Zonneveld: "Lars, die storm in een glas water ben jij"

"Lars, jongen toch, ik zag het gebeuren, vlak voor mijn neus. Je stond tegenover een camera en je sloeg dicht. Je stamelde. Je stuntelde. Je probeerde als een paling onder de vragen weg te glibberen, maar het lukte niet", schrijft Zonneveld.

"Je acteerde alsof het niets voorstelde, die lage cortisolwaarde en dat startverbod van de MPCC. Je zei: "Het is een storm in een glas water.""

"Maar de wallen onder je ogen vertelden een ander verhaal. Dat van een vermoeide, verdrietige renner die was beland op de verkeerde plek, op het verkeerde moment en bij de verkeerde ploeg."

"Je verprutste de proloog in eigen land en áls je straks de kasseienrit wint, zullen er vraagtekens bij worden gezet."

"Wat is er in de afgelopen jaren in godsnaam gebeurd, Lars?", gaat Zonneveld voort. "Je had alles. De benen. Het lijf. De kop. De winnaarsmentaliteit. De bravoure. Je ging de wereld laten zien wie Lars Boom was, je was van plan om als een orkaan door alle voorjaarskoersen te waaien."

"Je nam geen blad voor de mond, je toekomst was geplaveid met gouden keien. In het veld, op de tijdrit, op de weg: je had zó veel talent dat je soms van gekkigheid niet meer wist wat je er mee moest."

"In ruil voor de klasse die jij in je oorlelletje hebt, zou driekwart van het peloton z'n moeder verpatsen."

"Maar de laatste jaren heb je je talent niet gebruikt, je hebt erop geparasiteerd. Het vuur wat ooit in je brandde laait nog maar zelden op. Eén of twee koersjes win je per seizoen, als je hoofd er naar staat en je haar goed zit."

Vooral de keuze van Boom voor Astana kan op weinig begrip rekenen bij Zonneveld. "Weet je nog dat je na het terugtrekken van Rabobank binnen je ploeg het hoogste woord voerde over geloofwaardigheid? Weet je nog dat je Michael Boogerd de hand weigerde te schudden en Thomas Dekker op zijn bek wilde timmeren omdat ze jouw sport hadden bezoedeld?"

"Weet je het nog, Lars? Of raak je vergeetachtig zodra je salaris uit Kazachstan wordt gestort? Anders kan ik het niet verklaren dat juist jij tegenwoordig doodleuk in dienst van Aleksandr Vinokoerov rijdt, voor een ploeg die wordt achtervolgd door dopingspoken uit het recente verleden."

"Dat je voor het geld kiest, is je goed recht. En dat je je principes verkwanselt: je doet maar. Maar kap alsjeblieft met lulkoek verkopen. De geloofwaardigheid van de sport interesseert Vinokoerov en Astana geen zak: dat ze lid waren van de MPCC was alleen om te doen alsóf."

"In plaats van anderen de schuld te geven van je problemen moet je misschien eens naar jezelf kijken. Je bent nu 29: je hebt nog niet de helft uit je enorme mogelijkheden gehaald en je imago is besmeurd. Van je plan om een orkaan te worden is niets terecht gekomen. Die storm in een glas water, Lars, dat ben jij."