Schotte over Giro: "Onvoorspelbaar, en daarom op het puntje van onze stoel"

Er wordt anders gekoerst in de Giro dan in bijvoorbeeld de Vuelta, nog iets onvoorspelbaarder. Harder ook. Ik denk dat de koers meestal iets lastiger is. De Giro is een oncontroleerbare koers. Dat hebben we vorig jaar nog gezien met Contador die op het einde dan nog een paar minuten van zijn voorsprong moest prijsgeven op de Astana-mannen. Dat is ongezien dat een eindwinnaar op het einde zoveel van zijn pluimen laat.

Ik hoop dat het een onvoorspelbare Giro wordt, zoals de traditie van de jongste jaren, met een aantal onverwachte scenariowendingen waardoor we allemaal op het puntje van onze stoel gaan zitten. En bij voorkeur tot en met de voorlaatste etappe.

Er is Nibali en de rest. Nibali is de uitgesproken favoriet, omdat hij hiervan zijn doel heeft gemaakt. In de aanloop heeft hij geen sprekende resultaten laten noteren, maar hij heeft eerder op het seizoen wel al de bergrit in Oman gewonnen. Dat was een ijkpunt. Hij heeft ook heel lange hoogtestages achter de rug, plus zijn klasse en het parcours.

Daarachter komt een pakketje renners die ik eerder outsiders zou noemen. Namen als Uran, Majka, Chaves. Ik zet er ook een Dumoulin bij, ook al beweert die dat hij niet voor een klassement gaat. Misschien is dat gewoon om de druk af te houden.

Giro-debutant Valverde uiteraard ook. Als hij wint, zal hij de oudste winnaar ooit zijn van de Giro, dus hij kan al records breken bij zijn debuut. Maar ik denk dat het woord "debuut" meteen ook een nadeel is, omdat er in de Giro toch anders wordt gekoerst.

De tijdrit in de Chianti-streek is een must see. Dan is er de rit over de Colle Dell'Agnello, dat is het dak van de Giro, 2.700 meter boven zeeniveau. De klimtijdrit is ook een absolute must eigenlijk, rit 15. De 14e rit is officieel de koninginnenrit, maar ik zie dat er geen aankomst bergop is. Ik ben meer verleid door de voorlaatste rit, met drie cols boven de 2.000 meter en een aankomst bergop. Voor mij is dit de ware koninginnenrit. Het beste scenario zou zijn dat het pas op die dag gespeeld wordt, dat de Giro nog moet worden beslist op de Colle Della Lombarda.

Rit 8 moet je ook zeker bekijken. Die is tot nu toe wat tussen de plooien gevallen, maar er is een stukje "sterrato". Onverharde, witte wegen in Toscane en bergop. De Alpe di Poti, de naam alleen al, dat is een potenbreker. Dat wordt een spektakel. Dat is gewoon één berg met een portie onverhard en dat spreekt tot de verbeelding.

Er staan amper zeven Belgen aan de start, minder dan de voorbije jaren. Ik kijk uit naar Wellens, Wellens en Wellens. Heel spijtig dat Gilbert er niet bij is, want Gilbert is geknipt voor een rittenkoers als de Giro. Wellens moet het op een iets andere manier doen, maar ik denk dat er kansen genoeg zijn. Al zou ik hem zo graag eens voor een klassement willen zien gaan. Maar die ambitie heeft hij al begraven.

Maar je weet het nooit, voor je het weet maakt hij kans op roze. Ik zou hem liever voor meer regelmaat willen zien gaan dan voor die uitschieters. Maar als hij zelf zegt dat hij voor een etappe wil gaan, dan moét hij bijna die etappe winnen gezien zijn status tegenwoordig. Dat het hooggebergte zijn petje te boven gaat, daar kan ik wel inkomen, maar de Giro moet hem in principe ook beter liggen dan de Tour, ook door het feit dat dit een ongecontroleerde koers is.

Andere landgenoten zullen vooral in dienst moeten rijden, helaas. Misschien dat Pieter Serry bij Etixx-Quick Step een vrije rol heeft om iets te proberen.

Cancellara is de uitgesproken favoriet voor de openingstijdrit. Omdat dit voor hem een van zijn hoofddoelen is, namelijk zijn kleerkast compleet krijgen. Hij heeft al de leiderstrui van de Vuelta en de Tour in zijn kast hangen en wil er nu de roze trui van de Giro bij. Cancellara is een bezetene in het afstrepen van lijstjes: "been there, done that". In het verleden heeft hij al bewezen dat hij in het kortere werk heel erg uitpakken. Dumoulin is een fantastische tijdrijder, maar meer de man van het langere werk en het geaccidenteerde parcours.

Als het roze binnen is, is Cancellara's doel volbracht en alles wat erbij komt, is een bonus voor hem. Het probleem zal zijn dat als het niet lukt in Apeldoorn, het bijna niet te doen is voor hem. Want op de zesde dag is er al een aankomst bergop die zijn petje te boven gaat. Als Dumoulin het roze mist in de tijdrit, is er geen man overboord. Hij kan dan later nog toeslaan, bijvoorbeeld in de tijdrit in de Chianti-streek.

Renaat Schotte