Avontuurlijk genieten op de fiets: maak kennis met de charmes van bikepacking

Met die vragen in onze bagage trokken we naar twee ervaren avonturiers.

Lissa Breugelmans begon ruim 7 jaar geleden met bikepacken. Ze doet jaarlijks één grote reis, één wedstrijd en véél weekendtrips. Op dit moment bedwingt ze de Griekse bergen tijdens de Hellenic Mountain Race.

“Bikepacken is gewoon je fiets bepakken en er enkele dagen of weken op uittrekken”, zegt Lissa. “Toch is het anders dan de klassieke fietsreizen ‘touring style’, met volledige bepakking. Door selectiever te zijn in wat je meeneemt ben je veel lichter en kan je gemakkelijker over onverhard terrein reizen.”

“Het is ook geen toeval dat de echte boom een kleine 10 jaar geleden is gekomen met de komst van de gravelfiets", zegt Lissa."Die is ideaal voor gemengd terrein.”

Hans Versmissen reed in 2021 de NorthCape4000, een wedstrijd die hem in 17 dagen van het Gardameer naar de Noordkaap leidde. Hij maakte ook een mooie fototentoonstelling over bikepacking: Stray Dogs.

De gravelbike is ook Hans' favoriet: “Je kan even goed met een mountainbike of koersfiets bikepacken, maar op een gravelfiets kan je echt alle kanten uit. Dankzij de brede banden heb je off-road voldoende controle, en op verharde wegen kan je toch comfortabel hoge snelheden halen."

De fietskeuze is dus snel gemaakt. Maar welke tassen hang je dan aan je gravelbike? “Koop sowieso een grote tas voor achter het zadel”, zegt Hans.

“Daarnaast zijn een kader- en stuurtas erg handig. Dat vul je eventueel verder aan met kleinere tasjes voor gereedschap, je smartphone en wat eten voor onderweg.” 

“Je hebt dus maar drie tassen en die zitten heel snel vol”, waarschuwt Lissa. “Hoe compacter je kan pakken, hoe beter."

"Besparen op volume is daarom zeker zo belangrijk als besparen op gewicht. Het is vooral een spel van eliminatie: wat heb je echt nodig, wat absoluut niet en wat zijn leuke extra’s?” 

“Een klassieke beginnersfout is een paar schoenen of slippers onder de strap van je saddlebag klemmen. Die vallen er onderweg gegarandeerd uit en je gebruikt ze wellicht minder dan je verwacht.”

Voor ze met fietsen begon, deed Lissa Breugelmans vaak backpacking  vakanties.

Min of meer hetzelfde concept dus, maar bikepacking heeft volgens haar één groot voordeel: “Omdat je sneller beweegt, kan je veel meer zien van de streek die je bezoekt. En het gaat toch nog traag genoeg om van alle moois te kunnen genieten.”

Voor Hans zit het plezier vooral in het avontuur en het onderweg zijn. “Ik ben pas met de makkers een weekendje gaan bikepacken in Noord-Frankrijk. Samen fietsen, genieten, ’s avonds een glas drinken… En je komt in streken waar je met een fietstocht van één dag niet zou geraken. Of toch niet vanuit de Kempen”, lacht hij.

Avontuur betekent niet dat je zonder voorbereiding op pad moet gaan, vindt Hans: “Maak een plan van waar je naartoe wil en wat je wil zien. Ik doe dat meestal in Komoot, maar er zijn nog andere apps."

"Zo kan je inschatten waar je die dag komt, hoe de ondergrond is, hoe lang je erover zal doen, waar je je kan bevoorraden, enz." 

“Een gouden tip voor een geslaagde weekendtrip: vertrek vrijdag onmiddellijk na je werk en rij al een paar uurtjes naar je eerste stop. Zo doe je jezelf een halve weekenddag cadeau.”

“Zaterdag plan je verder en kijk je waar je ‘s avonds zal terechtkomen. In die buurt zoek je naar een overnachtingsmogelijkheid. Ook leuk: met de trein vertrekken naar een willekeurig startpunt en van daaruit je trip beginnen met thuis als eindpunt.”

Grofweg zouden er twee types bikepackers bestaan: enerzijds de "creditcard-bikepacker" die van hotel naar B&B fietst, en anderzijds de avonturier die tent en slaapgerief bij heeft om te kamperen.

Maar zo strikt is het onderscheid volgens Lissa niet: “De grenzen tussen die types zijn fluïde, je bent niet het één of het ander. Ik doe ook de twee. Tijdens een toertrip kies ik voor wat meer comfort. Bij wedstrijden ga ik resoluut voor avontuur en zelfredzaamheid. De combinatie kan dus perfect.”

“Als je een tent meeneemt, ben je natuurlijk veel vrijer. Je kiest zelf het mooiste plekje om te overnachten. Zeker waar wildkamperen is toegestaan, zoals in de Scandinavische landen.”

Hans deelt bikepackers dan weer in volgens twee assen: “Enerzijds verhard versus onverhard terrein, anderzijds recreanten versus wedstrijdracers. Het is maar wat je verkiest: alles kan en het heeft allemaal zijn charme.” 

“Wie deelneemt aan een wedstrijd, doet dat meestal niet om te winnen”, weet Hans. “In de grote races staan tegenwoordig tal van ex-profs en doorgewinterde ultraracers aan de start. Je moet je grenzen kennen en vooral tegen jezelf en je eigen deadlines racen. Ook dat is een fantastische uitdaging.”

“Self-supported ultraraces zijn inderdaad een hele ervaring”, knikt Lissa. “Je moet alles zelf meenemen om zelfredzaam te zijn en dus zo licht en compact mogelijk pakken."

"Als alternatief voor een veel te zware tent nemen deelnemers meestal een bivakzak mee. Dat is een soort waterdichte overtrekhoes die je slaapzak drooghoudt.” 

“De afstanden die je dagelijks aflegt zijn veel groter en meestal boet je ook in aan slaap, want de klok tikt genadeloos verder. Je moet je materiaal goed kennen en je ‘cool’ kunnen bewaren als er zaken mislopen. Daarom is ervaring sterk aan te raden voor je aan zoiets begint.”

“Je moet zeker niet veel geld uitgeven om eens te gaan bikepacken. Je kan de fiets die je al hebt gebruiken, ook als dat een racefiets of MTB is", vindt Lissa.

"Met een paar “Voile Straps” kan je een matje aan je stuur binden. En je slaapzak stop je in een drybag onder je zadel. Er zijn trouwens ook mensen die hun fietstassen verhuren. Probeer die eens.”

“Er zijn twee aspecten die de prijs bepalen”, vult Hans aan. “Het materiaal en de manier van overnachten. Je hebt het kostenplaatje helemaal zelf in de hand. Je hoeft ook geen dure tassen en dure fiets aan te schaffen. Als je de smaak echt te pakken hebt en regelmatiger gaat bikepacken, zou ik wel investeren in goed materiaal.”

“Het grote voordeel van duurdere spullen is dat ze vaak compacter zijn en minder wegen”, knikt Lissa. “Dat maakt het inpakken makkelijker en het rijcomfort hoger.”

Om af te sluiten maakt Hans snel even de optelsom: "Reken op minstens 500 à 600 euro voor de essentials. Daarmee bedoel ik een complete set tassen, een fiets-gps en nog wat handige spullen. Heb je nog geen fiets? Dan moet je zeker 2000 euro bijtellen voor een instapmodel gravelbike.”