Colbrelli sprintte naar Roubaix-zege "op twee lekke banden": hoe kon dat?

"Ik reed twee keer lek. De eerste keer al heel snel, in één van de eerste secties. De tweede keer in het Bos van Wallers. Maar gelukkig dichtte "de stopverf" in mijn tubeless-banden de lekken en hoefde ik niet te stoppen."

Aan het woord is Sonny Colbrelli na zijn triomf in Parijs-Roubaix. Het interview van de Italiaan doet vermoeden dat zijn bandenkeuze wel eens het verschil gemaakt zou kunnen hebben vorige zondag.

Een banden-saga, dus. Dan denken we spontaan terug aan het WK veldrijden in 2017, toen Wout van Aert naar de zege fietste dankzij de groene Dugast-banden die Niels Albert nog op zolder liggen had. De ex-veldrijder heeft nu een fietsenwinkel en kent dus alle moderne snufjes.

Ook de tubeless-banden.

"Tubeless is het principe van zonder binnenband te rijden", legt Niels Albert uit. "We kennen dit vanuit het mountainbike. 90% van mijn klanten met een mountainbike rijdt op die manier."

Wat maakt zo'n band dan uniek? "Wel, tubeless zit er latexmelk in de buitenband waardoor een gaatje meteen gedicht wordt", weet Albert. 

"Die latexmelk gaat door het kleinste gaatje naar buiten en wordt hard als het in contact komt met lucht. Op die manier zal de band weer dichten."

Ondanks de voordelen van de tubeless-band weigert Albert de Roubaix-zege van Colbrelli wel louter toe te schrijven aan zijn materiaal. 

"Als hij zondag op een gewone tube van 30 millimeter had gereden, zou hij ook wel gewonnen hebben. Al jaren rijden ze in Roubaix met normale tubes en nu wint er toevallig iemand met tubeless-exemplaren en is het een item."

"Ik zie er in de koers het grote voordeel nog niet van. Gewone banden bollen zeker zo goed. Zelfs in extreme omstandigheden", aldus Albert, die ook het drukverlies van 0,4 (vooraan) en 1 bar (achteraan) in de banden van Colbrelli relativeert.

"Dat drukverlies is zeker niet abnormaal en wordt veroorzaakt tijdens het dichten van een gaatje. Ook in de bochten kan er lucht uit de banden ontsnappen langs de velgen."

"In Roubaix rijden de renners sowieso niet met een bandendruk van 5 bar of meer. De meesten houden de druk lager omdat ze met hun bredere banden dan een ballon-effect creëren. Dat zorgt voor een zekere vorm van demping op de kasseien."

"In die omstandigheden schuif je met hogere bandendruk van links naar rechts. Dat zagen we bij Gianni Moscon op het einde. Die moest van fiets wisselen waarna hij begon te schuiven, terwijl hij ervoor weinig fouten maakte. Ik denk dat zijn banden iets harder stonden."