meest recent
- 20:12Eindelijk schenkt Kylian Mbappé klare wijn: "Ik vertrek bij PSG, ik heb een nieuwe uitdaging nodig"
- 19:5590% zeker dat match van Standard niet doorgaat, boze supporters blokkeren spelersbus
- 19:47WK-leider Thierry Neuville tuimelt in Portugees secondespel van 1e naar 6e plaats
- 18:49Wordt Gantoise opnieuw hockeykampioen bij de mannen én de vrouwen? "Finales op het scherpst van de snee"
- 18:21Cian Uijtdebroeks moet witte trui afgeven, maar is toch tevreden: "Maak progressie in het tijdrijden"
- 18:00Standardsupporters: "We maken zwartste bladzijde uit geschiedenis van club mee"
- 17:56"Vervelend en ongelukkig": Hein Vanhaezebrouck ontstemd over gang van zaken rond opvolger Wouter Vrancken
- 17:16Tadej Pogacar fluit specialist Filippo Ganna terug in de tijdrit en verstevigt zo zijn roze trui
- 19:43Olivieri leidt Genk in laatste drie matchen
- 19:42Pogacar wint tijdrit en loopt uit in de stand
- 17:52Ganna vraagt Pogacar tevergeefs om te vertragen
- 17:40Bekijk de samenvatting van de 7e etappe in de Giro
- 15:38Lang wachten van de fans na bekerwinst Union wordt beloond
- 15:37Olympiakos naar finale tegen Fiorentina
- 15:34Bayer Leverkusen met record naar de finale, ploeg van De Ketelare stoot ook door
- 09/052 spelers van Union komen fans nog even verrassen met de beker: "Hoop dat de rest in hun bedje ligt"
Waarom het olympische record van Thompson stiekem ook een wereldrecord is
Een sprint voor de geschiedenisboeken. Elaine Thompson snelde vanmiddag in 10"61 naar goud op de 100m sprint. Goed voor een olympisch record... of eigenlijk een wereldrecord? Een discussie die al 33 jaar duurt komt weer boven. Met een kapotte windmeter in de hoofdrol.
Op 16 juli 1988 staat Florence Griffith-Joyner klaar voor haar 100m sprint. Met een lekker briesje in haar rug, voelt ze zich klaar om te knallen. Het Michael Carroll Stadium in Indianapolis houdt de adem in.
10 seconden en 49 honderdsten na het startschot zoeft de Amerikaanse over de finishlijn. Een prestatie die veel commotie veroorzaakt, want de toen 29-jarige sprintbom loopt het wereldrecord aan flarden.
De eerste reflex van de officials: kijken naar de windmeter. Die geeft aan dat er geen zuchtje wind was. 0 meter per seconde? "Komaan, zeg", reageert Gwen Torrence, die een tiental minuutjes na Griffith-Joyner spurtte. "Ik liep trager dan zij terwijl de wind 5 meter per seconde in mijn rug blies."
Kon het dan toch dat de windmeter kampte met een technisch defect? Op de baan naast de atletiekpiste, waar Willie Banks op datzelfde moment aan het hink-stap-springen was, werd een wind gemeten van +5 m/s. Vér boven de maximum toegelaten hulp van moeder natuur. Die ligt op +2 m/s.
De theorie van de kapotte windmeter was geboren.
Het record dat voor altijd blijft staan
Elke sprintster beet haar tanden stuk op de tijd van "Flo-Jo". In de 20e eeuw kwam enkel de Amerikaanse Marion Jones in de buurt van het record. Met een tijd van 10"65 bleef ze nog steeds 16 honderdsten verwijderd van haar ongenaakbare landgenote.
Het officiële wereldrecord op de 100m bij de vrouwen is eigenlijk 10"61.
In 1995 volgt er dan toch een onderzoek naar het metertje. "De gemeten wind zou tussen de 5 en 7 meter per seconde liggen", meende de Australische biomechanicus Nicholas Linthorne.
De Australiër ging zelfs nog een stapje verder. "Het officiële record op de 100m bij de vrouwen is eigenlijk de 10"61 die Griffith-Joyner liep in haar finale in Indianapolis."
Laat dat net de tijd zijn die Elaine Thompson vandaag liep. Mét 0,6 meter per seconde tegenwind. Naast olympische recordhoudster, mag de Jamaicaanse zichzelf kronen tot officieuze wereldrecordhoudster.
De top 5 aller tijden op de 100m bij de vrouwen:
- Florence Griffith-Joyner: 10"49 (1988) met 0 m/s wind
- Elaine Thompson-Herah: 10"61 (2021) met -0,6 m/s wind
- Shelly-Ann Fraser-Pryce: 10"63 (2021) met +1,3 m/s wind
- Carmelita Jeter: 10"64 (2009) met +1,2 m/s wind
- Marion Jones: 10"65 (1998) met +1,1 m/s wind