De Ketele wint met De Pauw: "De wil was sterker dan pijn en ongemakken"

De Ketele, die een maand geleden zijn sleutelbeen brak, doet het verhaal van de onverwachte overwinning van dinsdag aan Sporza. "Een week voor het begin van de zesdaagse ben ik met mijn entourage beginnen na te denken of ik toch niet nog wat competitie kon gebruiken voor het WK dat er straks aankomt. Ik kreeg groen licht van de nationale ploeg."

"En omdat het dochtertje van Moreno 2 weken eerder geboren was, kwam die ook vrij. Zo hadden we meteen een goeie ploeg om naar Kopenhagen te gaan. Moreno had natuurlijk een paar korte nachten achter de rug en ik had weinig kilometers. Al had ik wel intensief getraind op de rollen. Maar dat is niet hetzelfde als het echte werk op de fiets."

"We waren dus met heel veel vraagtekens vertrokken. Als we dat dan op deze manier kunnen afsluiten, doet dat enorm veel deugd."

Hoe hebben ze het - ondanks hun mindere voorbereiding - klaargespeeld? "Ik denk dat Moreno en ik in zesdaagses sowieso altijd wel met minder voorbereiding een mooi resultaat kunnen bijeenrijden. Enerzijds zijn we goeie pistiers, anderzijds heeft een zesdaagse nog weinig geheimen voor ons. Tactisch en technisch kunnen we het goed aanpakken."

"Vanaf de eerste dag voelde ik dat het al vrij vlot ging. In de week zijn we verder gegroeid en in de finale beslisten de omstandigheden. Enkele concurrenten vielen wel weg, onder meer Wim Stroetinga, zodat we tegen ploegen reden met telkens 1 jongen van 18 jaar. Die reden wel enorm sterk, maar zaten na 6 dagen op het eind van hun Latijn. Diep in de finale hebben we dat kunnen uitbuiten door onze iets grotere motor en door op het juiste moment de juiste aanval in te zetten."

Zijn schouder was wel nog niet helemaal de oude. "Vooral bij de aflossingen, wanneer ik Moreno in de baan moest brengen, kwam alle druk op die pijnlijke schouder. Voor mijn sleutelbeen zelf was ik totaal niet bang, daar staat een heel grote plaat op. De specialist had mij gerustgesteld."

"Maar de spieren errond zijn weken ontlast geweest en moesten nu vol aan de bak. Dat heeft voor heel veel pijn en ongemak gezorgd. Ik had 2 heel slechte dagen, maar ik heb doorgebeten. De wil was veel sterker dan de ongemakken en dan trek je het tot het einde."

"Ik denk wel dat ik die blessure nog een tijdje ga voelen. Uiteindelijk heb ik de genezing ook enorm gepusht. Als ik stilzit, voel ik het niet, maar als ik mijn arm in een bepaalde hoek wil heffen, kan het venijnig pijn doen. Maar het is mogelijk om mijn job te doen, dat heb ik bewezen. Tegen het WK (eind februari in Polen, red) denk ik dat de blessure wel verleden tijd is."

De Ketele en De Pauw verzamelden de voorbije seizoenen de zeges in het zesdaagsemilieu, maar voor dit seizoen kwam er ruis op de lijn en vormde De Ketele een paar met Robbe Ghys. Hoe verliep de lastminutesamenwerking met De Pauw? "Het ging heel vlot. De automatismen zijn er. Wij reden 3 jaar samen en dat zit ingebakken. Het was absoluut een leuke week. Ik ben heel blij dat we dit onverwacht nog hebben kunnen doen."

Wat zijn toekomstige partner betreft, ligt alles open, stelt De Ketele. "Ik ben meteen doorgevlogen naar de stage van de nationale ploeg in Valencia, Moreno komt ook en ik denk Ghys ook. We trainen samen en de coach moet dan beslissen wie het WK zal rijden. En daarna ligt het meestal in de handen van de organisatoren van de zesdaagsen. Alle mogelijkheden liggen open, de bedoeling is om het beste koppel zoveel mogelijk te laten rijden."

De Ketele spreekt geen voorkeur uit: "Robbe en Moreno zijn 2 enorm verschillende renners. Met Moreno voelt het heel natuurlijk aan, omdat we altijd al samen gereden hebben. Robbe is een jong aanstormend talent. Hij heeft me enorm geïnspireerd en gemotiveerd. Ik hou van de manier hoe hij naar het wielrennen kijkt. Voor mij zijn ze allebei goeie oplossingen. Ik ga vooral hard werken zodat ik ernaast kan staan. Want het koppel De Pauw-Ghys is ook mogelijk, als ze mij kunnen wegrijden op training."