Slovenië als bakermat van huidig succes: hoe Belgian Cats deze week cirkel kunnen rondmaken

Kransjka Gora, 2014. Een groep jonge vrouwen maakt er wandelingen of fietsritjes in de prachtige Sloveense natuur, leeft zich uit op een death ride of tijdens een rafttochtje op een wilde rivier. Tussen de teambuildings door is er tijd voor de essentie: basketbal.

Het zijn de Belgian Cats, op dat moment nog een bescheiden team op internationaal niveau. EK's en WK's worden steevast afgewerkt zonder België en dus is er veel vrije tijd in de zomer. De basketbalfederatie wil hogerop, verzamelt een kransje speelsters en trekt de Sloveense bergen in voor een zomerstage.

"Nu dromen heel veel jonge meisjes van de nationale ploeg, maar toen moesten de coaches echt speelsters gaan ronselen", duidt toenmalig Belgian Cat Sofie Hendrickx de tijdgeest van dat moment. "Wie er toen bij was, had een groot basketbalhart voor de nationale ploeg."

In Slovenië wordt hard getraind op het veld, maar ook een ploeg gesmeed naast het veld. Mondjesmaat ontstaat een teamcultuur, eentje met stevige fundamenten waarop de huidige successen van de Belgian Cats gebouwd zijn.

"Samen tijd doorbrengen is belangrijk om elkaar beter te leren kennen en ook beter samen te kunnen spelen. Zulke kleine dingen maken soms een groot verschil in een ploeg", weet Hendrickx.

Het blijft ook niet bij die ene keer. Verschillende keren trekken de Belgian Cats daarna nog naar Kransjka Gora om voort te timmeren aan de weg. De banden die gesmeed worden, zijn hecht.

Niet toevallig bleef ex-bondscoach Philip Mestdagh tijdens zijn ambtstermijn graag trouw aan de speelsters die destijds het engagement getoond hadden om zich 100% te geven voor de nationale ploeg.

"Er waren zelfs speelsters bij die onbetaald verlof namen om mee te kunnen gaan", herinnert Hendrickx zich. "Het begint met engagement, de wil om erbij te zijn en een goeie ploegmaat te zijn. Daar hebben andere speelsters later hun karretje aangehaakt."

Het geloof in de toekomst is er dan al. Enkele jaren eerder was België immers Europees kampioen geworden bij de U18. "Je zag wat zij konden. Allemaal speelsters met talent. We beseften dat zij zich verder zouden ontwikkelen. Zelf heb ik altijd geloofd dat de resultaten wel zouden volgen."

Van die gouden U18-generatie staan er nu 3 speelsters in de basis bij de Belgian Cats: Emma Meesseman, Julie Vanloo en Antonia Delaere. Die laatste twee maakten als jonkies ook verschillende stages in Slovenië mee. Zij keren deze week terug naar waar het allemaal begon.

"Ik ben er zeker van dat Slovenië nog veel betekent voor Antonia of Julie. Ze hebben de hele rit van in het prille begin meegemaakt. Slovenië heeft een grote rol gespeeld in de huidige successen. Het zou heel mooi zijn mocht daar deze week kunnen gebeuren waar we nu nog met z'n allen van dromen."

En hoewel die droom misschien niet door iedereen luidop uitgesproken wordt, is het ultieme doel van deze Belgian Cats wel duidelijk: een Europese titel. Dat moet deze week gebeuren, in "hun" Slovenië. En dan is het plaatje compleet.

Julie Vanloo: "Slovenië was het begin van het mooie verhaal van de Cats. Daar zijn we gestart richting EK's en WK's. Ik heb er wel bij stilgestaan toen we hier dinsdag aankwamen. Het zou cool zijn om hier de cirkel rond te maken."