Ook bondscoach Vanthourenhout geniet van De Grote Drie: "Dit heb ik nog nooit gezien"
Superlatieven schoten tekort. Het titanengevecht van De Grote Drie in het veld van Diegem was van startschot tot finishlijn een onvervalst spektakelstuk. "Dit niveau is ongeëvenaard in het veldritwereldje", jubelde ook bondscoach Sven Vanthourenhout na de cross. Al kostte het kabinetstukje ook vooral krachten bij de protagonisten. Nefast voor hun verdere voorbereiding?
De kerstperiode is smullen geblazen, zeker voor de crossliefhebbers.
De voorbije week verwenden Wout van Aert, Mathieu van der Poel en Tom Pidcock het publiek met een hevige strijd in het veld. De ultieme driestrijd tijdens de cross in Diegem vormde het orgelpunt van een spektakelrijke crossweek.
Ook Sven Vanthourenhout genoot van de titanenstrijd tussen De Grote Drie. "Het was de mooiste veldrit die ik ooit gezien heb", stak de bondscoach de loftrompet. "Van begin tot einde was het spanning alom. Het niveau lag op alle vlakken waanzinnig hoog. Dit heb ik nog nooit gezien."
Hier wordt nu al het verschil gemaakt op de rest van hun collega's op de baan
Maar het spektakel kostte ook heel wat krachten. "Dit kan niet gezond zijn", vertelde Wout van Aert al lachend - maar daarom niet minder gemeend - toen hij gisteren in Diegem krampachtig van zijn stalen ros stapte.
De vraag of de renners niet te diep gaan zó vroeg in hun voorbereiding, kwam opnieuw de kop opsteken. De bondscoach veegde die vraagtekens meteen van tafel.
"Hier wordt nu al het verschil gemaakt met de rest van hun collega's op de weg. Zo diep in hun krachtenbuidel tasten, zullen ze ook tijdens de laatste twee kasseistroken van Parijs-Roubaix moeten doen."
In Diegem toonde Van Aert zich alvast het meest lucide in het absolute slot. Van der Poel vertelde achteraf dat hij "niet meer de benen had om te reageren."
Toch is er geen reden om te dramatiseren volgens Vanthourenhout. "Als Van der Poel de voorbije jaren met deze benen rondgereden zou hebben, had hij gewoon gewonnen. Het vormpeil van de drie is zodanig aan elkaar gewaagd dat enkel details het verschil nog kunnen maken."
Peloton met twee snelheden
De keerzijde van de medaille blinkt iets minder voor de rest van het crosspeloton. Waar een Eli Iserbyt of een Michael Vanthourenhout enkele weken geleden nog voor het goud kampten, lijkt de vierde plaats nu het hoogst haalbare geworden.
"Je kunt het seizoen van de renners niet vergelijken", nuanceert Vanthourenhout. "De meeste jongens staan al klaar vanaf september. Die mannen hebben al heel wat inspanningen geleverd én hebben nog heel wat doelen in het verschiet: klassementen, kampioenschappen ... Daar moeten ze allemaal rekening mee blijven houden."
"Pidcock, Van Aert en Van der Poel koersen met een totaal andere focus. Die gaan zes tot acht weken vollenbak in het veld. Een ideale opstap naar het voorjaar op de weg."
"Ik hoop dat de anderen geen frustraties koesteren", sluit Vanthourenhout af. "Als ze vandaag terugkijken naar de cross van gisteren kunnen ze enkel bewonderend toezien. Dit niveau is gewoon ongeëvenaard in het veldritwereldje."
