"Tokio 2020: mission impossible voor de Yellow Tigers"

Ik neem u even 2 jaar mee terug in de tijd: in het grauwe Ganja (Azerbeidzjan) verliezen de Yellow Tigers tijdens de 1e ronde van het EK 3 keer op een rij en worden genadeloos uit het toernooi geknikkerd.

De ploeg die 4 jaar eerder nog brons pakte in Berlijn ligt uitgeteld op de vloer, het aanblijven van coach Gert Vande Broek wordt openlijk in vraag gesteld. Wie had toen gedacht dat amper 2 jaar later een verjongde ploeg het behoud in de Volley Nations League zou verzekeren, straks weer kan meestrijden op het  EK en dit weekend mag spelen voor een ticket richting Olympische Spelen?

Maar laat ons onmiddellijk toch maar met de voeten op de grond blijven, ook al is dat een bizarre uitspraak als het over volleybal gaat: als de logica ook maar een héél klein beetje gerespecteerd wordt, zullen de Yellow Tigers zich dit weekend niét plaatsen voor de Spelen. Italië en Nederland zijn te sterk. Wie zich blindstaart op de resultaten tegen deze ploegen in de Volley Nations League heeft niet goed gekeken met welke speelsters de tegenstanders toen op het veld stonden.

De doelen die de coachingsstaf en de speelsters voor ogen houden, liggen verderop in de toekomst. Tijdens het EK in september wil men absoluut de 2e ronde bereiken en in 2022 moeten de Yellow Tigers schitteren op het WK.

“Laat ons deze jonge groep niet belasten met een onmogelijke droom”, stelt Gert Vande Broek.  Hij weet als geen ander dat de positieve spiraal gebroken kan worden wanneer men onbereikbare dromen koste wat het kost wil nastreven.

Dit olympisch kwalificatietornooi is geen doel op zich. Daarom kregen de speelsters na de Volley Nations League 3 weken vakantie en is de opbouw naar Catania later gestart dan bij de concurrentie.  Pas in september zullen we weer de Tigers van juni aan het werk zien. Geduld dus.

Gelukkig is er in sport altijd een kans om te winnen, hoe klein ook. Laat me dan even een

onrealistisch scenario beschrijven.  Maar nogmaals, als ik eerlijk ben is het pure fictie.

Vrijdag 2 augustus: de Yellow Tigers spelen een wereldmatch tegen Nederland. Met hun uit de Volley Nations League gekende vechtlust verdedigen ze onmogelijke ballen en scoren waanzinnige punten.  Nederland gaat voor de bijl.

Zaterdag 3 augustus: Italië heeft op de openingsspeeldag met veel gemak Kenia geklopt en zal nu voor een uitverkochte zaal België oppeuzelen.  Maar sterspeelster Egonu wordt in het begin van de partij enkele keren afgeblokt.  De twijfel kruipt in de Italiaanse hoofden, de druk van het thuispubliek laat de speelsters 10cm minder hoog springen… Italië verliest de match.

Zondag 4 augustus: de Yellow Tigers winnen vlot van Kenia en mogen volgende zomer naar de Olympische Spelen.

Eigenlijk moet achter de titel bovenaan dit artikel dus een leesteken komen, een uitroepteken of toch een héél klein vraagteken? Als er geen Belgisch mirakel plaatsvindt in Catania, is er in januari ook nog een contintentaal kwalificatietoernooi voor de Spelen, waar de 5 winnaars van de continentale toernooien zich nog kunnen plaatsen voor Tokio.

Marc Willems