"Niemand heeft gedacht dat het volstond dat Hein de kleedkamer zou binnenstappen"

Het was natuurlijk uitkijken naar de grote rentree van Hein Vanhaezebrouck bij AA Gent, maar het werd opnieuw een nederlaag voor de Buffalo’s, 2-1 bij KV Oostende. Geen mirakel dus.

Maar ik denk niet dat er iemand is die gedacht heeft dat het volstond voor Hein Vanhaezebrouck om de kleedkamer binnen te stappen om van Gent weer een winnende ploeg te maken, hijzelf al zeker niet. Daar kan je wel van op aan.

Even leek hij wel te kunnen profiteren van - wat je vaak ziet - het geluk van de nieuwkomer. Want die Bukari heeft de voorbije maanden enkel maar kansen gemist en nu scoorde hij zowaar bij zijn allereerste mogelijkheid.

Een paar mogelijkheden voor Oostende gingen verloren, er ging een bal tegen de paal. Maar Oostende was wel gewoon de betere ploeg, vond ik. Het was ook de enige ploeg gisteren die kon winnen. 

Gent gaf misschien wat minder ruimte weg, maar deed met de bal weinig tot niets. Zeer matig voetbal, behalve dan in het slot toen het een achterstand moest wegwerken, wel een beetje. 

In een paar van die verloren wedstrijden heeft Gent vaak veel beter gevoetbald dan gisteren en een resem kansen gecreëerd. Maar we kennen het verhaal: flaters stonden resultaten in de weg.

Wel een plus is doelman Bolat. Die gaf gisteren een heel zelfzekere indruk. Er was ook strijd geleverd. Vandaar moet Hein Vanhaezebrouck dan beginnen en rekenen op een klein beetje meeval. Dat zal ook nodig zijn om de trein aan het bollen te krijgen.

Nu was er weer die strafschop voor KV Oostende - helaas correct moet ik zeggen - die nog maar een keer de absurditeit van die handspelregel in de verf zet.

Zondag tegen Standard wordt al een interessantere wedstrijd om te zien hoezeer Hein Vanhaezebrouck met nu een volledige trainingsweek - nu had hij maar 1 dag gehad, denk ik - Gent al naar zijn hand heeft kunnen zetten. 

Na het verlies van Beerschot in Eupen is Racing Genk nu de enige overgebleven leider, het won knap van Antwerp met 4-2. Maar of het nu ineens weer de grote uitdager is van Club Brugge voor de titel?

Dat is de voorbije maanden al wel van meer ploegen gezegd natuurlijk. Van Standard. Van Charleroi, zeker in het begin van het seizoen met zijn start met 6 overwinningen op een rij. Die trappelen nu toch een beetje ter plaatse of zijn in vrije val, zoals Charleroi.

Dus begin december hebben zulke uitspraken niet al te veel zin, denk ik. Maar van Charleroi heb ik dat alvast nooit geloofd. En dat was dan wegens de manier waarop ze hun wedstrijden wonnen.

Een beredeneerde, afwachtende manier van voetballen, saaie wedstrijden ook met maar een paar mogelijkheden, loeren op dat ene foutje van de tegenstander en dat dan afstraffen. Efficiënt zijn, dat blijft in het voetbal meestal niet duren.

Dat is bij Racing Genk natuurlijk helemaal anders. Tegen Antwerp was het ondanks die vroege tegenslag met het doelpunt van Antwerp ronduit indrukwekkend en overrompelend.

Met redelijk totaalvoetbal, tempo, enthousiasme, veel beweging, lopende mensen, dat trio voorin dat brokken maakt met Onuachu, Ito, Bongonda en natuurlijk de factor Bryan Heynen, die is al veel eerder genoemd door iedereen.

En als er iets is wat John van den Brom natuurlijk wel heel goed kan, dan is het spelers vertrouwen geven en ambiance creëren om voluit en enthousiast te voetballen.

En Genk maakt de voorbije weken ook heel veel doelpunten. Dat is het verschil met Charleroi en dan kan je natuurlijk op langere termijn meer wedstrijden blijven winnen.

Dus geef ik - zonder garantie - Genk in elk geval veel meer kans om langer bovenin mee te draaien dan bijvoorbeeld Charleroi.

Na afloop klaagde Antwerp-trainer Ivan Leko over de vermoeidheid van zijn spelers, over het feit dat in België maar 3 vervangingen toegelaten zijn, terwijl dat er elders in Europa 5 zijn.

Alleen in Engeland zijn er ook 3, al waren er daar in de zomer toen de competitie hervat werd ook 5 toegelaten. In de nieuwe competitie is dat ook teruggebracht naar 3 en de Premier League is toch de zwaarste competitie. Overigens zijn de coaches, zoals Jürgen Klopp, daar ook heel ontevreden over.

En ik vind het een zeer terechte opmerking in deze coronatijden. Philippe Clement klaagde er zaterdag ook al over, omdat de spelers van clubs die de voorbije maanden Europees hebben gespeeld, zeker stilaan overbelast geraken en dus ook vaker geblesseerd of in een gevarenzone terechtkomen.

Er is nauwelijks echt een goeie voorbereiding geweest dit seizoen door corona. Die Europese kalender is compact, is bij mekaar geduwd met telkens 3 weken na mekaar Europees voetbal, dus zwaarder.

Midweekvoetbal komt erbij, interlandvoetbal is er tussen gepropt en dus was het zeker een goed idee, zoals in al die andere landen, om 2 extra vervangingen toe te staan.

Maar de reden waarom de Pro League, en dat zijn dus de clubs zelf, hier bij ons (in Engeland is het overigens dezelfde reden) toch heeft vastgehouden aan 3, is dat volgens de kleinere clubs de grote dan weer met meer en betere spelers makkelijker kunnen wisselen en dus alweer bevoordeeld zouden zijn.

Wat een redelijk absurde redenering is, als je het mij vraagt, maar meer is het niet. Dus geen solidariteit. En dan zeggen die kleine clubs: "So what? Die is er in de omgekeerde richting ook niet."

Als er bijvoorbeeld gepraat wordt over de verdeling van televisiegelden. Enfin, zo helpen we mekaar allemaal vooruit, zoals je kan merken.

Als Ivan Leko denkt dat de kleinere clubs (waar ik toch een beetje op wees) bezig zijn met de resultaten van Club Brugge of Antwerp of Standard of Gent in Europa, en met die Belgische coëfficiënt, waar wij altijd over bezig zijn dat die belangrijk is, dan vergist hij zich schromelijk.

Om het met Roger Lambrecht van destijds Lokeren te zeggen: "Dat interesseert mij geen fluit." Ze zijn bezig met overleven en dat is het.