Belgian Falcons en Rockets bij EK-debuut meteen in finale: "Als je dit al kunt na 6 maanden..."
Met de Belgian Falcons, bij de mannen, en de Belgian Rockets, bij de vrouwen stonden er voor het eerst sinds lang weer 2 Belgische teams op de 4x100 meter op een internationaal kampioenschap. De jonge teams misten hun entree niet.
Robin Vanderbemden, Ward Merckx, Simon Verherstraeten en Kobe Vleminckx: dat waren de 4 mannen die in de reeksen van de 4x100 meter als eerste Belgische ploeg onder de 39 seconden doken: 38"73.
"Het doel was om een goeie tijd te lopen", zegt Merckx. "De finale is dan een mooie bonus. Maar we hebben onszelf overtroffen. En we kunnen nog progressie maken in de finale."
"Met deze plaats hebben we ook meteen ons ticket voor de World Relays van volgend jaar beet", weet Vleminckx. "Dit project is nog maar een halfjaar geleden begonnen. Het is motiverend als je dan al zulke tijden loopt."
"Het is ongelooflijk dat we dit al kunnen na een halfjaar", vult Verherstraeten aan. "En in de finale is alles mogelijk. Veel teams nemen risico's om in de medailles te eindigen."
Vanderbemden heeft al wat ervaring met de estafettes van de 4x400 meter. "Hier ben ik de ervaren man. Maar als ik zie hoe ze er nu al mentaal mee omgaan, hoef ik hen niet veel meer te leren."
Belgian Rockets: "Er zit nog veel marge op"
Ook de vrouwen van de Belgian Rockets bereikten de finale, al is voor hen Belgische record van de gouden generatie rond Kim Gevaert natuurlijk (nog) te hoog gegrepen.
"Het was eigenlijk de eerste keer dat we samenliepen, heel stresserend", getuigt Delphine Nkansa. "We maakten veel foutjes, maar lopen toch onze beste tijd van het seizoen. In de finale krijgen we een tweede kans, ik sta nu al te popelen."
"Dit was onze beste tijd met dit team, maar er zit nog veel marge op", weet slotloopster Rani Rosius. "We kwamen naar hier voor de finale en hebben ons bewezen. In finale gaan we nog sneller, denk ik."
Voor Rani Vincke valt er een grote last van haar schouders. "Ik had behoorlijk veel stress, want de derde bocht vind ik heel moeilijk. Ik had wel spaghettibenen toen ik vertrok, maar ik hield het nog goed onder controle."
"Ik voelde toch ook vermoeide benen", zegt startloopster Elise Mehuys. "Wellicht omdat het in de ochtend was. Maar het ging toch goed. Het is een zalig gevoel dat we zondag dit EK mogen afsluiten."
