Afscheid van NBA-icoon Bill Russell: "Hij is onevenaarbaar, de Eddy Merckx van basketbal"
Met Bill Russell is zondag een van de allerbeste basketballers ooit overleden. Waar moeten we de legende van de Boston Celtics plaatsen in de geschiedenis en wat maakte Russell zo bijzonder? NBA-kenner Dennis Xhaët legt uit. "Hij heeft nooit iets anders gedaan dan winnen", klinkt het.
Op individueel vlak zijn er ongetwijfeld betere basketballers geweest dan Bill Russell, maar qua palmares doet niemand beter met 11 NBA-titels in 13 jaar. De spelers die in de buurt komen van Russell zijn allemaal ploegmaats uit dezelfde glorieperiode van de Boston Celtics, van eind jaren 50 tot eind jaren 60 van de vorige eeuw.
"Niemand was zo'n winnaar als Bill Russell. Dat typeert hem echt", vertelt Dennis Xhaët. "Als het gaat over ploegsporten is hij de ultieme kampioen, de kampioen der kampioenen."
Naast zijn 11 NBA-titels werd hij ook 2x kampioen in de NCAA, het Amerikaanse universiteitsbasketbal, en veroverde hij olympisch goud met de Verenigde Staten op de Spelen van 1956. "Bill Russell stond synoniem voor winnen. In zijn carrière speelde hij 21 "winner-takes-all"-wedstrijden waarin zijn team een titel kon winnen en hij won ze allemaal. Dat zegt eigenlijk alles."
Bill Russell won in zijn eentje evenveel titels als Kobe Bryant, LeBron James en Wilt Chamberlain samen. Dat is waanzinnig als je erover nadenkt.
De verdedigende statistieken van Bill Russel zijn hallucinant - een carrièregemiddelde van 22,5 rebounds per match - maar nooit maakte hij gemiddeld meer dan 20 punten in één seizoen.
"Bij Russel draaide het gewoon om winnen. Wilt Chamberlain, jarenlang een van zijn grote rivalen, vond die statistieken wel heel belangrijk. Voor Russell telde alleen winnen. Hij was niet de man van 25 of 30 punten per match. Hij gaf zijn ploeg gewoon wat er nodig was om te winnen."
"Dat deed hij vanaf zijn intrede in de NBA. De Boston Celtics werden meteen een winnaarsploeg, omdat Russell zijn rol perfect invulde. In 13 seizoenen pakte hij meer rebounds dan LeBron James en Dennis Rodman samen. Hij won in zijn eentje evenveel titels als Kobe Bryant, LeBron James en Wilt Chamberlain samen. Dat is waanzinnig als je erover nadenkt."
"Cruciaal in strijd voor mensenrechten en gelijkheid"
Naast een ongeëvenaarde winnaarsmentaliteit en een perfect gevoel voor timing teerde Bill Russell ook op een fantastisch atletisch vermogen. "Hij was een fysiek monster. In 1956 kon hij als hoogspringer naar de Olympische Spelen, maar hij koos voor basketbal", weet Xhaët.
"Hij was eigenlijk een van de eerste fysieke wonderen in de NBA. Met zijn atletisch vermogen heeft hij het spelletje ook mee getransformeerd. Je kunt zijn impact op de NBA eigenlijk niet overschatten, want er is ook veel meer dan het sportieve alleen."
Russell kreeg in het VS van de jaren 50 en 60 aanhoudend te maken met racisme en discriminatie, maar was altijd een voorvechter van mensenrechten en gelijkheid. "Hij is cruciaal geweest voor mensenrechten en de rechten van zwarte mensen", zegt Xhaët.
Bill Russel was heel geliefd, over alle generaties heen. Een heel zachte mens, waarover je nooit een slecht woord hoorde.
"Boston had op dat vlak niet de beste reputatie, maar hij heeft daar openlijk tegen gevochten. Dat maakt zijn carrière nog indrukwekkender. De vrijheden en de rechten die NBA-spelers vandaag hebben, zijn mede te danken aan Bill Russell. Hij is cruciaal in de NBA-geschiedenis en je kunt het verhaal van de NBA niet schrijven zonder hem."
Opvallend ook: iedereen sprak altijd vol lof over de immer bescheiden Russell. "Hij was bescheiden, ja. Maar hij wist ook wel hoe goed hij was. Hij wist perfect hoe hij in het hoofd van andere spelers moest kruipen."
"Maar het klopt dat hij heel geliefd was, over alle generaties heen. Er bestaat weinig controverse over hem. Hij was zeer graag gezien, ook door de manier waarop hij omging met andere mensen. Het was een heel zachte mens en je hoorde nooit een slecht woord over hem. Dat maakt de mythe nog wat groter."
"Hij heeft nooit iets anders gedaan dan winnen"
De kampioen der kampioenen en ook groots naast het veld, dan rest de vraag: waar moeten we Bill Russell plaatsen in de ranglijst van beste spelers aller tijden? "Michael Jordan, LeBron James en Magic Johnson zijn puur als basketballer beter, maar de impact van Russell is wel gigantisch geweest", wikt en weegt Dennis Xhaët.
"Op het veld met zijn 11 titels - niet voor niets is de MVP-trofee van de NBA-finale naar hem vernoemd - was hij de Eddy Merckx van het basketbal. Hij heeft nooit iets anders gedaan dan winnen. Hij is onnavolgbaar en onevenaarbaar. Ik denk niet dat iemand op dat vlak ooit in zijn buurt zal komen. Hij stond er altijd wanneer het moest."
"Russell zorgde ervoor dat zijn ploeg altijd won. Zonder hem wonnen ze niet en met hem wel. Hij was de ultieme ploegmaat. Wanneer je een top 10 maakt van beste spelers aller tijden is dat altijd een beetje subjectief. Maar je kunt géén top 10 maken zonder Bill Russell, dat is onmogelijk."
