Atletiekcoach Rudi Diels: "Het is zoals de coronacrisis: de minderheid verziekt de boel"

In de herfst van vorig jaar spurtte Christian Coleman in Doha naar de wereldtitel op de 100 meter in een erg scherpe 9"76. Op veel gejuich werd zijn prestatie niet onthaald. Pas door gebruik te maken van procedurefouten kon Coleman in Qatar aan de start verschijnen nadat hij drie dopingcontroles gemist had.

Nu is hij dus niet meer door het oog van de naald gekropen. Eind vorig jaar was Coleman weer niet op de afspraak toen dopingcontroleurs in Lexington aanbelden. Opnieuw een derde gemiste controle. De AIU, de  Athletics Integrity Unit ging niet mee in de uitleg van Coleman die vertelde dat hij aan het kerstshoppen was en dat de controleurs hem maar hadden moeten bellen. 

Atletiekcoach Rudi Diels kan maar weinig begrip opbrengen voor de reactie van Coleman. "Daar gaan we weer", dacht hij.

"De regels vormen de basis van het systeem, ze zijn er om nageleefd te worden. De belasting op de atleet is er om alles bij te houden, wie op topniveau aan sport doet, moet er rekening mee houden."

"Velen doen het correct, steken daar energie in. Dan moet Coleman dat ook doen. Het is een beetje vergelijkbaar met de coronasituatie. De meesten doen hun best, sommigen niet en zij verzieken de boel. Dat is pijnlijk en frustrerend voor wie wel de regels volgt."

"Over doping kunnen we niet zomaar en rechtstreeks praten", gaat Rudi Diels voort. "We spreken hier over gemiste controles."

"Dat maakt het ook moeilijk om uitspraken te doen. We weten niet hoe Christian Coleman te werk gaat en hoe ze daar trainen. De progressie ziet er geleidelijk uit, maar als je een dopingsysteem perfect beheerst, dan kan je ook de vooruitgang goed controleren."

Waarom wordt atletiek en zeker ook de sprint zo vaak in verband gebracht met doping? Diels: "Je zit met dat wereldrecord van Bolt dat zo scherp staat (9"58). Zij die over minder talent beschikken, denken wellicht dat ze er met de nodige doping wel geraken."

"De sprint is ook iets minder ingewikkeld dan bijvoorbeeld polsstokspringen. Daar heb je de complexere combinatie van kracht en techniek", weet de coach.

"Sprinten, dat is kracht, snelheid en iets minder techniek. En er zijn die middelen die de spieren krachtiger en dus ook sneller maken. "

Maar dit is uiteraard geen goede zaak voor de atletiek. Elk geval is er een te veel", besluit Diels.