Vandenbempt: "Prestatie van Antwerp doet niet vermoeden dat ze niet geloven in trainer"

Het was crisis bij Antwerp na de Europese nederlaag tegen Fenerbahçe, maar kijk: 2-0 gewonnen tegen Anderlecht en naast Club Brugge in het klassement. 

Het was een groot feest op Bosuil. Er waren natuurlijk best wel wat elementen die heel positief waren voor Antwerp, en vooral ook voor de coach.

Brian Priske werd na twee pijnlijke mislukkingen tegen Westerlo en Fenerbahçe wel al heel erg opvallend bij de uitgang gesignaleerd. Inclusief de typische fluistercampagne, zogezegd dan vanuit de kleedkamer.

Een speler die hem tactisch niet geweldig noemt. Hij bood geen houvast, was te braaf voor de vedetten in de kleedkamer. En natuurlijk keerde ook zijn stunt van een paar maanden geleden, toen hij alleen met een handdoek om op de persconferentie verscheen,  zich tegen hem.

Allemaal een voorbode van meer onheil na een eventuele slechte prestatie of nederlaag tegen Anderlecht. Antwerp is nu eenmaal ambitieus.

Iedereen met een neutrale kijk had het al vastgesteld: Antwerp leverde te weinig goede prestaties af. Het pakte wel veel punten, maar te weinig goed voetbal en te weinig herkenbaar. 

Priske heeft heel veel gewisseld: van systemen en van spelers. Dat was vaak ook noodgedwongen. Er waren blessures, spelers zijn vaak laat gekomen, het was nog niet eenvoudig om zijn ideeën erin te slijpen...

Antwerp is bovenaan gehouden - om het een beetje simplistisch te stellen - door de goals van Frey en de reddingen van Butez. Maar gisteren gaf Antwerp toch het juiste antwoord op het juiste moment. 

Het was een echte "Antwerp-prestatie", zoals Ritchie De Laet het al aangaf. Strijd, overgave, scherpte, goede aanvallen, een keizerlijke Nainggolan (vanavond te gast in Extra Time)...

Niet alleen gewonnen, maar ook collectief een goede prestatie. Eén die toch niet meteen doet vermoeden dat de kleedkamer niet gelooft in deze trainer.

Anderlecht kon weer niet winnen na een matige prestatie. Bij Anderlecht zullen ze natuurlijk opmerken dat het verschil met Antwerp niet zo groot was en ik geef ze geen ongelijk. 

Dat gaf Brian Priske ook al toe: in zijn interview na de wedstrijd haalde hij niet zijn gram met chagrijn, maar maakte hij neutraal en sec zijn evaluatie. Anderlecht zal ook opmerken dat het na de rust anders had kunnen lopen. Als paars-wit die kansen bij 0-0 had benut bijvoorbeeld. 

Maar de evaluatie is toch dat de prestatie van Anderlecht voor iedereen flink schrikken was. De analyse van aanvoerder Van Crombrugge was hard en duidelijk: aanvallend niets gecreëerd en dan kan je niet winnen. 

Ook Kompany - het was op zijn gezicht te lezen - was duidelijk teleurgesteld. Het was ook slappe kost: veel getik in de breedte, het was wel nog verzorgd, maar er kwam niets van. 

Geen punch, geen vuur in het elftal. Als je dat vergelijkt met hoe Frey, De Laet of Nainggolan liepen te zwoegen en knokken en duels aan te gaan... Al die keurige jongens zoals Zirkzee, Ait El Hadj, Verschaeren - ongeveer iedereen in het offensieve compartiment - gaven niet thuis. Achteraan dan nog foutjes van Sardella en Harwood-Bellis.

Zo is de balans na 14 wedstrijden toch gewoon onvoldoende. Soms is Anderlecht geweldig, maar soms is het ook heel slap. 

De defensieve kwetsbaarheid blijft opvallen: ze hebben nog maar twee keer de nul kunnen houden in 14 duels. Als je daar de Europese wedstrijden bijtelt, is het drie keer in 18 wedstrijden.

Vooral ook nog maar 5 keer gewonnen in de competitie. Net de helft van de punten, met een kern waarvan iedereen zegt dat die kwalitatief beter is dan vorig seizoen. Dat zeggen zeker ook de bazen van Vincent Kompany.

Het klopt dat er opnieuw gebouwd moest worden, maar het is stilaan tijd om een reeks neer te zetten. Te vaak hervallen ze in dezelfde fouten en gebreken. 

Als je naar de stand kijkt, blijft alles speelbaar. Op 2 punten van de top 4, op 6 punten van Club Brugge en Antwerp. Maar Union staat toch al op 10 punten. Hetzelfde geldt voor Genk en AA Gent: op 11 en 13 punten van Union. 

Het is niet dat je denkt dat de Brusselaars op elk moment in elkaar zullen vallen en een negatieve reeks zullen neerzetten. Union moet nu toch al 4 keer niet winnen of zeker 3 keer verliezen, en dan moeten Anderlecht en die andere ploegen al 4 keer na elkaar winnen. Het zal toch niet voor morgen zijn dat ze over Union springen.

Het was niet de dag van de doelmannen bij Club Brugge - Standard. Het gekke is dat met Simon Mignolet en Arnaud Bodart de allerbeste doelmannen op het veld stonden. En dan valt het natuurlijk op als ze in de fout gaan.   

Mignolet maakt zelden fouten. Zonder zijn fouten had Club Brugge, ondanks een matige prestatie, toch gewonnen van een zeer hardnekkig, wilskrachtig, bewonderenswaardig hard werkend Standard. 

Maar dat had natuurlijk ook gekund als Club eerst de 3-0 had gemaakt en als de veldspelers hun niveau van in de Champions League hadden gehaald. Ik denk aan De Ketelaere, Vanaken, Vormer... die net als de doelman niet goed genoeg waren. In de tweede helft is Bodart één keer aan het werk gezet op een vrije trap van Vanaken. 

Philippe Clement heeft de vinger op de wonde gelegd: in de competitie is het toch iets te vaak minder scherp, meer automatische piloot. En dat gaat in onze competitie niet zomaar, zelfs niet voor het verzamelde talent van Club Brugge.

En dat maakt dat de cijfers na 14 speeldagen bescheiden zijn. Ook maar de helft van zijn wedstrijden gewonnen, 4 keer niet kunnen winnen in eigen huis. Ik herinner me in de covid-periode - toen Club ook wel te veel punten verloor - dat ze steun van de fans misten. "Een bruisend Jan Breydel stuwt ons naar voor", maar ondertussen zijn die er wel.

Club Brugge wordt blijkbaar 130 jaar, maar het is toch niet de bedoeling dat ze gaan voetballen naar de leeftijd van de club. Na de break is het KV Mechelen, twee keer Genk en tussendoor het duel waar iedereen naar uitkijkt tegen Leipzig.