Kittel stopt op 31e: "Geen motivatie meer om af te zien op de fiets"

Kittel, bij de jeugd een begenadigd tijdrijder, toonde zich vanaf zijn eerste profjaar bij de Nederlandse ploeg Skil-Shimano supersnel. Hij won meteen 4 ritten in de Vierdaagse van Duinkerke, 4 ritten in de Ronde van Polen, het Kampioenschap van Vlaanderen en een rit in de Vuelta, voor Peter Sagan en Oscar Freire.

Bij die ene rit zou het blijven in Spanje, hij zou ook nooit meer de Vuelta rijden, maar in de Tour vierde hij 14 successen (een Duits record), in de Giro 4. Op het toppunt van zijn kunnen combineerde hij een zelden geziene kracht én beensnelheid, waarmee hij vaak nog scheve situaties rechtzette.

Kittel zou 5 keer de Scheldeprijs winnen, de sprintersklassieker bij uitstek, maar in deze koers kende zijn carrière ook een triest afscheid. Op 11 april van dit jaar werd hij gewoon uit de wielen gereden. Het zou zijn zwanenzang zijn.

De minzame Kittel zat al een tijdje niet goed in zijn vel. Dat overkwam hem ook al een keer in 2015 bij Giant-Alpecin. Onder Patrick Lefevere beleefde hij nog 2 boerejaren in 2016 en 2017 met winst in de Ronde van Dubai, 2 ritten in de Giro een rit in de Tour en de UCI-ploegentijdrit in Doha. 2017 was helemaal top met weer de Ronde van Dubai en liefst 5 ritten in de Tour.

Lefevere - die hem nog steeds als snelste sprinter in het peloton zag - liet de Duitser naar Katjoesja vertrekken, maar de successen waren voorbij. Hij won begin 2018 nog 2 ritten in de Tirreno, maar daarna bleef de teller droog, de Trofeo Palma begin dit jaar was zijn 89e en laatste individuele zege. Mentaal moegestreden ontbond hij in mei zijn contract bij Katjoesja. In de Tour sprak hij nog met verschillende mensen om te zien of er nog een toekomst voor hem weggelegd was in het peloton. Hij werd onder meer bij Jumbo-Visma gesignaleerd, maar nu is het ook definitief voorbij.

Een uurtje nadat Der Spiegel het nieuws van Kittel naar buiten had gebracht, kwam de Duitser zelf met uitleg bij zijn beslissing in een brief gericht aan zijn vrienden, fans en metgezellen "Ik wil jullie allen vertellen dat ik mijn carrière als profwielrenner beëindig."

"Ik heb lang en hard nagedacht over deze beslissing en gesproken met mijn beste vrienden en familie.

"Het beslissingsproces ging niet snel, maar had een langere tijd nodig. Tijdens mijn sportcarrière van bijna 20 jaar waren er niet alleen ongelooflijke successen, maar ook moeilijke tijden. Ik ben altijd iemand geweest die reflecteert over zulke momenten, zodat ik daar kan van leren en beter kan worden." 

"Dat - samen met de mensen rondom mij - hebben mij tot de succesvolle atleet gemaakt die ik nu ben, maar die methode leerde me ook om mijn oude gewoontes achterwege te laten en nieuwe wegen in te slaan. Ik weet dat er veel meer is dan enkel sport, bijvoorbeeld mijn eigen toekomstige familie", verwijst de Duitser naar het feit dat hij straks voor het eerst vader wordt.

"Recentelijk groeide de gedachte over een toekomst zonder wielrennen, net als het besef van de opofferingen die de mooie maar erg moeilijke wielersport met zich meebrengt."

"De grootste vraag de voorbije maanden was: kan ik en wil ik de opofferingen die nodig zijn om een wereldtopper te zijn blijven doen? En het antwoord is: neen, dat wil ik niet meer. Omdat ik altijd al gevonden heb dat de beperkingen op een topatleet een inperking betekenen van levenskwaliteit."

"Daarom ben ik heel blij en trots dat ik op dit punt in mijn leven de beslissing kan maken om mijn hart in een nieuwe richting te volgen."

"Ik wil alle mensen bedanken die mij in mijn carrière gesteund hebben: mijn vroegere teammaats, mijn trainers, mijn vrienden en mijn familie. Maar bovenal mijn fans voor de ongelooflijke steun in de laatste jaren. Ik kijk vol verwachting de toekomst tegemoet."

In Der Spiegel klonk het ietwat poëtischer: "Pijn definieert de sport, de wereld waarin je leeft. Ik heb elke motivatie verloren om nog langer af te zien op de fiets."

Hij stapte op bij Katjoesja: "Ik voelde er geen vertrouwen meer, enkel druk, druk, druk." Sindsdien groeide het bewustzijn wie allemaal moest wijken voor de sport in zijn leven: "Familie en vrienden, ze kwamen er allemaal bij tekort. Daarbij kwam de permanente vermoeidheid en de routine. Ik werd me steeds bewuster van dat verlies aan levenskwaliteit."