Vlaamse Boksliga. Ze is er ingeschakeld in het project "Boxswitch" om meer meisjes en vrouwen in de bokssport te bekomen. Daarna is ze fulltime atleet.

"Ik heb nog veel progressiemarge. Op mijn 36e word ik nog explosiever en sneller. Die energie haal ik uit de liefde voor de sport."