Rolstoelatlete Man-Kei To is verliefd op badminton: "Ik ben een volwaardige wereldtopper"
2024 moet het jaar van onze olympiërs worden, maar op 1 januari is ook voor onze paralympische toppers de aftelklok richting Parijs 2024 gestart. Man-Kei To, Europees kampioene in het badminton, wordt er een van de Belgische kanshebbers op eremetaal. Maak kennis met de bijzonder kranige badmintonspeelster.
Een verkeersongeval in 2007 - een aanrijding door een tegenligger - zette het leven van Man-Kei To op zijn kop. De rolstoelatlete, roepnaam Kiki, liep een wervelbreuk op. Haar ruggenmerg was geraakt, ze raakte verlamd aan haar heupen.
"Neen, mijn wereld stond eigenlijk niet stil na het ongeval", zegt ze overtuigend in een eindejaarsbabbel. "De dokters zeiden dat mijn ruggenmerg geraakt was, maar ze konden niet zeggen in welke mate."
"Als studente kinesitherapie wist ik wat er aan de hand was, maar ik dacht: ik moet goed revalideren, want ooit komt het goed. Je doet dus gewoon voort."
Met mijn progressie behoor ik tot de top 5 van de wereld.
Ondanks haar strijdlust en moed bleef Kiki toch verlamd en is ook haar rompfunctie aangetast. Ze bleef evenwel niet bij de pakken zitten. Toen ze afstudeerde, zocht ze naar een hobby. "Oorspronkelijk dacht ik aan rolstoeltennis, maar ik ben verliefd geworden op badminton."
In die sport floreert ze ook. In 2023 won ze op het EK in de WH1-klasse goud in het enkelspel. "Er is een duidelijke groei geweest. Ik ben nu veel meer allround."
"Zo'n titel doet wel iets met je. Iedereen beseft dat het niveau in Europa een beetje lager ligt dan in Azië", nuanceert ze zelf haar eigen succes, "maar mijn tegenstanders waren sterk. Ik heb kunnen winnen van collega's en vriendinnen en ik word nu aangesproken als Europees kampioene. Dat is even wennen."
Kiki - geboren en getogen in Ninove - staat ook 2e op de wereldranglijst. "Met mijn progressie behoor ik tot de top 5 van de wereld. Dat biedt erkenning voor mijn niveau, dat ik niet minder presteer dan de Aziaten. Ik ben een volwaardige wereldtopper."
Parijs en Los Angeles
Eind 2019 hakte Man-Kei To een belangrijke knoop door. Ze liet haar job staan en koos voor een carrière als fulltime topsporter. "Ik train nu 25 uur per week, dagelijks 2 sessies."
"Ik had nooit durven te denken dat ik profsporter zou worden. Ik was sportief, maar ik was ook een goeie studente."
"Het bevalt me wel. Ik voel me goed in het circuit. Ik kom in contact met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Ik kan mijn verhaal delen en iedereen denkt en doet zoals ik. Ik word niet aangestaard."
Misschien is er in Parijs een medaillekans, maar ik wil er gewoon mijn beste badminton spelen.
Gezien haar progressie mag Man-Kei To met gezonde ambitie toeleven naar Parijs. "In Tokio zat ik net niet in de selectie."
"Dit jaar is heel goed van start gegaan mt het EK en nu ben ik nagenoeg zeker van kwalificatie. Ik wil op de Spelen gewoon mijn niveau halen en tonen wat ik in mijn mars heb."
"Misschien is er in Parijs een medaillekans, maar ik wil er gewoon mijn beste badminton spelen. En ik ga zeker niet met pensioen. LA 2028 zit er nog in."
