Sep Vanmarcke over plotse adieu: "Een waardig afscheid is me ontnomen, maar ik ben ook dankbaar"
Door een hartprobleem moet Sep Vanmarcke op 34-jarige leeftijd zijn fiets aan de wilgen hangen. De renner voelde tijdens het voorbije BK dat er iets niet klopte, niet veel later viel na een hartcontrole een loodzwaar verdict. "Even stort je wereld in, maar voor mijn prachtige gezin kan ik geen risico nemen."
Littekenweefsel op het hart
Geheel onverwacht kondigde Sep Vanmarcke vrijdag aan dat hij moet stoppen met wielrennen. De kasseispecialist heeft littekenweefsel op zijn hartspier ontwikkeld en is genoodzaakt te stoppen.
"Tijdens het Belgisch kampioenschap, tien dagen geleden, kreeg ik in de koers last van hartritmestoornissen", doet Vanmarcke bij Sporza nog eens zijn relaas. "Ik voelde het zelf niet meteen, maar ik las het op mijn fietscomputer. Na de wedstrijd ben ik dan op controle geweest."
"We hebben een katheterisatie gedaan, maar daar werd niets uit gevonden. Het leek dus een "veilige" hartritmestoornis te zijn, waarmee ik verder kon. Maar de MRI nadien gaf iets anders aan: littekenweefsel op mijn hart. Dat is veel ernstiger en iets definitief, het kan niet opgelost worden. Einde verhaal dus."
Ik voelde tijdens het BK zelf niets, maar las de hartritmestoornis op mijn fietscomputer.
Steun van lotgenoot Colbrelli
Twee dagen geleden kreeg Vanmarcke het zware verdict van de dokter. "Dat was heel hard om te dragen. Al besefte ik meteen ook dat ik wel geluk heb gehad. Met mijn prachtige gezin wil ik natuurlijk geen enkel risico lopen."
"Of mijn wereld ineenstort op dat moment? Toch wel. Mijn hele beleving is al sinds mijn zes jaar de koers, ik word nu 35 jaar en dat is nog altijd zo. Ik weet dat ik nog een paar jaar tegoed had, maar ik ben dankbaar dat ik zolang heb mogen koersen."
"Het is jammer dat het op zo'n manier moet stoppen. Een waardig afscheid is mij nu ontnomen. Maar ik heb al enorm veel steun gekregen. Ook van iemand als Sonny Colbrelli, die nog iets veel erger dan mij meemaakte en een hartstilstand kreeg in de koers. Zo ver mag ik het niet laten komen."
Mooie successen, maar ook veel pech
Vanmarcke moet zo vroegtijdig een punt zetten achter zijn carrière. De renner stond ooit te boek als een enorm talent voor de kasseiklassiekers, maar een grote vis zoals de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix kon hij, ondanks een resem podiumplekken, nooit binnenhengelen.
"Het was bij mij nooit echt een aaneenschakeling van overwinningen, maar wel van ereplaatsen. Natuurlijk was mijn zege in de Omloop in 2012 de echte start van mijn carrière. Toen kreeg ik een naam in de wielerwereld. Het waren voor mij vooral 2de, 3de en 4de plekken, maar ook daar mag ik trots op zijn."
De successen hebben me mentaal sterker gemaakt, maar ook de grote tegenslagen hebben me gesterkt en me doen beseffen dat ik moest blij zijn met mijn job.
In de laatste jaren van zijn carrière kreeg Vanmarcke meermaals af te rekenen met pech. Valpartijen werden een rode draad. "De successen hebben me mentaal sterker gemaakt, maar ook de grote tegenslagen hebben me gesterkt en me doen beseffen dat ik moest blij zijn met mijn job."
"Wat ik nu ga doen? Ik zou graag in de koers blijven, dat is mijn passie en dat zal niet veranderen. Maar in welke rol dat zal zijn, daar moet ik over nadenken. Ploegleider zoals mijn broer? Dat behoort tot de mogelijkheden."
