Wuyts over Belgische teams: "Ik geloof in The Wolfpack"

Bij de ploegen torende Quick-Step Floors boven alle andere teams uit. Wat heeft Patrick Lefevere wat de rest niet heeft? Winnaars. In klassiekers en in
rittenkoersen.

Lefevere heeft een neus voor jonge talenten en heeft daarvoor ook de juiste mensen aan boord. Die jonge talenten scoren ook meteen. Hodeg, Jakobsen, Schachmann… Ze winnen allemaal en trekken zich aan elkaar op. Ze vormen een hecht blok en zijn ook opvallend blij als een ploegmaat wint.

Ik heb de indruk dat er weinig afgunst bestaat in de wolvenroedel. En dat is de basis van het succes in de ploeg van Lefevere. Ik geloof in The Wolfpack.

Keisse zegt dat dat Wolfpack-gevoel voor een extra drive zorgt en dat ze daardoor extra offensief koersen. En dat merk je ook: bij Quick-Step hebben ze geen angst om van ver te openen.

Denk maar aan de E3 Harelbeke, waar ze de boel opengooien op 80 kilometer van het einde. Quick-Step zit dan met 7 man voorin. Ze hebben hun plaats afgedwongen voor de finale begint. En dat heeft te maken met “fighting spirit”.

Terpstra was daarin een belangrijke figuur tijdens het voorjaar. Hij is dominant en dwingt Lampaert om zich volledig leeg te rijden. Terpstra is pienter en gewiekst.

Volgend seizoen valt Terpstra weg en zal iemand anders zijn rol moeten overnemen. Dat hoeft daarom geen absolute kopman te zijn, Keisse kan de rol van Terpstra ook overnemen.

Philippe Gilbert? Als hij het niveau van vorig jaar haalt, wordt hij met Lampaert de bepalende figuur in het Vlaamse werk. 

Stybar dreigt meer en meer het kind van de rekening te worden. Hij heeft een paar gouden kansen gemist, zoals bij zijn tweede plaatsen in Parijs-Roubaix 2015 en 2017.

Lefevere is daar hard in. Als je jaren de kans krijgt om de doorbraak te forceren en dat lukt je dan niet, dan krijg je een andere plek op de ladder. Stybar zal meer en meer de rol krijgen van een hulpje in de finale. 

Lotto-Soudal is goed begonnen aan het seizoen. Wellens was uitstekend in Parijs-Nice. Toen we Benoot bezig zagen in de Strade Bianche, dachten we dat hij ook in de Ronde van Vlaanderen alles zou kapotrijden.

Maar na die veelbelovende opening is Lotto-Soudal wat blijven hangen. Waar had dat mee te maken? Onder meer met het verouderingsaspect van Greipel, die wel nog wedstrijden won maar niet op het hoogste niveau.

Lotto-Soudal had ook pech op de verkeerde momenten en kreeg af te re kenen met blessurelast. Maar de ploeg maakte het ook net niet af in bepaalde koersen en miste ook volkomen de slag in een aantal wedstrijden. Meer dan waarschijnlijk door interne onvrede.

Wat de komst van Boonen betreft, ik zie daar voorlopig het nut niet van in. Wat waren de ingrepen van Boonen bij Lotto-Soudal? Is hij nog genoeg bezig met wielrennen om daar een rol in te spelen?

Of bewijst Boonen zijn waarde achter de schermen bij het beoordelen van materiaal? Het kan, maar ik zie daar niet veel van. Boonen binnenhalen was een zet van De Geyter (van wie Lotto-Soudal al afscheid genomen heeft). Dat was vooral een publicitaire zet, niet meteen een efficiënte.

De komst van De Weert was de laatste zet van De Geyter. Het zal nu moeten blijken in welke mate De Weert zich kan plaatsen in het rotsmassief Sergeant-Frison.  Kevin is rotambitieus. Die wil binnen het jaar hogerop in de hiërarchie.