De evolutietheorie in de Tour: van Bernal in Brussel tot Bernal in Parijs

Geen Chris Froome, geen Tom Dumoulin, geen Primoz Roglic: de Tour de France is voor de Grand Départ in Brussel al min of meer onthoofd en ook titelverdediger Geraint Thomas verschijnt niet in zijn beste gedaante aan de start.

Thomas had de voorbije winter van het leven genoten, zocht na zijn crashdieet naar zijn beste benen en viel uit in de Ronde van Zwitserland, zijn laatste voorbereidingswedstrijd.

In de zoektocht naar een topfavoriet komt vrijwel iedereen uit bij Ineos-ploegmakker Egan Bernal. Het Colombiaanse goudhaantje, nog maar 22 jaar, blijft er in Brussel rustig bij. "Ik weet niet of ik de grote favoriet ben. Ik wil niet aan winst denken, want ik wil mezelf geen extra druk opleggen", vertelt Bernal daags voor de Tour-start.

De ploegentijdrit zegt al iets over de waardeverhoudingen, maar op La Planche des Belles Filles volgt de eerste krachtmeting tussen de favorieten. Dylan Teuns wint de rit, maar bij de tenoren beukt Geraint Thomas de deur nadrukkelijk open. 

De Brit is meteen op de afspraak en is "the best of the rest". Hoewel ploegmakker Egan Bernal er amper 9 secondjes verliest, wordt er binnen de sterrenformatie al een eerste (mentaal) tikje uitgedeeld.  

Dat Julian Alaphilippe de man van de eerste Tourweek is, baart de klassementsmannen op dat moment geen zorgen. De Fransman speelt met de pedalen en zijn concurrenten. Hij bereikt de eerste rustdag in het geel. 

In de Pyreneeën zal Alaphilippe wel op zijn plaats belanden, zo lijken de favorieten te oordelen. Maar de eerste rit door de bergen baart een muis en in de tijdrit in Pau volgt er een verrassing van jewelste.

Alaphilippe krijgt wel een tijdrit voor de wielen geschoven die hem bijzonder goed ligt, de Fransman verbaast toch vriend en vijand met zijn tijdritzege. Tijd verliezen? Seconden uitlopen! Ligt Alaphilippe zowaar in poleposition? Egan Bernal heeft in Pau alvast een draai om de oren gekregen en ook Geraint Thomas brengt niet meteen wat verwacht werd.

Hier en daar wordt toch al geopperd dat de klassieke favorieten Alaphilippe onderschat hebben, maar het echte antwoord zal wel op de Tourmalet en in Prat d'Albis volgen.

Op de Tourmalet wuift Alaphilippe de laatste twijfels weg: de Fransman houdt stand, lijkt Thibaut Pinot de zege met de glimlach te gunnen en pakt tijd op alle concurrenten. Vooral Geraint Thomas weet stilaan hoe laat het is.

Maar een dag later, op weg naar Prat d'Albis, vertoont het pantser van Alaphilippe toch barsten. Het vat van de gele trui lijkt dan toch niet bodemloos en een beresterke Thibaut Pinot doet zijn landgenoot wankelen.

Alaphilippe bereikt de tweede rustdag nog wel in het geel, maar moet de status van topfavoriet bij een andere Fransman gezocht worden? "Ik voel me geen favoriet, verre van zelfs", zegt Pinot op de tweede rustdag.

Op naar de Alpen dan maar, waar de verzamelde concurrentie Julian Alaphilippe probeert te slopen. Dat lukt al deels op weg naar Valloire, waar de Fransman op de Galibier een crisismoment beleeft.

De kwetsbare Alaphilippe redt zijn gele trui in de afdaling naar de finish, maar Egan Bernal is dan al een tijdje ribbedebie. De Colombiaan loopt een halve minuut in en zet toch weer een iets vettere stip achter zijn naam. 

Vrijdag, op weg naar Tignes, vallen alle puzzelstukjes in elkaar. Thibaut Pinot verlaat de Tour met een blessure, Julian Alaphilippe buigt definitief het hoofd op de Iseran. Egan Bernal huppelt daar weg naar zijn eerste eindzege, ook al eindigt de etappe met een anticlimax. Bernal moet zaterdag nog één veldslag overleven en doet dat met verve.

Conclusie: in deze Tour stak niemand er met kop en schouders bovenuit. De "hot seat" ontving meerdere sollicitaties, maar met Egan Bernal stond wellicht wel de verdiende eindwinnaar op het podium in Parijs.