Topfavoriet Vaultier komt met schrik vrij en doet snowboardcrosskunstje van 2014 over

Vaultier ging van start tot finish aan de leiding in de finale. Hij was in het midden van het startpodium als snelste weg en gaf die koppositie niet meer uit handen.

Iets voor halfweg gingen met de Amerikanen Baumgartner en Dierdorff en de Australiër Pullin drie van de zes finalisten tegen de grond, zodat het podium weg was.

Vaultier regeerde autoritair, de Australiër Hughes en de Spanjaard Hernandez vochten een robbertje uit, waarbij Hughes iets sneller was. Maar dat maakte de blijdschap van alle drie er niet minder om. Er werd wat afgeknuffeld bij de finish. 

Voor Vaultier is het goud eigenlijk logisch. De 30-jarige Fransman was de titelverdediger, de wereldkampioen en winnaar van de algemene wereldbeker de voorbije jaren.

Toch overleefde hij maar ternauwernood de halve finales. Hij kwam een zeldzame keer ten val, maar kon zich toch nog bij de top 3 hijsen die doorstootte naar de finale. "Die halve finale was bizar. Het was een dosis ongeluk gevolgd door een dosis geluk. Vallen en je plaatsen gebeurt zelden, vallen, uit je board gaan en je plaatsen is helemaal uitzonderlijk."

"Er schoot heel wat door mijn hoofd. Ik dacht dat alles voorbij was, maar ik ben gefocust gebleven. Ik dacht dat er maar 2 rivalen voorbij mij waren gegaan, dus ik geloofde er nog in."

Het brons van Hernandez brengt Spanje in vervoering. Het was immers nog maar de derde in de olympische wintergeschiedenis van het Zuid-Europese land.

De vorige medaille dateerde van 26 jaar geleden: skiester Blanca Fernandez Ochoa veroverde in Albertville 1992 brons op de slalom bij de vrouwen.

De grootste olympische prestatie van Spanje kwam nog eens 20 jaar vroeger: Francisco Fernandez Ochoa, broer van, pakte toen goud op de slalom bij de mannen.

Hernandez: "Ik weet niet wat dit teweeg zal brengen in Spanje, maar ik hoop dat het zaken in beweging zet zodat de mensen weten dat deze kleine sport ongelooflijk is."