Sportpsycholoog over bubbel in Peking: "Wachten op iets dat er hopelijk niet komt"

Een sporter leeft altijd in zijn eigen cocon, maar in Peking is dat tijdens deze Winterspelen nog net dat tikkeltje meer. 

Van aankomst tot vertrek: iedereen verblijft in een superbubbel zonder contact met de Chinese bevolking.

"Tijdens de Spelen, op die van Tokio na, kon je altijd de stad bezoeken, maar hier kan dat helemaal niet", vertelt Jef Brouwers vanuit Peking.

De sportpsycholoog ervaart hoe je niet buiten de "gesloten gemeenschap" mag treden. "Het is hier nog strenger dan in Tokio. Er wordt hier heel actief getest en opgespoord."

"Er is nultolerantie op alle vlakken. In Tokio waren er speekseltesten, hier zijn het dagelijkse PCR-testen."

"Wie negatief is, krijgt geen bericht. Wie positief is, weet dat uiteraard wel. Dat heeft een impact op het plan van een atleet, want je wacht dan op iets wat er hopelijk niet komt."

"Er wordt hier heel veel gecontroleerd en mensen lopen hier bij manier van spreken rond als marsmannetjes. Je wordt permanent geconfronteerd met het virus."

Je kunt het ook op een andere manier bekijken: net die extreme voorzichtigheid beperkt de besmettingskans.

"Ja", zegt Jef Brouwers. "Je beschermt jezelf en de anderen. Het zijn positieve maatregelen om je droom te realiseren."

"Soms lukt dat niet, zoals bij Kim Meylemans (zij testte positief bij haar aankomst en zit voorlopig in een quarantainehotel). We proberen haar nu zo veel mogelijk duidelijkheid te geven, want dat schenkt mentale rust."

Van losbandigheid zal dus geen sprake zijn in China, maar last van de buitenwereld zullen atleten dus ook niet of amper hebben.

"Je kunt je inderdaad concentreren op datgene waarvoor je gekomen bent. De mentale sterkte wordt aangewakkerd. Je moet daar tegen kunnen. De beste atleten zijn zij die meteen onafhankelijk zijn van zulke factoren."