Ga naar de inhoud

Kajakkende broer en zus Peters willen naar Tokio 2020: "We maken soms ruzie"

 vr 24 november 2017 10:24
De Red Torpedoes.
2017 was een heel mooi jaar voor de Red Torpedoes, de nationale kajakploeg. Op de olympische stage in Lanzarote sprak Sporza met broer en zus Artuur en Hermien Peters en hun coach Bob Maesen. De drie richten volop het vizier op Tokio 2020: "Volgend jaar focussen we niet meer op de U23."

Maesen: "Heel mooi jaar, al ontbrak tikkeltje geluk op WK"

Artuur Peters (21), Hermien Peters (23), Lize Broekx (25) en Jonathan Delombaerde (23) beleefden een heel mooi jaar, schetst technisch directeur Bob Maesen: "We haalden heel mooie resultaten op de Wereldbeker."

"De eerste Wereldbekermedaille bij de vrouwen van Hermien in Belgrado (in de K1 500m, red) sprong het meest in het oog. Ze pakte er een tweede brons met Lize in de K2. Er zijn maar 3 Wereldbekerraces, de meeste landen zijn daar, dus is die medaille heel wat waard."

"Op het EK werd de K2 5e en Artuur 7e en op het WK U23 pakten Hermien en Artuur medailles en Jonathan een 4e plaats."

"Op het WK voor senioren hebben we misschien net dat tikkeltje geluk niet gehad in de halve finales op sommige nummers. Dat WK is toch het hoogtepunt van het jaar. Ik denk dat we ervoor moeten zorgen dat volgend jaar alles meezit op dat piekmoment."

"Denken dat je er al bent, is een grote valkuil"

Maesen weet wat er daarvoor nodig is. "Volgend jaar focussen we ons niet meer op de U23. In 2017 kon dat, omdat we in een postolympisch jaar waren. Hermien en Jonathan waren ook hun laatste jaar U23 en wilden toch voor die medaille gaan. Het paste in ons programma."

"In 2018 zitten we een jaar dichter bij Tokio 2020. Het is belangrijk te leren toewerken naar die piekprestatie. Daarvoor moeten we een goeie planning doorlopen en zullen we keuzes moeten maken. Dat zal wellicht betekenen dat we de U23-kampioenschappen links laten liggen."

Hermien en Artuur zijn top bij de jeugd en de beloften. De stap naar de senioren is de moeilijkste. Zijn ze die stap nog aan het zetten of zijn ze er ergens al? Maesen: "Als je denkt dat je er al bent, is dat een grote valkuil. We zijn realistisch genoeg om te weten dat we er nog niet zijn."

"De 4 atleten hebben nog een grote groeimarge. Op het WK was duidelijk dat we nog niet bij de top 7 zijn. We hangen daar net iets achter. Dat gat moeten we dichten. Daarvoor zullen we ons de komende jaren heel veel op de details richten en vooral verstandig trainen."

"Te vroeg om uitspraak te doen over medailles"

Wanneer verwacht Maesen dat zijn poulains gaan meedoen voor de medailles bij de senioren? "Dat is moeilijk te zeggen. Het is een proces. Hun leeftijd hebben ze alvast mee. In kajak zijn er gevestigde waarden die vrij lang meegaan. Met ons jonge team zijn er dus heel veel mogelijkheden. Uiteraard ligt het doel op Tokio. Maar voor medailles is het te vroeg om uitspraken te doen."

Een kajakker/ster is op zijn top rond zijn 28e. "We hebben nog veel tijd om goed te werken. Wat niet wil zeggen dat we de kans en mogelijkheden van Tokio niet gaan benutten. Elke Spelen zijn een unieke kans. Die niet grijpen zou heel jammer zijn."

Hermien: "Stap van jeugd naar elite is de moeilijkste"

Broer Artuur en zus Hermien Peters zijn allebei tevreden over hun jaar en willen allebei naar Tokio.

Artuur: "Ik heb vorig jaar al een Spelen meegemaakt en heb er hopelijk nog veel te gaan. We gaan in Tokio volop voor een zo goed mogelijk resultaat. Wie weet valt er 4 of 8 jaar daarna nog iets beters uit de bus."

Hoe beleven zij die laatste stap, van jeugd naar senioren? Hermien: "De stap naar het echte topniveau is bij iedereen de moeilijkste, ook in andere sporten. Daar gaat wel een paar jaar overheen, dat is bij ons niet anders."

De mannen die op de Spelen voor het podium roeien zijn een stuk ouder dan Artuur. Is leeftijd het enige verschil? "De top voor het podium is gemiddeld 26 à 27 jaar. Ik denk dat ik goed op schema zit."

"Ik heb redelijk snel de stap van junioren naar elite gezet en dat verschil is enorm. Daar zitten allemaal mannen met heel veel ervaring, die een stuk ouder zijn en de meesten trainen ook fulltime en studeren niet meer."

Afgestudeerd tegen Tokio 2020

Hermien rondt normaal volgend jaar in november haar opleiding Voeding en Dieetkunde af, Artuur studeert in principe in 2020 af met het diploma Elektromechanica.

Hermien: "Ik kijk uit naar het einde van mijn studie. Er zal een last van mij afvallen. De combinatie is niet makkelijk. Al vind ik wel dat het voor een betere focus op training zorgt, omdat je iets buiten je sport hebt. Er zijn positieve en negatieve kanten. Maar het wordt leuk om fulltime te kunnen trainen."

Artuur: "Ik zal in 2020 afstuderen. Als je je dan nog een half jaar volledig kunt focussen op de Spelen is dat positief voor de conditie en alles errond."

"We maken af en toe ruzie"

Hermien en Artuur zijn door hun familiebanden en hun sport wel heel veel samen. Gaat dat altijd goed? "Jawel, al maken we ook af en toe ruzie. We zijn en blijven natuurlijk broer en zus", zegt Hermien.

De boosdoener blijkt Artuur te zijn: "Ik ben al eens niet op tijd en dat botst soms." Hermien: "Ik zou graag op tijd op training zijn, voor Artuur is 5 of 10 minuten later ook oké. Dat frustreert me. Wellicht speelt het ook mee dat ik de oudste ben."

Artuur ziet het als een voordeel dat ze samen sporten. "Qua organisatie sowieso en qua motivatie ook wel, denk ik."

De twee kunnen ook bij elkaar terecht. Hermien: "We kunnen over heel veel praten. Al praat ik ook veel met Lize. Zij is zo goed als familie." Waarna Artuur een geheimpje verklapt: "Ze is samen met onze oudere broer William. Die kajakte vroeger ook bij de nationale ploeg, maar nu enkel nog recreatief."

De Red Torpedoes stellen zichzelf voor: