Emoties bij familie: "Victor zei: "Dit was niet mijn zwaarste uur", maar voor ons wel, hoor."

Terwijl papa Campenaerts Victor in Mexico ondersteunde, bleef de mama achter in België, supporterend in café Mombasa. "Ik thuis en de papa mee, dat brengt altijd geluk", vertelt Marianne Mangelschodts aan Linde Merckpoel.

"Ik denk niet dat ik ooit een uur lang zoveel spanning heb gevoeld. Ik ben vooral gelukkig, omdat ik weet hoeveel het voor hem betekent. Hij zal oneindig gelukkig zijn. En dat kan hij straks delen met Fanny. Een ouder wil maar 1 ding: zijn kind gelukkig zien."

"Of ik ooit getwijfeld heb? Heel even, toen de rondetijden een beetje opliepen. Maar hij had nog een klein beetje speling, dacht ik. In zijn tijdritten heeft Victor doorgaans nog wat over op het einde. Al denk ik dat hij nu wel helemaal leeg was."

Mama Marianne kijkt al uit naar zijn terugkeer. "Vrijdag komt hij terug naar huis. Ik heb in zijn agenda gezien dat hij zaterdag even in Antwerpen zal passeren."

Bij vader Gino Campenaerts heerste er achteraf vooral een grote ontlading. "Halverwege dacht ik: dit is het kortste uur van mijn leven. Maar de laatste 20 minuten leken wel oneindig."

"Hij heeft een magische prestatie geleverd, vind ik. Zo'n uurrecord is alleen weggelegd voor de allergrootsten. Nu staat daaar de naam Campenaerts. Met ook nog eens die magische grens van 55 kilometer erachter. Dat is niet te bevatten."

De sfeer in de Velodromo Bicentenario was bijzonder. "Het was stiller dan op een begrafenis, omdat Victor zich niet wou laten afleiden. We zaten op het puntje van onze stoel, wachtend op het signaal van Kevin (De Weert). "Komaan, mannen" en toen mocht het. Dat was nodig, want we konden ons niet meer inhouden."

Papa Gino was ook verbluft hoe snel zijn zoon recupereerde van zijn inspanning. ""Dit was niet eens mijn zwaarste uur", zei hij daarnet. Maar voor mij wel, hoor. Of het zwaarste uur nu dan nog komt? Het zal in ieder geval een serieuze Mexicaanse party worden."

"Nonkel Bob" Campenaerts had als eigenaar van Café Mombasa niet alleen financieel een topdag. "Ik was ontroerd, dat geef ik toe. Campenaerts doet beter dan Merckx en Wiggins. Wat een prestatie!"

"Victor was een halfjaar geleden nog ondergewaardeerd. Pas na zijn medaille op het WK tijdrijden is hij naar waarde geschat. Dat bevestigt hij nu op een waanzinnige manier."

"Hij heeft ook een waanzinnig traject afgelegd. Hij is hier al jaren mee bezig en het afgelopen halfjaar heeft hij alles hierop gezet. Hij heeft loon naar werken gekregen."

Het feest in Café Mombasa zal nog tot diep in de nacht duren. "Nu trek ik aan de bel en kunnen we enkele gratis vaten geven. Onze eigen vaten zijn al op, maar gelukkig heb ik enkele vaten kunnen aftroggelen van collega's in de buurt."