VSF: "Overheid dwingt sportclubs 20% meer inkomsten te zoeken vanaf 2021"

Het gaat in het voorstel om 10 procent extra RSZ-bijdragen op de vergoeding voor scheidsrechter en  trainers vanaf 1 januari. En die trainers en medewerkers zullen zelf ook nog eens 10 procent extra solidariteitsbijdrage moeten betalen.

Het wetsvoorstel in het federale parlement komt er, nadat het Grondwettelijk Hof eerder dit jaar de regeling rond onbelast bijverdienen vernietigd had. De VSF maakt zich bij monde van voorzitter Koen Umans grote zorgen over de vrijwilligers in de sportclubs. Koen Umans ziet fiscale en administratieve pijnpunten in het voorstel.

"Na een eerste analyse blijkt het een onhaalbare kaart voor de sportclubs in ons land. Sportclubs zullen niet alleen 10 procent aan RSZ-bijdragen moeten betalen, maar coaches, scheidsrechters of juryleden moeten zelf ook nog eens 10 procent afstaan als solidariteitsbijdrage."

"Na een al uiterst moeilijk jaar voor de amateursport door de huidige pandemie straft de politiek onze sportclubs een tweede keer. We hebben zelf enkele juridisch onderbouwde amendementen uitgewerkt om te vermijden dat het nieuwe wetsvoorstel de amateursport doodknijpt.”

Hij geeft een voorbeeld: "Een club met 400 jeugdspelers en 25 teams in competitie betaalt 90.000 euro aan vergoedingen aan de trainers.  Die club zal volgend jaar 20.000 euro meer moeten betalen."

In coronatijden is het nochtans extra moeilijk om voldoende geld binnen te halen en dus zullen - om dezelfde kwaliteit te behouden - wellicht de lidgelden van de 1.4 miljoen aangesloten sporters moeten verhogen, vreest Umans. Er dreigt ook een leegstroom van kwalitatieve trainers en scheidsrechters bij de 18.000 sportclubs. Ook al omdat ze niet in het illegale betalingscircuit willen belanden.

De sportsector kan leven met 10% solidariteitsbijdragen, maar de fiscale lasten voor trainers en coaches zijn een brug te ver, luidt het in een persbericht.

“Geen enkele club zal willen raken aan de nettovergoedingen van trainers of scheidsrechters. Het voorstel dat op tafel ligt, dwingt hen dus om die 10% fiscale bijdrage ten laste van trainers of scheidsrechters te compenseren."

"Dat betekent dus een extra uitgave bovenop de 10% solidariteitsbijdrage die clubs al bijdragen. Dat is onbetaalbaar voor de clubs. Behalve als ze hun lidgeld maal 2 of maal 3 doen.”

Naast de fiscale sloophamer leest de VSF in het wetsvoorstel heel wat "administratief onhaalbare verplichtingen voor de sportsector": "De verplichting om werkroosters vooraf in te vullen, het feit dat er een rustpauze van 11 uur tussen 2 prestaties moet zitten of het prestatieplafond van maximum 150 uur per kwartaal, zijn slechts enkele voorbeelden die op het terrein tot onwerkbare en absurde situaties zullen leiden."

De VSF heeft in een eigen voorstel voor al die specifieke sportgerelateerde zaken uitzonderingen voorzien op de geldende maatregelen. Ze hoopt dat de overheid zal verwijzen naar de specifieke reglementen of analoge regelgevingen van de specifieke sporten.

En Umans zag nog een probleem in het voorstel: "Het is onwerkbaar voor de
vele mensen achter de schermen zoals bestuurslui die instaan voor de
administratieve afhandeling van prestaties."

Volgens het voorstel moeten zij via een elektronische tool voor elke training, elke wedstrijd of elk toernooi het moment waarop de prestatie start ingeven, aldus Umans. Na afloop moeten zij ook nog eens het exacte einduur invoeren.

“Het voorgestelde systeem is zelfs zo absurd dat wanneer een coach wegens ziekte of een ongeval een training die om 20u start niet kan geven, de bestuursleden maar tot middernacht de tijd hebben om de annulatie in te voeren."

"Zo vraagt de politiek eigenlijk aan alle bestuursleden van onze clubs om 24/7 stand-by te staan om elektronisch elke aanpassing door te geven en dat is absoluut niet werkbaar.”