meest recent
- 13:40Zondag begint de Vuelta Femenina: zoete revanche voor Demi Vollering?
- 13:36Michael Matthews klopt Tadej Pogacar ... op het kartcircuit: "Fantastische dag met de boys!"
- 12:52Christopher Pegg is opvolger van Steve Ibens als bondscoach 3x3 Lions: "Zeer blij met deze kans"
- 12:46Brys (skiff) en duo Van Zandweghe-Vyvey (lichte dubbeltwee) zijn één race verwijderd van Parijs
- 12:42Nog 2 Belgen voor Parijs 2024: 49er-duo Lefèbvre/Heuninck pakt ticket dankzij 2e plaats in Olympische Zeilweek
- 12:38EK judo live: Willems wint eerste kamp, Duyck en Corrao uitgeschakeld in tweede ronde
- 12:20Bert en Bavo gaan olympisch skateboarden met Lore Bruggeman: "Adrenalinekick na de angst"
- 12:19Julien Watrin trekt na chemotherapie loopschoenen weer aan: "Ik wil mijn club helpen en plezier maken"
- 25/04Amoura glijdt veel te onbezonnen door op Wijndal en pakt domme gele kaart
- 25/04Bekijk de goals uit Antwerp - Union (0-3)
- 25/04Mooie peptalk van coach Blessin na de match
- 25/04Ruim verslag van match 4 in de volleybalfinale: Roeselare-Maaseik
- 25/04Het journaal 19u met o.a. winst voor Thibau Nys in de Ronde van Romandië
- 25/04Belgische turners grijpen naast EK-teamfinale
- 25/04Club Brugge blaast onherkenbaar Genk weg met 4-0
- 24/04Evenepoel en Van Aert revalideren bij zelfde kinesist
Volleybalcommentator Marc Willems: "Moedig. Moedig. Moedig?"
Gisteren maakte Brecht Van Kerckhove bekend dat hij het voor bekeken houdt als bondscoach van de Red Dragons. Volleybalcommentator Marc Willems vindt die beslissing moedig. Hij roept de spelers op om ook - zelfkritisch - voor de spiegel te gaan staan.
’t Is goed in ’t eigen hert te kijken nog even voor het slapen gaan
Moedig
Dat het niet-bereiken van de kwartfinales op het EK volleybal aanleiding zou zijn tot grondige analyses was onmiddellijk na het pijnlijke verlies tegen Oekraïne al duidelijk.
Bondscoach Brecht Van Kerckhove heeft rustig de tijd genomen om in de spiegel te kijken en is tot het besluit gekomen dat zijn manier van werken niet voldoende heeft aangeslagen om op korte termijn resultaten te behalen.
Hij stopt dan ook als bondscoach van de Red Dragons. Een moedige beslissing waar menig coach iets van kan leren. De schuld voor het niet-behalen van de beoogde resultaten deels bij jezelf leggen: ik zie het weinigen doen. Respect!
Moedig
Ook Dominique Baeyens is voor de spiegel gaan staan toen de vraag kwam om tijdelijk opnieuw hoofdcoach te worden van onze nationale volleybalmannen.
Baeyens had na 4 jaar afscheid genomen van zijn "leven met het scorebord", maar
was tijdens de recente campagne wel nog nauw betrokken bij de trainersstaf.
Misschien had Baeyens liever zijn huidige functie in de topsportschool gecombineerd met het opa zijn, maar zijn volleybalhart ligt nog te dicht bij de Red Dragons.
Baeyens beseft ook wel dat hij de enige is die op dit moment kan depanneren. Het ultieme olympische kwalificatietornooi komt er al snel aan in januari. Dat is té kort dag om iemand die de spelers niet door en door kent zich nog eerst te moeten laten inwerken.
Dus is ook de beslissing van Baeyens moedig. Baeyens heeft hierbij niks meer te winnen. Hij doet dit uit liefde voor de nationale ploeg.
Moedig?
Nu is het ook tijd dat de Red Dragons zelf individueel voor de spiegel gaan staan en zichzelf een paar vragen stellen.
Enkele vragen: waar heb ik gefaald? Heb ik er het maximum uitgehaald? Hoe groot is mijn engagement voor de nationale ploeg? Wil ik persoonlijke ambities opzijzetten om met de Red Dragons de Olympische Spelen te halen? Komt de nationale ploeg op de eerste plaats of is die ondergeschikt aan de carrière bij mijn club? …
Ieder voor zich moet deze en nog veel meer vragen eerlijk beantwoorden. De spelers moeten zich ook afvragen of de trainerscarrousel bij de nationale ploeg - na 4 jaar Baeyens kwamen er sinds 2016 al drie coaches langs: Heynen, Anastasi en Van Kerckhove - louter toeval is of dat ook zij hier mee de oorzaak van zijn.
Even terugdenken
Ik denk nu terug aan wat Andrea Anastasi me zei tijdens mijn eerste interview met hem, toen hij het had over het belang van de nationale ploeg.
"Na afloop van je carrière besef je dat de belangrijkste momenten voor een speler niet de overwinningen met de club zijn, maar wel wat je bereikt hebt met je nationale ploeg. Dat is voor het leven."