De leukste 5 anekdotes uit de biografie van Niels Albert

"Wie het fragment met de fameuze "klotebrug" niet kent, zette wellicht telkens zijn tv uit als ik in een of ander programma werd opgevoerd. Dat bewuste beeld achtervolgt me al zes jaar. Ik zal de aanleiding dan ook maar wat verduidelijken."

"Het had al flink geregend waardoor ik tijdens de verkenning de brug opstrompelde. Ik vertelde toen aan Paul Herygers, ook verantwoordelijk voor het parcours, dat dat in de cross een probleem zou worden. Hij zou er wat aan doen, beloofde Paul. Maar hij had er dus helemaal niets meer aan gedaan."

"Tijdens de wedstrijd werd het me plots te veel. "Komaan jong, wat is dat hier toch? Jong toch, klotebrug." Met een middelvingertje erbij. Haha, Paul mag blij zijn dat ik zijn naam er niet tussen gooide."

Een week voor het WK in Hoogerheide 2009 staat in Milaan een WB-manche op het menu. "Aan de vooravond van de cross plande ik nog een doorgedreven training. Twee uur lang draaide ik in mijn dooie eentje rondjes op de Milanese omloop, dicht tegen de limiet."

"Ik herinner me nog dat ik in het schemerdonker onverwacht een auto zag opduiken. Het Sporza-trio Michel Wuyts, Paul Herygers en André Meganck kwam net aan in Milaan en kruiste het parcours."

"Paul draaide het venstertje open: "Wat ben jij hier op dit uur in 's hemelsnaam nog aan het doen?" "Trainen, hé Paul. Ik ben zinnens om komende zondag wereldkampioen te worden", antwoordde ik zonder verpinken. En of ik het meende." Eén week later werd Albert voor de eerste keer wereldkampioen.

"In de herfst van 2009 reed ik als wereldkampioen het hele deelnemersveld in de vernieling in de WB-manche van Treviso. Maar mijn stunt na de cross was nog straffer", zegt Albert.

In een interview met Michel Wuyts deed Albert enkele straffe uitspraken over Sven Nys. "Toen ik achteraf dat interview beluisterde, schaamde ik me dood."

"Het waren maar twee of drie uitspraken, maar ze kwamen zo arrogant over. Hoe lomp, dacht ik. Maar tijdens het interview sta je daar niet bij stil. Pas achteraf besefte ik, Niels dit kun je niet maken."

"Ik onthoud niet makkelijk data, maar 11 november 2009 zal ik nooit vergeten. De dag van de Jaarmarktcross in Niel, daar is de echte, spontane Niels Albert voorgoed uit beeld verdwenen."

Albert hinderde Nys bij een helling en het publiek keerde zich tegen Albert. "Ik had op dat moment geen zin meer in een duel. Erger nog, ik had geen zin meer om te winnen. Wie het niet gelooft, moet maar de aankomstfoto bekijken. Ik sprint met mijn handen op mijn remmen."

"Maar dat was blijkbaar een foute beslissing, want na afloop bedankte Nys doodleuk zijn publiek voor de steun, in plaats van mij uit de wind te zetten. Ik blijf nu nog steeds vinden dat hij die dag wat collegialer had mogen zijn."

Aan de vooravond van het WK in Koksijde 2012 is het zelfvertrouwen van Albert groot. "Bij het avondeten zaten de profs aan tafel, Sven Nys zat rechts van mij en links kwam Wietse Bosmans zitten. Wietse was net tweede geworden op het WK voor beloften."

"Je had wereldkampioen moeten worden. Je was de beste. Je rijdt weg van de rest, maar je laat twee jongens terugkomen die je in de finale te grazen nemen", zei ik tegen Wietse."

"Wietse protesteerde voorzichtig: "In zo'n zware wedstrijd kun je geen 45 minuten alleen rijden. Dat was me echt niet gelukt.""

"Daarop ging ik wat achterover leunen en zei met een stem die luid genoeg was zodat alle profs mij konden horen: "Wel man, ik zal morgen eens demonstreren dat het wel kan. Let maar op!"" Albert rijdt een dag later vanaf de tweede ronde solo naar de wereldtitel.