Campenaerts: "Als Fanny zwemt, ben ik nerveuzer dan voor mijn wedstrijden"

Victor Campenaerts kent Fanny Lecluyse al lang. Als jongen zwom hij ook wedstrijden. "Niet dat ik toen al een boon voor haar had", lacht hij, "maar als iemand de ene titel na de andere verovert, weet ik dat wel."

"Ik lette toen totaal niet op andere jongens. Ik heb Victor pas leren kennen als wielrenner op tv of als Victor op Instagram, maar nog maar sinds dit jaar. Jij volgde me al langer", bloost Lecluyse. "Op de Europese kampioenschappen in Glasgow hebben we echt kennisgemaakt."

Voor Campenaerts leunt tijdrijden dicht aan bij zwemmen. "Als hardrijder moet ik net als in het zwemmen ook mijn wedstrijd goed indelen, daar ben ik meester in. Op training werk ik ook in blokken. En in een wedstrijd is het net als in het zwemmen vechten tegen jezelf."

Voor Lecluyse is de wielersport niet nieuw. "Mijn vader heeft ook gekoerst vroeger. Niet op het niveau van Victor, maar als klein meisje ben ik wel vaak gaan kijken", herinnert ze zich. "En als er koers op tv is, kijk ik ook. Tijdens het WK heb ik toch wat gestrest."

Deze week is het aan Victor Campenaerts om te stressen. Dan ligt zijn Fanny in het WK-bad. "Ik concentreer me vooral op de 200 meter", legt de schoolslagzwemster uit. "Daar maak ik het meeste kans om iets moois neer te zetten."

"Ook op de 50 meter mik ik hoog, in tegenstelling tot de 100 meter. Ik spaar liever mijn energie voor de 200 meter. Daar plaatsen de beste 8 zich meteen voor de finale. Als me dat lukt, is er veel mogelijk."

"Op de 100 meter moet ik 2 seconden sneller om het podium halen. De besten zwemmen 1'02", ik 1'04" of 1'05". Op de 200 meter kan ik 2'18" aan, net als de concurrentie. Jefimova zwom wel eens 2'14", in welke omstandigheden ook, maar zij is er niet bij. Iedereen is mekaar dus waard op de 200 meter schoolslag. Daarom stop ik al mijn energie in die afstand."

"Ik ga nerveuzer zijn dan voor een eigen wedstrijd", weet Campenaerts. "Omdat ik het niet in eigen handen heb."

Victor Campenaerts is ook geen onaardige zwemmer. "Maar niet op het niveau van Fanny. Als ik nu nog zwem, zou dat op regionaal niveau geweest zijn", denkt de Europese kampioen tijdrijden.

"Mijn sporthelden komen wel bijna allemaal uit de zwemsport. Eerst keek ik op naar Fred Deburghgraeve, daarna naar Michael Phelps. Die gouden medailles op de Olympische Spelen staken mijn ogen uit."

"Op het internet zocht ik alles op over hen. Ik las zelfs een Engelstalig boek over Phelps, terwijl ik de taal nog niet sprak."

"In het wielrennen hebben nooit zulke idolen gehad, behalve Bradley Wiggins. Die vond ik fantastisch: omwille van zijn prestaties, maar misschien nog meer omwille van zijn persoonlijkheid."

"Ik was alleszins een grotere zwemfan. Voor Parijs-Roubaix probeer ik thuis te blijven, maar tijdens een Touretappe ga ik liever een koffietje drinken. Dan hoor ik 's avonds wel wie er gewonnen heeft."

Over twee jaar hopen Victor Campenaerts en Fanny Lecluyse allebei te schitteren op de Olympische Spelen in Tokio. "Dat is onze droom", vertelt Lecluyse. "We hebben het zelfs al een keer bekeken. Blijkbaar vallen onze wedstrijden op dezelfde dag. Dat wordt spannend."

"We zijn allebei ambitieus, maar Victor maakt meer kansen om te schitteren op de Spelen", denkt ze.

"Ik zal dat meer uitspreken", pikt Campenaerts in. "Als ik denk dat ik kan winnen, zal ik dat ook zeggen. Dat bezorgt me externe druk die me motiveert."

Lecluyse: "Ik wil dat ook, maar ik ben voorzichtiger. Victor trekt zich veel minder aan wat anderen zeggen. Dat kan ik nog leren."

"Misschien ook omdat ik op de Spelen zelfs geen halve finales gezwommen heb. Daarom wil ik in Tokio tonen wat ik echt waard ben. Ik wil finales zwemmen, maar in Tokio zal ik het toch eerst over halve finales heb."