Teammaat Sep Vanmarcke kijkt op naar Froome:"Zo terugvechten na zware val is lovenswaardig"

In 2019 kwam Chris Froome tijdens de verkenning van de individuele tijdrit in de Dauphiné zwaar ten val. In het ziekenhuis werden zware breuken vastgesteld, zoals een dijbeenbreuk, elleboogbreuk en enkele gebroken ribben.

Na jaren van kommer en kwel kwam hij gisteren weer bovendrijven in de Tour. "Het was heel mooi om te zien", vertelt zijn ploegmaat Sep Vanmarcke. "Ik denk dat iedereen in de wielerwereld blij is om hem terug te zien. Uiteraard was het vanuit de vroege vlucht, maar het heeft lang geduurd voordat we hem op dit niveau konden zien."

"Iedereen in de ploeg was daar zo hard mee bezig", vertelt Vanmarcke. "We hebben hem binnen de  ploeg zo hard zien werken. Hij deed er alles aan om terug op zijn niveau te komen na die zware val. Het zal hemzelf en ook de ploeg heel veel deugd doen om dit terug te zien."

Lees meer onder tweet.

Chris Froome wordt wel eens een vakidioot genoemd. Iemand die er alles aan doet om het maximum eruit te halen. "In zijn tweede carrière is het een renner die balanceert tussen bewonderingswaardig en meelijwekkend", vertelt Karl Vannieuwkerke. 

Geert Meyfroidt is het daar niet mee eens. "Ik vind eigenlijk van niet. Zijn stijl is nooit echt mooi geweest en dat speelt voor een stuk mee, maar ik geloofde er ook in en had hem alvast in mijn Tourmanagerploeg gestoken." 

"Hij was daarnaast ook goedkoop", zei de intensivist in het UZ Leuven met een brede glimlach.

"Ik vind hem niet meelijwekkend, omdat hij er zo hard voor werkt. Hij weet zelf dat hij de Tour nooit meer gaat winnen, maar hij heeft er zoveel plezier in. Hij probeert daar zoveel eer uit te halen, dat vind ik ongelooflijk."

Sep Vanmarcke refereerde even naar de Vive le vélo van eergisteren, waar Vannieuwkerke vroeg of hij opkeek naar de renners die snel bergop kunnen fietsen. 

 "Toen zei ik neen, omdat het mijn collega's zijn. Zou je dat bij Chris Froome gevraagd hebben, zou ik ja gezegd hebben."

 
"Niet alleen om zijn palmares dat hij bereikt heeft, maar hij neemt het voortouw op ploegstages. 's Morgens staat hij als eerste klaar om aan core stability te werken. Dat zijn dingen waar je enorm veel respect moet voor hebben na zo'n zware valpartij en breuken."

"Ondanks dat hij de beste ter wereld was, is hij nog altijd aan het terugvechten om weer zo goed mogelijk te worden en dat is alleen maar lovenswaardig", besluit Vanmarcke.