Na de nederlaag van de Cats tegen de VS: "Een verrassing zat er nooit in"

De Belgian Cats konden geen vuist maken tegen het ongenaakbare Team USA. De Amerikanen waren een maatje te groot voor de Cats. 

"Op sommige momenten waren er te veel balverliezen op een rij, zo kan je met geen enkele ploeg een match winnen", vertelt Carl Berteele. "Het was niet sprankelend, maar eerder “werk”-basketbal."

"Breanna Stewart, de beste speelster van de wereld, drukte haar stempel en was met momenten onhoudbaar. Het werd al snel 11-0. Het was een wake-upcall en gelukkig zijn de Cats daarna wakker geworden. Het werd 16-15. Tijdens de rust was het 9 punten verschil, dus ze deden weer mee." 

“Emma Meesseman zat gewoon in de tang van de Amerikaanse verdediging, die haar zo goed kent. Ze kon niet verrassen of de andere speelsters aanspelen als ze de bal kreeg. Het radarwerk van de Cats is heel goed gestopt door de Amerikaanse speelsters.”

"In het 3e kwart zag je Team USA 19-20 punten weglopen en dacht ik aan een pandoering, maar dat is er wel niet van gekomen", vertelt Berteele verder. 

"De Cats zijn een paar keer overgeschakeld naar verdediging in zone. Daardoor hebben de Amerikanen niet kunnen doortrekken."

"Je sluit af met een nederlaag die logisch is, waar eigenlijk weinig op aan te dingen is. Maar als je goed begint, weerstand kunt bieden en Emma (Meesseman) is in haar gewone doen, hou je misschien langer stand en ga je een kleinere nederlaag oplopen."

"Maar er is op geen enkel moment sprake van geweest dat België voor de verrassing zou kunnen zorgen door Amerika te kunnen verslaan, dat overigens nog 3 belangrijke speelsters mist van de kampioen (Las Vegas Aces). Zij moeten er nog bijkomen."

Een lichtpuntje? "Dat was Maxuella Lisowa, met haar inzet en vechtlust. Ze was heel vinnig en heeft die inzet aangewakkerd bij haar ploegmaats. In de volgende matchen gaat dat zeker in ons voordeel zijn."

"Maar je kan nu al zeggen: wie Amerika klopt, wordt wereldkampioen", besluit Berteele.