meest recent
- 00:05Na een jaar afwezigheid promoveert Leicester opnieuw naar de Premier League
- 26/04WK snooker: Brecel-killer David Gilbert is de eerste kwartfinalist
- 26/0436e titel lonkt voor Real Madrid na felbevochten winst tegen Sociedad
- 26/04BNXT League: 6e zege op een rij voor Antwerp Giants, Limburg United vloekt
- 26/04Nardi viert 5 maanden na horrorblessure rentree met clean sheet bij Jong Gent
- 26/04Casse is gewaarschuwd: rivaal Grigalasjvili toont olympische vorm met 3e Europese titel
- 26/04Griek Eleftherios Petrounias verovert zijn 7e Europese titel aan de ringen
- 26/04Olympische vlam begint aan reis van Athene naar Parijs
- 26/04Vlam vertrekt morgen naar Frankrijk
- 25/04Amoura glijdt veel te onbezonnen door op Wijndal en pakt domme gele kaart
- 25/04Bekijk de goals uit Antwerp - Union (0-3)
- 25/04Mooie peptalk van coach Blessin na de match
- 25/04Ruim verslag van match 4 in de volleybalfinale: Roeselare-Maaseik
- 25/04Het journaal 19u met o.a. winst voor Thibau Nys in de Ronde van Romandië
- 25/04Belgische turners grijpen naast EK-teamfinale
- 25/04Club Brugge blaast onherkenbaar Genk weg met 4-0
Dagboek vriendin Stuyven: "Tranen toen Jasper een eerste keer passeerde"
Jasper Stuyven is gisteren in zijn Leuven op de meest ondankbare plaats geëindigd. In het laatste hoofdstuk van haar WK-dagboek vertelt vriendin Elke Bleyaert hoe zij de emotionele dag beleefd heeft. "Kippenvel!"
Supporteren in de Bondgenotenlaan
Na een rollercoaster van emoties ben ik vandaag wat hees...
We zijn de dag begonnen in restaurant Fragma in de Bondgenotenlaan, pal op het parcours in hartje Leuven. Daar hadden we postgevat met vrienden en familie.
Om 10 uur zijn we begonnen met de versiering van de gevel en de dranghekken. De eerste drankjes van Café Coureur gingen meteen vlot over de toog.
Daarna was het wachten. Ik kreeg tranen in de ogen toen Jasper een eerste keer passeerde. Iedereen riep zijn naam, ik kreeg kippenvel.
Naar de finish met Sarah
Tot de finale ben ik blijven supporteren in de Bondgenotenlaan. Pas op 2 ronden van het einde heb ik het VIP-dorp opgezocht.
Daar heb ik samen met Sarah, de vrouw van Wout, de ontknoping gevolgd. Helaas kon ik de sprint van Jasper niet zien, ik had geen scherm bij de hand.
Ik wist dan ook niet op welke plaats Jasper gefinisht was. Ik hoorde toeschouwers roepen dat hij een medaille had gehaald, maar ik voelde het anders aan...
Mijn gevoel klopt helaas... 4e
Toen ik Jasper zag na de finish, wist ik meteen dat mijn gevoel helaas klopte... 4e.
Normaal gezien maakt het niet uit of je 2e, 3e of 4e bent. Op voorhand hadden we voor een 4e plaats getekend, maar op een WK in eigen stad...
Ik had het Jasper zo hard gegund, hij had zo'n sterke koers gereden.
Ik heb Jasper vastgepakt en ben beginnen te huilen. Zo immens trots was ik op hem. Dat heb ik hem ook gezegd.
Toch gevierd met een glaasje
Na het WK moest Jasper nog het hotel in Mechelen opzoeken om afscheid te nemen van de Belgische ploeg.
Wij hebben hem opgewacht in Fragma. Toen hij het restaurant binnenkwam, volgde een nieuw kippenvelmoment.
Jasper zal het niet snel tonen, maar wees maar zeker dat hij geëmotioneerd was. Voor ons is hij een echte held.
En die 4e plaats moesten we toch vieren. Met z'n allen hebben we nog een glaasje gedronken.
Vrienden uit Amerika op bezoek
"Op naar Roubaix", hoorden we gisteren snel, maar vandaag laten we alles nog even bezinken.
We hebben afgesproken met vrienden uit de Verenigde Staten. Die zijn speciaal overgevlogen voor het WK in Leuven.
En morgen richt Jasper het vizier op Parijs - Roubaix. Ik kijk al uit naar de allereerste vrouweneditie. Wees maar zeker dat ik aan mijn scherm gekluisterd zit.