Vandenbempt: "Ik zie geen spoor van titelstress bij Gentse spelers"

Of AA Gent nu de grootste titelkandidaat is? Niet noodzakelijk de grootste, want in Play-off I kan het elke week anders zijn. Maar AA Gent wordt wel elke wedstrijd een grotere titelkandidaat.

In het begin was dat met heel goed voetbal. Met Moses Simon hadden ze een uitstekende speler die het verschil kon maken. Ze hebben ook nog altijd veel wisselmogelijkheden.

Maar nu blijft het matchen winnen en pakt het ook maximaal punten in heel moeilijke wedstrijden. Zoals tegen Anderlecht, waar het makkelijk had kunnen verliezen, en tegen Kortrijk, waar het goeie voetbal achterwege bleef.

Gisteren was het op een andere manier: de organisatie was uitstekend, het was heel efficiënt en Gent heeft erg volwassen zijn tegenstander geneutraliseerd. Dat is alweer een pluspunt.

Ik wil maar zeggen dat AA Gent intussen op verschillende manieren een resultaat kan halen, ook op verplaatsing. De ploeg van Hein Vanhaezebrouck zet elke keer stappen vooruit. Dat zijn op zijn minst allemaal heel positieve signalen.

Ik heb er op zich geen probleem mee dat Gent blijft zeggen dat het voor de derde plaats gaat. Twee jaar geleden heeft Zulte Waregem dat tot de voorlaatste speeldag gedaan. Het is een strategie.

Ik zou wel zeggen: "Het ziet er echt goed uit voor die derde plaats. Maar let op, want als je zo blijft presteren, ga je die derde plaats nog "verliezen" aan Club Brugge of Anderlecht."

Wij weten allemaal wel beter. Als Gent nu nog derde wordt, dan zal het terecht trots zijn op het afgelegde parcours, maar ook ongelofelijk ontgoocheld over een gemiste kans, zoals Zulte Waregem twee jaar geleden.

Sinds gisteren is er wel een nieuwe situatie in Gent: ze staan op kop, vol in de wind. Alles en iedereen rond de club zit ook in volle euforie. Ik zag de beelden van de Gentse supporters gisteren: het leek alsof het al gebeurd was en Gent kampioen was.

Die torenhoge verwachtingen, dat is een nieuw gegeven voor de spelersgroep. Het programma is nog zwaar, met matchen op Club Brugge en Anderlecht. Maar ik zie bij de spelers nog geen enkel spoor van titelstress. En Gent heeft het al uitstekend gedaan in Brugge en Anderlecht.

Of er bij Club Brugge schade is na de nederlaag tegen Standard? Dat valt nog redelijk mee. Je kunt nu eenmaal in Luik verliezen van een goed Standard. Dat zagen we plots weer na de goal van Bia, die de Luikenaars heeft bevrijd.

1 punt achter op AA Gent op 4 speeldagen van het einde kun je eigenlijk ook anders evalueren. Je zou kunnen zeggen dat Club een helse periode heeft meegemaakt met heel veel wedstrijden en vervelende blessures van eigenlijk onmisbare spelers, maar dat het de schade heeft beperkt tot een achterstand van 1 punt.

Vanaf nu zit Club in hetzelfde ritme als de tegenstanders. En Michel Preud'homme zei dat enkele belangrijke spelers snel terugkeren, zoals Vazquez, Meunier, Vormer en Gedoz.

Als zij snel het ritme oppikken en Preud'homme krijgt zijn troepen met een hele week voorbereiding mentaal en fysiek fris, dan heeft Club ook nog gewoon alle kansen.

Maar de redelijk tamme manier waarop Club heeft gereageerd op de achterstand, was wel verontrustend. Het had ook wel wat pech met de lijnrechters. Maar de match zondag op Anderlecht is zoals de bekerfinale: verliezen is verboden. Als Club daar ook weer de boot ingaat, zou de veer wel eens definitief kunnen breken.

Anderlecht heeft tegen Charleroi zijn voorwaarde om titelkandidaat te blijven ingevuld. Er moest gewonnen worden. Anderlecht heeft ook het maximaal aantal toegelaten misstappen in Play-off I al gehad. Om kampioen te worden, moeten ze volgens mij zoals vorig jaar alles winnen.

Ze hebben verdiend gewonnen van Charleroi, maar voetballend was het een stuk minder dan in Brugge en Gent. Er zat zoveel meer afval in het spel, zeker in de tweede helft.

Het heeft lang niet het Champions League-tempo van in Gent ontwikkeld, maar speelde wel met overgave en heeft strijd geleverd. Dat is ook een verdienste. Najar was outstanding, Mbemba ook en Mitrovic was ook zonder doelpunten belangrijk.

Maar ik blijf toch altijd een beetje twijfels hebben: het heeft ook gisteren weer veel kansen gemist. Ik las in Het Laatste Nieuws dat Anderlecht 10 procent van zijn doelpogingen omzet in doelpunten. Met die cijfers moet mijn dochter niet thuiskomen. Je kunt een match niet doodmaken.

Vanden Borre was gisteren weer problematisch en op elke stilstaande fase is het bibberen. Dat zie je, dat zit in de hoofden van de spelers en de tegenstanders weten dat. Morgen wordt Silvio Proto misschien ook geschorst. Ook al is hij niet top bezig, als Anderlecht straks een paar matchen met Kudimbana en niet met Roef moet spelen, dan heeft het toch een klein probleem.