BEKIJK: Sep Vanmarcke kan het nog: de 1e Maryland Classic is zijn 1e prooi in 3 jaar
Sep Vanmarcke heeft eindelijk nog eens de zoete smaak van de overwinning geproefd. De 34-jarige Belg van Israel-Premier Tech stak over de oceaan de eerste editie van de Maryland Classic op zijn naam. Vanmarcke was de snelste van een groep van 5. Zijn vorige zege dateert van de Bretagne Classic op 1 september 2019. "Dit is een opluchting", reageerde een dolgelukkige Vanmarcke.
Bekijk de finish:
Ruime kopgroep met sterke renners legt koers al snel in beslissende plooi
Na 2 jaar uitstel door corona vond de Maryland Classic eindelijk plaats. De koers maakt deel uit van de UCI ProSeries en is de hoogst gekwalificeerde eendagskoers in de VS, omdat er daar geen WorldTour-koersen zijn.
194 km kregen de renners voor de wielen in de staat Maryland, op weg naar de grootste stad, Baltimore. Het eerste deel van de koers ging op en neer, het tweede deel vlakte uit en rolde de loper uit voor een sprint.
Die kwam er ook, maar niet met het hele peloton. Al snel reed een grote kopgroep weg met heel wat sterke renners, de goeie vlucht was al vertrokken. Op ruim 100 km van de streep was de voorsprong 4 minuten en muisden teammaats Vanmarcke en Biermans er vanonder met Cort Nielsen, Powless, Piccolo, Balmer, Schultz, Simmons, Skuijns, Zukowsky, Lozano en Oyola.
De voorsprong van de 12 vluchters liep steeds meer op, het peloton met snelle mannen Matthews , Groenewegen en Nizzolo was eraan voor de moeite.
Op het lokale circuit regende het vooraan aanvallen in de finale, Vanmarcke, Skujins, Powless en Zukowsky raakten weg. De Belg probeerde een solo, maar werd gegrepen. Piccolo keerde terug en wilde erop en erover, maar het werd een spurt met zijn vijven. Vanmarcke ging van ver aan, op 300 meter, en hield zijn inspanning vol.
Zijn vreugde was immens.
"Opluchting"
Eindelijk lukte het nog eens voor Vanmarcke: "Ik voel me opgelucht. Omdat ik vaak ziek en geblesseerd was, duurde het lang voor ik nog eens een koers kon winnen. Deze overwinning zet me weer op het goede pad."
"Het was de voorbije maanden lastig om weer een goed niveau te halen. Twee weken geleden kneusde ik mijn ribben, dus moest ik de fiets weer even aan de kant laten en miste ik enkele mooie koersen."
"Dat was een serieuze teleurstelling, maar dit is een mooie rentree," spoelde Vanmarcke al dat leed door.
Het was wel geen makkelijke dag: "De eerste 120 km waren superzwaar, maar door de hitte en de lange dag in de ontsnapping was ook de finale dat. De hele dag wisselden de lopende hellingen elkaar af. Dat we na 10 km al met 25 man weg waren, maakte het ook een harde wedstrijd."
"In de vlucht met z'n twaalven werd iedereen moe, ook ik voelde het in de finale. Maar ik wist dat ik wakker moest zijn, want het zou weer uiteenvallen."
"Ons teamplan was aanvankelijk om met Nizzolo de sprint te doen, maar die raakte niet in de ontsnapping. Daarop pasten we ons tactisch plan goed aan. Ik ben supertrots dat ik in Amerika kan winnen. Het is een tijdje geleden dat we hier nog konden koersen, dan doet winnen extra deugd."
| Uitslag: | ||
|---|---|---|
| 1. | Sep Vanmarcke | 194 km in 4u35'45" |
| 2. | Nickolas Zukowsky (Can) | z.t. |
| 3. | Neilson Powless (VS) | |
| 4. | Toms Skujins (Let) | op 1" |
| 5. | Andrea Piccolo (Ita) | 5" |
| 6. | Magnus Cort Nielsen (Den) | 1'06" |
| 7. | Jenthe Biermans | z.t. |
| 8. | Quinn Simmons (VS) | 1'11" |
| 9. | Alexandre Balmer (Zwi) | z.t. |
| 10. | Robinson Oyola (Col) | |
| 18. | Jens Keukeleire | 7'25" |
| 20. | Otto Vergaerde | z.t. |
