Ga naar de inhoud

PORTRET: David Walsh, de cheerleader die dopingjager werd

 do 29 maart 2018 16:20
David Walsh ontpopte zich tot de luis in de pels van de doperende renners.
Als tegenzet voor de komst van Lance Armstrong naar de Ronde nodigde NADO Vlaanderen zijn "little troll" David Walsh uit voor een lezing. Voor hij vanavond in Gent spreekt, is hij te gast in De Afspraak. Maar wie is die David Walsh eigenlijk?
  • David Walsh is een Ierse journalist die in de jaren 80 in het wielrennen rolt door de successen van zijn landgenoten Sean Kelly en Stephen Roche.
  • In 1986 schrijft Walsh, toen nog een kritiekloze reporter, de biografie van Kelly.
  • In 1991 is Walsh een van de vurigste verdedigers van Kelly en zijn landgenoot Martin Earley in de Intralipid-affaire die PDM teisterde.
  • De kentering komt er op de Spelen van Atlanta, in 1996. De Ierse zwemster Michelle Smith, getrouwd met de (betrapte) Nederlandse discuswerper Erik de Bruin, verovert op die Spelen 3 gouden medailles. Walsh vermoedt dat er stront aan de knikker is en bijt zich (als enige) vast in het dossier.

Armstrong viseert Walsh op persconferentie in Tour (Belga Sport)

Kat-en-muisspel met Armstrong

  • Walsh verandert van een cheerleader in een fervente dopingjager. Bij de Festina-affaire van 1998 vallen opnieuw de schellen van zijn ogen. De Belgische verzorger Willy Voet doet in 1999 met Prikken en Slikken een boekje open over het dopinggebruik in het peloton. Zijn ghostwriter: Pierre Ballester.
  • In datzelfde jaar wint Lance Armstrong, een voormalige kankerpatiënt, voor het eerst de Tour. Walsh ruikt onraad en werpt zich samen met collega Paul Kimmage op het dossier. In 2001 publiceren ze een artikel over Armstrong "Champ or Cheat?"
  • De jaren erna volgt een onophoudelijk kat-en-muisspel tussen Armstrong en Walsh, die door die eerste "My little troll" genoemd wordt. In 2004 publiceert hij, samen met de eerder genoemde Ballester, het boek LA Confidentiel, met daarin de getuigenis van verzorgster Emma O'Reilly.
  • Er volgen nog 2 andere Armstrong-boeken van Walsh: From Lance to Landis (2007) en Seven Deadly Sins: My Pursuit of Lance Armstrong (2013). Dat laatste boek kwam er enkele maanden na de publieke bekentenis van Armstrong bij Oprah Winfrey, die volgens Walsh niet ver genoeg ging.
  • Ook na de ontmaskering van Armstrong blijft Walsh het wielrennen kritisch bekijken. Zo nam hij de voorbije jaren bestuurders (onder meer zijn landgenoot en ex-UCI-voorzitter McQuaid), journalisten (de cheerleaders) en de huidige generatie renners (vooral Sky, met Froome, Wiggins en Brailsford) op de korrel.