Evenepoel spoelt na "wat proberen" teleurstelling van tijdrit door: "Maar eerste uren was ik super slecht"
Waar een wil is, volgt een gekleurde trui. Remco Evenepoel heeft zijn zinnen gezet op de Belgische driekleur na een teleurstellende tijdrit. Eentje die hij een jaar lang onder zijn regenboog mag dragen. "Een mooie back-up", lacht hij. "Kampioen van je land worden, dat doen er niet heel veel."
"Revanche voor donderdag? Het was niet dat het in mijn hoofd zat", lacht Remco Evenepoel dan toch als laatste.
"Het was een superlastige koers door het weer en de vele kilometers. Yves Lampaert en Wout van Aert moesten te vroeg al het werk op zich nemen. Dat was ideaal voor mij in de achtergrond."
Want daar voelde Evenepoel zich nog niet kiplekker. "Eigenlijk was ik in het begin super slecht. Dat heb ik altijd na het BK tijdrijden, dan kan ik de eerste twee uren gewoon niet volgen."
"Pas in de laatste twee rondes voelde ik me goed en zei ik dat ik nog iets wilde proberen..."
Ik ben erg content, zeker na de teleurstelling van donderdag.
Dat "proberen" bleek de beslissende vlucht én de ultieme versnelling naar de Belgische titel op 10 kilometer van de streep.
Enkel de jonge Alec Segaert moest hij nog uit zijn wiel krijgen. "Ik wist niet of Alec spelletjes aan het spelen was of het vet van de soep was toen hij niet wilde overnemen. Maar ik moet hem feliciteren voor twee zilveren medailles, erg sterk."
Remco bleef kalm: "De coach vertelde me dat ik wel wat kopwerk zou moeten doen. Ik heb vertrouwd op mijn sprint. Het was een hele lange, maar ik had net dat tikkeltje explosiviteit nog over."
En die levert een jaar de Belgische driekleur op. "Een mooie back-up", vindt Evenepoel. "In Schotland wordt het moeilijk om mijn titel te verlengen. Kampioen van je land worden, dat doen er niet heel veel. Ik ben erg content, zeker na de teleurstelling van donderdag."
Yves Lampaert looft "grote kampioen"
"Dat hij een grote kampioen is, hé."
Er simpel is de conclusie van ploeggenoot Yves Lampaert. "Het in de wereldkampioenentrui doen, in een loodzware koers, is enkel echte kampioenen gegeven."
Het wedstrijdplan van Soudal - Quick Step tot in de puntjes uitgevoerd: Lampaert in de vroege vlucht, Evenepoel probeert in slot en Merlier achter de hand in de sprint. Dat eerste was toch geen evidentie.
"Wout en ik reden in de vlucht toch tegen een muur door de warmte. We babbelden veel en zeiden dat we op de limiet zaten. Maar kijk, het blijft binnen de ploeg."
"Ik ga nog eens passeren bij de supporters in Ingelmunster om ze te bedanken en een klein beetje te vieren."
