Anna van der Breggen over zege Kopecky: "Ze is dieper gegaan dan ze ooit dacht te kunnen"

Kopecky rijdt sinds dit seizoen bij SD Worx, de absolute top in het vrouwenwielrennen. Enig, tussen grote aanhalingstekens, minpunt: bij zo’n sterke ploeg ben je zelden de enige kopvrouw. Toch had het team aan Kopecky al enkele weken gezegd dat de Strade voor haar was.

“De Strade is een koers die Lotte ligt, dat kon je vorig jaar ook al zien (toen ze door pech een mogelijke podiumplek verspeelde, red.). Die korte, steile klimmetjes passen bij haar”, zegt Van der Breggen, vorig jaar zelf nog derde in Toscane.

“Bovendien vindt ze die koers ook leuk om te rijden met die grindwegen. Geen toeval, want ook veldrijden doet ze graag. Dan was het niet moeilijk te concluderen dat Lotte deze koers moest aankunnen.”

En of Kopecky het aankon. Al was zo’n finale rijden nieuw voor haar. “Dit was anders dan de finales die ze al reed. Dat waren vaak sprints of massasprints. En Annemiek van Vleuten heeft daar wel al veel ervaring in. Dit was diepgaan en vervolgens denken: “ik kan niet meer, maar ik moet”. Hoe vaker je dat gevoel meemaakt, hoe beter je dat kent.”

“Maar als je dat nog nooit gedaan hebt, dan is dat zoeken: “hoever kan ik eigenlijk gaan?”. Dat was het nu voor Lotte,. Ik denk dat ze dieper is gegaan dan ze ooit dacht te kunnen.”

Toen Kopecky een paar meter moest laten op Van Vleuten, riep Van der Breggen in haar oortje dat ze niet mocht lossen. “Ja, dat zorgt net voor dat stukje extra. Vanuit de auto weet je wel ongeveer wanneer het dieper dan diepgaan is. Aanmoedigingen helpen altijd. Het is ook zelfvertrouwen geven aan een renster, zeggen: “jij kan dit winnen”, dat kan soms net dat zetje extra zijn.”

Bij de ploegvoorstelling van SD Worx vorige maand gaf Van der Breggen aan dat dit jaar ook een zoektocht wordt naar wat Kopecky ook in de (kleinere) rondes kan. Geeft de zege in de Strade daar al een antwoord op?

“Dit zegt heel veel over de capaciteiten die ze heeft, al blijft dat nog wat zoeken. Dit waren steile maar korte hellingen. Maar als je dit nog over hebt op het einde, dan zegt dat ook wel hoe sterk je bent als renster.”

“Er is nog veel te ontdekken, maar ik heb Lotte in de Giro ook al wel eens met moeite kunnen volgen op een klim die langer was. Het wordt een hele mooie zoektocht om te zien hoe ver ze daarin kan komen.”

Kopecky lijkt soms wat voorzichtig en zeker geen tafelspringer. “Maar in haar hoofd weet ze wel heel goed wat ze wil. En dat ze die grote zege nu beet heeft, geeft haar veel zelfvertrouwen, dat moet wel.”

Die eerste grote zege op de weg brengt ook veel persaandacht mee. Bovendien lijkt Kopecky op dit moment in België de enige renster die kan meespelen op WorldTour-niveau. “Die aandacht, dat is best wel veel voor haar. Het wielrennen in België is groot en zij laat dit nu zien, natuurlijk wordt iedereen nu enthousiast.”

“Maar dat ze ook een voorbeeld kan zijn voor rensters in België, daar mag ze ook gewoon trots op zijn. Daar kiest ze niet zelf voor en dat is soms lastig op het moment dat je wil focussen op wat je wil doen.”

“Het is ook een balans zoeken in wat ze kan betekenen als voorbeeld voor jonge rensters en wanneer moet ze aangeven dat het te veel is. Daarin willen we haar helpen.”

Nu op naar de Ronde van Vlaanderen als volgende grote afspraak? “Zeker, daar kijkt ze erg naar uit en wij ook!”