Sporza-journalist: "Rondrit in Aktobe-bus"

We hebben het soms over voetbal van een andere planeet. Dit lijkt eerder voetbal op een andere planeet. In het laatste uur van de vlucht van Keulen naar Aktobe zien we vooral niets. Een eindeloze dorre vlakte, hier en daar een streepje groen naast een waterloop. Een weg die naar ergens of nergens leidt.

Toch volstaat dat voor de eerste mopjes in het vliegtuig. 'De culinaire specialiteit? Steppegras!' Woont er eigenlijk iemand in dit gigantische land? Het lijkt van niet.

En plots is daar Aktobe. Stad van meer dan 350.000 inwoners in the middle of nowhere. Met een luchthaven met weinig zachte landingsbaan. We krijgen een eerste glimp van de stad te zien in de verte. Niet bepaald idyllisch, stoffig, veel huizen en gebouwen in aanbouw.

We kruipen in een oud Mercedes-busje met gordijntjes. "Of er een koffer is voor onze bagage?". De chauffeur snauwt ons iets toe. De diepte van mijn voorhoofdsrimpel verraadt dat ik er niets van begrepen heb, maar het is wel duidelijk dat er geen koffer is. Dus de bagage hangt in onze nek.

De ramen zorgen voor enige verluchting in deze aircoloze broeikas. Een politieauto escorteert ons naar het hotel. Onderweg blaast hij voor-, tegen- en naastliggers van de baan met een indrukwekkend arsenaal aan sirenedeuntjes. Ook voetgangers moeten wijken.

Tot aan hotel Amsterdam. Oer-Hollands is nochtans niet de eerste indruk van deze plek. Eerder Belgisch, ze tappen hier (dure) Stella Artois in grote kuipen. De plaatselijke Gouden Gids anno 2012 ligt op onze werktafel. Yellow Pages of Kazachstan 2012 wordt de lectuur voor de eerste avond!

Dag 2. Een stadsgids laat ons de voornaamste bezienswaardigheden zien in Aktobe. We worden zowaar rondgevoerd in de spelersbus van FK Aktobe. Leuk detail: in de bus hangen vaantjes van AZ Alkmaar, Milsami Orhei, Torpedo Kutaisi, Hapoel Tel Aviv. Allemaal clubs die hier kwamen verliezen.

De spelers van KRC Genk worden ook rondgevoerd in deze bus, een beetje psychologische oorlogsvoering toch. Het is overigens de enige 'goede' bus in de stad. Tussen Lada's, dikke 4x4's en oude gele busjes rijden we langs het stadsmuseum, een moskee, een kerk.

Het heeft me niet kunnen overtuigen voor een toekomstige citytrip. Het is wel een boeiende mix van culturen. Oosterse invloeden, wat westerse nieuwigheden en decadentie (zoals een ijspiste in een shoppingcenter terwijl het buiten 40 graden warm is), en enige Sovjetstrakheid.

Igor van de plaatselijke fanclub vertelt onderweg in vlekkeloos Russisch de wikipedia-geschiedenis van FK Aktobe. Hij straalt en is ook erg trots op de zes Kazachse gouden medailles op de Olympische Spelen.

Het stadion zal uitverkocht zijn volgens Igor. Ze kijken uit naar de confrontatie met een club die vorig jaar tegen Valencia, Chelsea en Leverkusen speelde in de Champions League. Het wordt een hete avond morgen voor KRC Genk.