Hoe kwam de Roubaix-chicane tot stand? Deze 3 opties lagen op tafel: "Alles beter dan originele parcours"
Voor of tegen, logisch of absurd: de chicane in Parijs-Roubaix beroert de tongen van iedereen die er iets mee te maken heeft. Nochtans kwam de roep naar een gewijzigde aanloop voor het Bos van Wallers er op vraag van de renners zelf. Dus verdedigt Adam Hansen het ommetje. "Het kan een game changer worden", deelt de voorzitter van de rennersvakbond, die het denkproces met drie opties uit de doeken doet.
Na de zware valpartij in het Bos van Wallers vorig jaar trok een deel van het peloton aan de alarmbel.
"Het is dus al even een hot topic", verzekert Adam Hansen, die de belangen van de renners behartigt in hun vakbond (CPA). "Er kwam zelfs de vraag om de strook te schrappen uit schrik voor valpartijen en breuken."
Zover wilde organisator ASO het niet laten komen. Le Trouée d'Arenberg is tenslotte een iconische passage van Parijs-Roubaix. "Maar ze waren zeker bereid iéts te doen."
Dus kwamen er enkele weken geleden drie voorstellen op tafel.
Parallelle baantjes in de aanloop
De eerste twee alternatieven bevinden zich parallel langs de hoofdbaan die tot nu fungeert als aanloop naar de kasseistrook.
"Mijn favoriete optie ligt aan de linkerkant", vertelt Hansen. "Daar moet het peloton eerst een links-rechts- en dan vlak voor de kasseistrook een rechts-links-combinatie maken."
Een ideale snelheidsdemper zonder haarspeldbochten, maar helaas geen mogelijkheid anno 2024.
"Omdat er een groot gat is in het wegdek. Het zou de beste optie zijn voor de toekomst. Voorlopig is het niet mogelijk."
Over naar het andere baantje aan de rechterkant, dan. Meteen vallen daar de huizen en bomen op.
"Ja, dat is een residentiële zone", beseft Hansen, die steeds de veiligheid van de renners vooropstelt.
"Niet ideaal met goten die uitsteken. Het baantje is trouwens ook te smal volgens de reglementen om het peloton en volgwagens te laten passeren."
Een chicane, de noodoplossing?
Voor deze editie van de Hel van het Noorden zat er dus niets anders op: de chicane.
"We wilden zeker niet dat dit een groot verhaal zou worden tot alles afgeklopt werd", licht de 42-jarige Australiër toe. "Daarom heb ik gespreksrondes met elke teamverantwoordelijke op de startlijst gevoerd."
Een proces dat dus al langer aan de gang is dan de afgelopen dagen.
"Iedereen kreeg de kans om zijn bedenkingen over de drie opties te delen en mocht zelfs nog opteren voor de bestaande rechte aanloop. De meningen waren verdeeld over de beste optie, maar iedereen was er wel van overtuigd dat alles beter was dan het originele parcours."
"Toen de derde optie voorgelegd werd bij ASO, waren ze ervan overtuigd dat het de beste en makkelijkste optie was voor dit jaar", deelt Hansen. "Ik was erdoor verrast, want ik verwachtte meer weerstand. Maar ik merkte dat de mensen in de organisatie ook absoluut valpartijen willen vermijden."
Deze chicane kan misschien wel de perceptie veranderen van hoe gevaarlijk de strook is.
Heel veel neuzen in dezelfde richting, als je het zo leest. Behalve die van ene Mathieu van der Poel. De wereldkampioen uitte zijn ongeloof op sociale media met de korte zin "Is dit een mop?".
"Ach, ik denk dat hij vooral verrast is", nuanceert de voorzitter van de rennersvakbond. "De waarheid is: de rennersvakbond vertegenwoordigt alle renners, niet alleen de toppers. We kunnen zijn wil niet volgen."
"De grote meerderheid ging akkoord met een chicane. Ik heb aan de teams laten weten dat als er klachten waren, ze me altijd konden bereiken. Die heb ik niet gehoord."
Tenslotte wil iedereen - een almaar sneller wordende - koers veiliger maken, toch?
"Het Bos van Wallers is nu eenmaal zo iconisch, dat we het niet kunnen schrappen. Deze chicane kan misschien wel de perceptie veranderen van hoe gevaarlijk de strook is, dankzij een veilige doortocht", besluit Hansen.
Dus neen, geen noodoplossing: "Het kan een game changer zijn."
