Vandenbempt: "Het uitgelekte rapport van de refs is een catastrofe, maar gelukkig was er Castro-Montes"

Union heeft na de bekernederlaag tegen Club Brugge ook nog eens punten laten liggen in eigen huis tegen Westerlo. Er zijn dus elementen voor de concurrentie, die zich op grote afstand bevindt, om zich aan op te trekken.

Union had een heel moeilijke eerste helft tegen Westerlo. Dat vond ik zeker ook de verdienste van de bezoekers, die goed en met veel energie speelden. Maar nadien was Union toch gewoon sterker. Zonder die volstrekt overbodige VAR-interventie op het einde had de leider toch ook gewoon weer gewonnen.

Toch is coach Alexander Blessin al langer kritisch over de prestaties van zijn ploeg, ook na gewonnen wedstrijden tegen RWDM bijvoorbeeld en zelfs vorige week tegen Genk. Daar had Union wel de controle en was Genk eigenlijk machteloos, maar het voetbal was lang bescheiden.

Ze slikken veel te gemakkelijke tegendoelpunten. Na de 6 stuks in de voorbije 4 competitiewedstrijden ook nog eens 2 in de Beker van België. 

En zaterdag na de wedstrijd ging het onder meer over Mohamed Amoura, die te veel dribbelde, foute keuzes maakte in de zone van de waarheid. Voor aanvaller Gustaf Nilsson viel de term "egoïstisch" zelfs. Dat is niet iets wat we associëren met Union.

Ze staan wat minder stevig in blok. Die bekerwedstrijd tegen Club Brugge was echt zwak: 3-0 was logischer geweest dan 2-1, die nu nog perspectief biedt voor de terugwedstrijd.

Dus de coach is minstens waakzaam, misschien zelfs ongerust. Die reeks van 18 wedstrijden zonder nederlaag in de competitie staat er natuurlijk nog en de voorsprong in het klassement blijft groot.

Maar misschien is alles wat coach Blessin heeft aangestipt, wel de kanarie in de kolenmijn. Je mag die signalen niet negeren, het is niet het moment voor een eventueel dipje. Want er komen bijvoorbeeld ook nog die twee Europese wedstrijden tegen Eintracht Frankfurt aan.

Hein Vanhaezebrouck had het duel tegen Cercle Brugge cruciaal genoemd. KAA Gent verloor met 1-2 en de Champions' Play-offs zijn nu echt wel in gevaar, net als voor KRC Genk.

Genk voetbalde dit seizoen lang heel goed, maar kreeg dat niet vertaald in resultaten. Intussen zijn dat goede, vlotte voetbal bij de Limburgers en die vele kansen die ze creëerden, ook verdwenen. Dat is toch zorgwekkend voor een ploeg die ik lang bij de echte titelkandidaten rekende. 

AA Gent hangt dan weer nog net spartelend aan de staart van de top 6. 4 keer verloren in 5 competitiewedstrijden, 1 op 15.

Ondanks al die blessures bij belangrijke spelers zoals Sven Kums, de afwezige internationals die net terug zijn, weg getransfereerde spitsen... had Gent toch gewoon een punt kunnen pakken tegen Anderlecht en moeten winnen tegen Cercle Brugge. Dan komt een 0 op 6 dubbel zo hard aan.

Ze hadden voldoende kansen voor de rust, 2 doelpunten van Cercle met 2 ballen tussen de palen... Daarmee is een deel van het probleem aangekaart. Cercle heeft met Kevin Denkey een spits die al 20 keer heeft gescoord, zo win je ook lastige matchen met 10 man.

Het verschil in zelfvertrouwen en overtuiging na de wedstrijd kon niet groter zijn tussen de twee trainers. Miron Muslic zei: "Niemand krijgt ons nog uit de top 6". Dat is gesproken.

Hein Vanhaezebrouck zei: "Ik weet niet hoe we dat gaan doen. Met een afgeroomde kern, met jonge, onervaren spelers op de bank, met ervaren spelers met wie we omzichtig moeten omspringen en ook nog eens met twee Europese wedstrijden."

Ik begrijp dat natuurlijk, maar het is toch niet wat je als club of speler van je trainer wil horen. Het laatste waar Gent nood aan heeft, is een coach die twijfelt of een beetje moedeloos wordt.

Europa is toch gewoon te belangrijk om dat zomaar weg te geven in functie van die lange strijd voor Play-off I. Vanhaezebrouck is niet te benijden voor alle duidelijkheid, maar hij moet wel iedereen bij Gent nu overtuigen dat het gewoon kan.

De scheidsrechters kregen ook dit weekend weer van alle kanten kritiek. Vorige week lekten ook nog eens de evaluatierapporten van de scheidsrechters uit. Dat vind ik zeer kwalijk, een catastrofe voor onze scheidsrechters.

Dat is trouwens geen verwijt naar de krant die ze gepubliceerd heeft. Als ik ze zelf had, had ik het ook gedaan. Het is journalistiek werk. Maar wie die cijfers heeft doorgespeeld, heeft het niet goed voor met de arbitrage in België of heeft het toch zeer pijnlijk verkeerd aangepakt.

Als het de bedoeling was om grote baas Bertrand Layec vol in de wind te zetten voor de catastrofale manier waarop hij al jarenlang dat departement leidt, dan was het ten eerste niet nodig, want dat was al geweten. En ten tweede is de beslissing om op het einde van het seizoen, wanneer zijn contract afloopt, afscheid te nemen al lang genomen.

Dat wanbeleid is nu ook nog eens in cijfers gegoten, maar dan wel ten koste van veel scheidsrechters en VAR's, die al wekelijks onbeschermd onder vuur worden genomen.

Zij die er positief uit komen, zullen dat heel prettig vinden. Ze zien hoe collega's die te veel gepusht werden, voor schut gezet worden. Er is namelijk ook veel jaloezie en ongezonde concurrentie onder de scheidsrechters.

Maar je zal dit weekend maar als scheidsrechter op het veld gestapt zijn in de wetenschap dat spelers en trainers, bij wie je toch een zekere autoriteit moet uitstralen, je rapport hebben gelezen.

Alle verantwoordelijken in het voetbal weten dat er grondige veranderingen nodig zijn, daar zijn ze ook volop mee bezig. 

Gelukkig was er nog Alessio Castro-Montes van Union, aan wie ik de award wil uitreiken voor de beste uitspraak van het weekend. Hij had ook kunnen klagen over die verkeerde VAR-interventie die Union nog 2 punten kost tegen Westerlo.

Maar hij zei: "We moeten minder aandacht besteden aan de scheidsrechters. Het helpt niet als we hen nog eens extra druk gaan opleggen door er nog eens over te praten. Zo gaan ze misschien nog meer twijfelen en dat is niet bevorderlijk voor hun niveau. Ze proberen ook maar hun job te doen, ik denk niet dat er iemand bij zit met kwade bedoelingen."

Proficiat, Alessio Castro-Montes.