Wat moet Club Brugge onthouden van zijn campagne in de Champions League?

Dat een Belgische ploeg tot de laatste speeldag kan meestrijden voor een plaats bij de laatste 16 in de Champions League is geen sinecure.

Dat die kwalificatie tot de allerlaatste minuut ook in de lucht bleef hangen, is zonder meer knap.

Club sluit af met 8 op 18 - een evenaring van de eigen recordscore uit 2003-2004 - maar dat puntentotaal blijkt niet voldoende om door te stoten.

Het beslissende zetje moet wellicht komen uit puntengewin tegen de absolute topclub in de poule. 

Club was kansloos tegen Borussia Dortmund, Lazio verraste de Duitse groepsfavoriet op de eerste speeldag. Die Italiaanse zege was uiteindelijk doorslaggevend in de eindafrekening.

Net als de voorbije twee seizoenen stopt het Europese parcours van Club Brugge niet na de groepsfase van de Champions League.

Club wordt opgevist in de Europa League en trekt maandag als reekshoofd naar de loting aangezien het een van de beste derdes is na de poulefase.

Die beschermde status kan - op papier - een minder sterke tegenstander opleveren in de 1/16e finales van de Europa League. 

Dat is een verschil met de voorbije jaren, waarbij Club als niet-reekshoofd gehecht werd aan RB Salzburg en Manchester United en door beide clubs gewipt werd.

"Een haalbare kaart" is maandag zeker geen garantie, maar Club-manager Vincent Mannaert verklaarde vorig jaar bij de koppeling aan Manchester United dat Club "Europees graag eens heel ver wil doorstoten". Dat is vorig jaar niet gelukt, maar uitstel is geen afstel?

Het Europese succesverhaal van Club Brugge begon met een overwinning in Sint-Petersburg. Charles De Ketelaere was tegen Zenit de gevierde man met het winnende doelpunt in de extra tijd.

Ook gisteren was De Ketelaere de hoofdrolspeler van de toegevoegde tijd, maar deze keer smaakte zijn inbreng minder zoet. De Ketelaere sprong voortreffelijk om met de bal van de laatste kans, maar Dame Fortuna koos de kant van Lazio. 

Die paar centimeter maakt een wereld van verschil, maar De Ketelaere hoeft zichzelf niets te verwijten. 

Zijn aanpak bij die kans van alles of niets typeert zijn campagne: stijlrijk, cool, klassevol, zonder plankenkoorts. De Ketelaere, amper 19 jaar, komt in veel Europese boekjes terecht.

Club Brugge werd in zijn totaliteit door Borussia Dortmund met de neus op de feiten gedrukt, maar dat het tegen Lazio uiteindelijk aan het kortste eind trekt, valt toch vooral toe te schrijven aan individuele defensieve uitschuivers.

In de thuismatch tegen Lazio was Simon Deli niet scherp genoeg bij de 0-1 van Joaquin Correa, Clinton Mata, Odilon Kossounou en Eduard Sobol hadden gisteren allemaal boter op het hoofd. 

Mata en Kossounou stapten niet goed uit bij de 1-0, bij de penaltyfout voor de 2-1 van Immobile ging Mata veel te gretig de (onnodige) tackle in de zestien aan en Sobol maakte het zichzelf nog wat moeilijker door na 1 minuut al geel te pakken en zich daarna niet als een brave leerling te gedragen.

Heeft Club Brugge tegenover vorig seizoen nu een stap vooruit gezet? Het antwoord schommelt wellicht ergens tussen het ja- en neen-kamp.

Vorig seizoen klokte Club Brugge af met 3 op 18 in een poule met kleppers Real Madrid, PSG en Galatasaray. 

Club charmeerde met een puntendeling op Bernabeu en speelde twee keer gelijk tegen Galatasaray. De 3e plaats was toen - alles bij mekaar - het hoogst haalbare.

Die vlieger gaat niet echt op voor deze campagne. Dortmund was buiten categorie, een ontluisterend zwak Zenit werd twee keer (terecht) geklopt en Lazio was min of meer de evenknie.

Ondanks de efficiëntie, het opgekrikte scorend vermogen en de leidersrol van Ruud Vormer en Hans Vanaken is het eindoordeel toch "net niet", ook al omdat Lazio in de thuismatch eind oktober sterk gehavend was door het coronavirus. 

"Ik begrijp de teleurstelling, maar Club mag toch vooral trots zijn", stelt analist en cocommentator Eddy Snelders na de groepsfase in zijn analyse.

Wie evenwel over een paar jaar herinnerd wordt aan de Brugse inbreng in dit Champions League-verhaal, zal meer dan waarschijnlijk blijven mijmeren over de gemiste kans (van De Ketelaere).

"Dit was misschien wel het enige moment uit mijn carrière om de achtste finales van de Champions League te halen. Ik kan niet in de toekomst kijken, maar ik hoop dat we het nog eens halen", vatte Hans Vanaken treffend samen.