"We hadden geen solidariteit moeten vragen, maar compensatie moeten eisen"

De sportieve malaise van de voorbije jaren bij Anderlecht gaat hand in hand met een mogelijk nog grotere financiële malaise. Voorzitter Wouter Vandenhaute beseft dat het schip dringend van koers moet veranderen, maar hij maakt zich sterk dat het ambitieuze relanceplan daarvoor kan zorgen.

"De club is op elk vlak blijven stilstaan en is zelfs achteruitgegaan", windt Vandenhaute er geen doekjes om. "De laatste jaren zijn we er dan ook nog eens sportief op achteruitgegaan én zijn er foute beslissingen genomen die veel geld gekost hebben. Die twee samen vormen een dodelijke combinatie."

Vandenhaute spiegelt zich graag aan Club Brugge, dat 10 jaar geleden ook vanuit een dal moest opwerken. "Net als Anderlecht was daar een modern beleid nodig. De club is omgevormd naar een nv en de nieuwe machtshebbers zijn geïnstalleerd."

"In het begin ging dat met vallen en opstaan. In de eerste 2,5 jaar hebben ze 5 coaches versleten. Maar het was duidelijk wie de machtshebbers waren en ze zijn blijven doorwerken. En plots is de déclic er gekomen."

"Je moet naar dat déclicmoment op zoek gaan en er niet op wachten. Anderlecht heeft dat niet gedaan, Club Brugge wel. Daarom heeft Anderlecht enorm veel tijd verloren."

Om het tij te keren hebben Wouter Vandenhaute en co een herstelplan op poten gezet, waarbij 50 miljoen euro schulden afgelost worden en 20 miljoen extra kapitaal in de club geïnjecteerd wordt.

"Ik ben ervan overtuigd dat we met het herstelplan dat op tafel ligt op het niveau zijn waar de club drie jaar geleden stond. En dan moeten we nog een inhaalbeweging doen, maar daar gaan we hard aan werken", zegt de Anderlecht-voorzitter.

Het herstelplan werd al goedgekeurd door de Raad van Bestuur, maar de aandeelhouders liggen voorlopig nog dwars. Zo raakte onlangs nog bekend dat aandeelhouder Johan Beerlandt uit de Raad van Bestuur stapt, omdat hij het niet eens is met de gang van zaken bij de club.

"Ik snap zijn frustratie, maar dit is gewoon heel schadelijk voor de club. Ik snap ook niet wat Johan daarmee wil bereiken. En ik ben het er totaal niet mee eens."

"Marc Coucke (de ex-voorzitter die nu nog 74% van de aandelen heeft) heeft zijn verantwoordelijkheid genomen en zijn fouten erkend. Hij wou enkel nog een enthousiaste aandeelhouder en supporter zijn, hij moeit zich met niets meer."

"We moeten die bladzijde van het verleden gewoon omdraaien. De
zwartepiet doorschuiven heeft nu geen zin. Daar schieten we niets mee op."

Maar wat dan als het plan niet wordt goedgekeurd? “Dan zullen er alternatieven worden gezocht."

"Of de club dan verkocht kan worden  aan buitenlandse investeerders? Coucke heeft zich heel duidelijk toegewijd als hoofdaandeelhouder. Hij wil dat blijven en wil de club blijven steunen. Het is nu ook het slechtst mogelijke moment om de club te verkopen."

 Anderlecht en Club Brugge waren de laatste jaren sportief dan wel geen grote rivalen meer, naast het veld kwamen de 2 grootmachten van het Belgische voetbal af en toe toch nog eens in aanvaring. Bijvoorbeeld toen Anderlecht pleitte voor financiële solidariteit vanwege corona en paars-wit opportunisme verweten werd, onder meer door Club-manager Vincent Mannaert.

“Achteraf gezien hadden we het eigenlijk nog agressiever moeten formuleren", vindt Vandenhaute. "We hadden niet over solidariteit moeten praten maar vlakaf moeten zeggen dat we onze kansen niet hebben kunnen verdedigen. We konden niet Europa in en hadden moeten eisen dat we daarvoor gecompenseerd werden."

"Ondertussen zijn we al een tijd verder. en heb ik die boodschap op die manier al aan Club Brugge overgebracht. Toch hoor ik dat daar nog altijd kritische kanttekeningen bij geplaatst worden. Dan is het gewoon onwil. Op dat moment wil men ons in die hoek duwen."

"The winner takes it all, dus wij zullen zorgen dat wij weer de winnaar worden. De rivaliteit tussen Anderlecht en Brugge is de voorbije 70 jaar zwaar in het voordeel van Anderlecht geweest en ik zie geen enkele reden waarom dat de komende 70 jaar andersom zou zijn.”